^{algemeen – week 1 – week 2 – week 3 – logboek verkenners – fanmail – foto’s – filmpjes – quiz – padvindsters} 

Op deze pagina zie je eerst – in omgekeerde tijdsvolgorde – een “liveblog” van de terugreis. Elke keer als er een berichtje binnenkwam is dat hier op de site gezet.

Op het tweede deel van de pagina staat het normale verslag van de laatste week.

=============================

De laatste week van het Engelandkamp is voor de home hospitality. Van zaterdag 9 t/m woensdag 13 augustus waren de verkenners in Little Sutton. Woensdagavond laat kwamen ze weer terug in Oosterbeek.

Wat er bekend is over de homehospitality
Ze gaan met de hele groep naar Little Sutton (een stukje noordelijker dan het kampterrein, op de weg naar Liverpool). Daar is een aantal scoutinggroepen, die gezamenlijk een hospitalityprogramma hebben georganiseerd. De jongens worden als volgt ondergebracht:

een in z’n eentje;
veertien in zeven tweetallen;
drie in een drietal;
acht in twee viertallen in hetzelfde huis (vier samen op een enorme slaapkamer, vier in een tent/schuur in de tuin en na twee nachten wisselen ze om).

De leiding heeft de indeling al min of meer uitgewerkt (gebaseerd op allerlei criteria: kunnen ze het samen vinden, “oud” en “jong” gemengd e.d.) maar deze is nog niét met de jongens besproken. Bovendien zullen ze (de leiding dus) met de ouders van degene die in z’n eentje gaat zélf vandaag of morgen even contact opnemen (haha, niet schrikken dus als ze bellen…).
Ze zijn voor het programma totaal afhankelijk van de welwillendheid van de organisatoren. En die hebben bedacht dat er steeds gezamenlijke activiteiten zullen zijn, en wel:

zaterdag: vertrekken ze met een bus om half vier van het kampterrein naar een clubhuis in Little Sutton; daar zijn alle gastouders en gastkinderen. Er is dan eerst een kennismakingsbarbecue, na afloop gaan onze jongens met hun gastouders mee naar huis. (de organiserende groepen staan niét op Chamboree, er is tevoren dus géén kennismaking geweest);
zondag gaat de hele groep naar Manchester;
maandag naar Southport (aan de kust, met groot zwembad);
dinsdag naar Chester;
en woensdag is het afscheid nemen en vertrek.

Nadeel voor onze leiding is dat er elke dag drie van de leiding mee moeten het met programma. Ze hadden zich eigenlijk verheugd op een paar dagen “rust”. Ze gaan nog proberen om die rust in elk geval één dag te krijgen.
Aan de andere kant: het programma ziet er voor de jongens natuurlijk heel goed uit, dus iedereen is al lang blij dat er uiteindelijk toch nog wat geregeld is!

(update, maandag 11 augustus)
Er komen geen adressen meer maar de indeling is bekend:
– Bram en Ferdinand
– Matthijs en Mats
– Jonas en Oscar
– Joost en Stijn B
– Joris en Klaas
– Loek en Silvan
– Pepijn en Jonathan
– Marijn vD, Rutger en Bernard
– Thomas
– Nick, Sjoerd, Xander, Niels  en MarijnK, Kjell, Stijn tB, Hessel

__________

Zaterdag 9 augustus: de home hospitality
Om drie uur vertrekken we met een bus vanaf Chamboree. Het is een half uurtje rijden naar Little Sutton.
Daar worden we welkom geheten bij het clubhuis waar de leiding de komende nachten verblijft. Het ziet er uit als een enorme bouwkeet die uit één lokaal bestaat. Maar er is een prachtig groot grasveld bij, erachter ligt zelfs een stukje bos.

We moeten tot zes uur wachten op de barbecue maar dat is geen probleem. De jongens vermaken zich prima met voetballen of ze liggen lekker wat te lezen (heerlijk zo’n groot grasveld!).
Tegen zessen komt een deel van de gastouders aan. Zij zetten de barbecues klaar. Prima georganiseerd, vlees is voorgebraden, er zijn heerlijke salades en veel eigengebakken taarten. Heel lekker allemaal. Het hele programma deze dagen staat onder leiding van Rob Smith. Hij houdt een kort toespraakje en ook de burgemeester is uitgenodigd om wat te zeggen.
Na zo’n anderhalf uur is er nog een kort kampvuurtje met leuke liedjes en sketches.

Ondertussen komen ook de overige gastouders aan. Om negen uur nemen zij alle jongens mee. De leiding helpt daarna met opruimen en gaat daarna gezellig met Rob naar de pub. Maar… Bram en Ferdinand zitten bij hem in huis en dus… moeten (mogen?) die mee. Dat levert bij de eerste pub problemen op (“geen kinderen in de pub”) maar de tweede mogen ze in. Daar is een bruiloft met een stuk of veertig gasten en live muziek. Heel leuk, ze spelen vooral Ierse volksmuziek (à la de Dubliners). En die liedjes kunnen zij dus meezingen. Ze laten Bram vragen of ze The Wild Rover willen spelen en ja… dat doen ze. De hele pub zingt uit volle borst mee!
Om elf uur gaan de pubs dicht, Rob, Bram en Ferdinand gaan dan naar huis. De leiding probeert (tegen beter weten in?) nog een derde pub, maar dat lukt natuurlijk niet. Ze gaan dan maar terug naar het clubhuis. Als iedereen net in diepe slaap ligt komt er een agent binnen (?!?). In vol ornaat, inclusief wapenstok. Hij vraagt of alles oké is. En als ze dat bevestigen… vertrekt hij weer. Heel vreemd…

__________

Zondag 10 augustus: Manchester
Ze kunnen (naar eigen idee…) niet uitslapen en moeten al (!?) om negen uur opstaan. Het is vreselijk slecht weer, heel veel regen. Alle jongens komen terug van hun gastgezinnen en zijn erg enthousiast. Vooral de groep van acht is opvallend positief. Hun gastouder komt uit ZuidAfrika en spreekt dus (een beetje) Nederlands. Ze mochten allemaal binnen slapen in een prachtig huis. Maar alle anderen zijn ook heel goed ontvangen, iedereen heeft een erg leuke avond gehad, ze mochten douchen, krijgen lekker ontbijt en hun kleren zijn gewassen. Thomas vermaakt zich uitstekend in zijn eentje (praat veel Engels).

Ze gaan met z’n allen met de trein naar Manchester. De leiding verdeelt zich in twee shifts, zodat ze toch nog iets “voor zichzelf” kunnen doen. Peter, Erwin, Luc en Thal gaan naar het stadion van Manchester United, terwijl de jongens naar het Science Museum gaan. Dat museum (dat dus vreemde selfies opleverde) vonden ze wel leuk. Na de lunch ging het andere deel van de leiding wat anders doen, de jongens gaan naar het voetbalmuseum, een enorm futuristisch gebouw waar ze eigenlijk niet zoveel aan vinden. Ze mogen daarom ook nog even de stad in.

De hele dag zijn er een paar Engelse jongens mee, maar niet veel.
Tegen vijf uur verzamelen ze en gaan ze eten in een soort “food court”, een (deel van een) overdekt winkelcentrum waar allemaal eet-winkeltjes zijn (McDonalds, KFC, maar ook standjes met wraps, gepofte aardappels). Iedereen krijgt vijf pond en mag iets lekkers uitkiezen. Heel gezellig gaan ze daarna – elk met hun eigen keuzemenuutje – bij elkaar zitten.
Op de terugweg in de trein ligt een groot deel van de leiding te slapen… de jongens zijn superdruk. Om half negen zijn ze op het station waar ze moeten wachten op de gastouders. Als die om negen uur arriveren en de jongens meenemen… is de leiding helemaal opgelucht… Hoewel ze rust willen, gaan ze toch nog naar een pub en als die dicht gaat, gaan ze buiten nog vrolijk verder 😉

__________

Maandag 11 augustus: Southport
Iedereen verzamelt om half elf om naar het station te gaan. Ze moeten eerst in de trein tot Liverpool, en daar overstappen in de trein naar Southport. Totaal duurt de reis wel zo’n anderhalf uur. Het is gelukkig weer droog, de zon schijnt een beetje maar het waait hard (beetje zoals in Nederland; het telefoongesprek wordt er buitengewoon onoverzichtelijk van). In Southport gaan ze naar een mega tropisch zwemparadijs. De jongens vinden het erg leuk, maar niet echt spectaculair. Ze blijven er een kleine twee uur, ook al omdat je er lekker in de Turkse sauna kunt zitten en kunt douchen (de leiding heeft geen douche in het clubhuis).

Tijdens het telefoongesprek zijn ze er net uit en hebben ze nog een uurtje vrij.

Daarna trakteren de Engelsen de hele groep op fish&chips. De foto is niet scherp, maar het was wel een heel leuke maaltijd!

Er is nog wat tijd over voordat de trein gaat, daarom vermaken ze zich eerst nog even een tijdje in de speeltuin 😉  En dan moeten ze de hele treinreis nog terug naar Little Sutton.

Als iedereen weer terug is bij zijn tijdelijke ouders, is het voor de leiding – eindelijk – tijd om met elkaar te gaan eten. Het is lekker en gezellig (ook al is deze foto ook niet helemaal scherp 😉 )

Is dit leuk?
Een belangrijke vraag is natuurlijk: is de hospitality deze keer leuk? Het antwoord heeft twee delen. Het belangrijkste: voor de jongens is het een geweldig programma. En ze hebben buitengewoon aardige en geschikte gastouders die heel veel voor de jongens doen. Alle jongens komen elke dag met enthousiaste verhalen terug.
Voor de leiding is het jammer dat ze – behalve de avonden – geen moment “voor zichzelf” hebben. Ze gaan proberen om voor dinsdag nog iets te regelen dat ze niet mee hoeven, maar op dit moment is nog niet zeker of dat gaat lukken.
Financieel heeft het ook gevolgen: alle uitstapjes moeten door de groep worden betaald. Maar daar is dus de post “onvoorzien” voor…

__________

Dinsdag 12 augustus: de laatste hospitalitydag
Aan het eind van vandaag bieden wij de Engelsen een pizzamaaltijd aan. Iedereen zit er lekker van de smullen. Na afloop krijgt Rob Smith (de organisator) ons zaadklompje aangeboden en wordt de zoveelste groepsfoto gemaakt. Die is echter zo vreselijk onscherp… dat deze versie hier niet gepubliceerd wordt 😉

__________

Woensdag 13 augustus: vertrek en aankomst
Vanmorgen vroeg vertrekt het busje al richting Dover. Lex en Thal moeten via Londen nog best een eind rijden, dus ze gaan, uitgezwaaid door de rest van de leiding, op tijd weg. In de loop van de dag sturen ze positieve berichtjes:

Nog zo’n 75 miles naar Londen. Eerste stop. banden opgepompt, koelvloeistof bijgevuld, getankt, koffie gescoord, bestuurder gewisselden nog 281 km tot Dover.
Zijn nu net voorbij Londen. nog een uur tot Dover. Er hebben wind mee!

Dat gaat dus de goede kant op;-)

Tegen elf uur druppelen de verkenners binnen, afgezet door hun gastouders. Als iedereen er is gaan ze eerst uitgebreid evalueren. Dat is erg goed voor het volgende Engelandkamp: ervaringen van dit jaar kunnen we volgende keer goed gebruiken!

Daarna is er controle van de handbagage. Je mag nu eenmaal geen scherpe voorwerpen en vloeistoffen meenemen in je handbagage. Het is maar goed dat we het controleren, want er wordt toch nog het nodige gevonden.

Tegen drie uur komt de bus die ons naar Manchester zal brengen.
Als de bagage de bus in is volgt eerst nog een emotioneel afscheid van de gastgezinnen. Eén van de moeders is compleet in tranen… (dan heb je het als verkenners toch wel heel goed gedaan!). Even huilen en omhelzen, maar dan instappen en nog een laatste keer zwaaien. We zijn op weg naar het vliegveld!

Daar aangekomen moeten we inchecken. Dat is nog best ingewikkeld met een grote groep 😉

Gelukkig lijkt het vliegtuig op tijd te vertrekken. We hoeven dus niet extra lang te wachten. Ondertussen proberen we wat te voetballen in de hal.
Als iedereen zit, vertrekt het vliegtuig nog voor de officieel aangekondigde tijd. We zijn dan ook ruim te vroeg (!) op Schiphol. Daar doen we rustig aan. Als we de bagage hebben drinken we eerst nog een milkshake en dan gaan we naar de bus die ons in vlot tempo naar Oosterbeek brengt.

Daar krijgen we een geweldig welkom op Trappershorst. Leuk dat er zoveel ouders en familieleden zijn gekomen. Er zijn natuurlijk eerst nog wat toespraakjes. Jules maakt de winnaar van de quiz bekend: de ouders van Pepijn hebben de beste antwoorden ingestuurd. We doen ook onze sluiting nog een keer. De laatste keer met deze groep…

Het is al heel laat als iedereen eindelijk naar huis mag. Het Grote Nagenieten kan beginnen!