STAM EN HET VALENTIJNSSPEL: EEN TEDER ZOENTJE OP DE WANG

De Stam van Scouting OPV-Schoonoord bestaat niet uit hout en schors, maar uit een groepje jongeren tussen de 17 en 23 jaar, die elke vrijdagavond samenkomen om een programma uit te voeren. Telkens organiseren twee van hen het programma van die avond. Vrijdag 17 februari stond het Valentijnsspel op het programma, want scouting kan natuurlijk niet achterblijven op gebied van liefdesvieringen…

Rood shirt
Bijna alle scoutinggroepen bestaan uit meer mannen/jongens dan vrouwen/meisjes (de verhouding is meestal ongeveer tweederde/eenderde). Bij de Stam van de OPV-Schoonoord is dit zeker het geval: de enige twee vrouwelijke leden vonden het echter absoluut geen probleem om een programma te bedenken voor de overige leden: 6 mannen. Voordat het spel begon, werd het lokaal waar het spel zou plaatsvinden veranderd in een romantische, sfeerverwarmende kamer. Toen de mannen binnen-kwamen, zaten de twee vrouwen al op hun plek; de mannen moesten tegenover hen plaats nemen. Een giebelbuitje kon op dat moment niet vermeden worden, want hoewel de dames de mannen per mail gevraagd hadden om een rood shirt aan te trekken, hadden ze niet verwacht dat ze dat ook wer-kelijk zouden doen.

Serieus
De vrouwen hadden zich niet kunnen voorstellen dat de mannen enige motivatie zouden gaan tonen voor hun (zoals zij het zelf noemden) ‘’egocentrisch bedenksel’’, maar vanaf het begin namen de man-nen het serieus, ze vonden het zelfs léuk. Zelfs toen ze nog tien seconden de gelegenheid kregen om er vanaf te zien, stond er niemand op om het pand te verlaten. Dat beloofde veel goeds!

De mannen moesten individueel strijden om de vrouwen. Ze kregen bij elke vraag (open of meerkeuze) de gelegenheid een punt te verdienen. Zo’n punt werd gegeven door de vrouwen, die ook individueel speelden. Zij hadden een lijst voor zich met de namen van de mannen er op en turfden de punten achter de namen. De punten werden op subjectieve wijze bepaald. Bij de open vragen koos de vrouw de man uit waarvan zij vond dat hij het beste kon inschatten wat zij zou willen/vinden of doen en bij de meerkeuzevragen was van tevoren de keuze van een antwoord door de vrouw al bepaald, alle mannen met dat juiste antwoord kregen een punt.
Gelukkig bestond de avond niet alleen maar uit vragen; het zou dan wel saai worden en de creativiteit zou enkel mondeling tot uiting worden gebracht. Naast de vragen kregen de mannen ook gelegenheid om opdrachten uit te voeren door middel van uitbeeldingen en presentaties. De belangrijkste vraag bij dit spel luidde: “Welke man past bij Padvindsterleiding Ilse en welke bij Beverleiding Selma?’’

Originele antwoorden
Enkele meerkeuzevragen waren: wat zou je doen als je vriendin niet in slaap kan vallen? Zelf wel verder slapen, een film met haar kijken of haar een knuffel geven en dan nog eens proberen te sla-pen? Voor deze vraag kreeg het merendeel een punt; de vrouwen hadden namelijk het liefst dat hun partner hen nog even in de armen zou nemen. Een moeilijker vraag was: wat zou Ilse/Selma doen wanneer ze met een date naar de film gaat en van haar date te horen krijgt dat hij geen geld bij zich heeft? Boos worden, vragen of de man achter de balie niet even wil betalen of zelf de twee kaartjes betalen? Slechts een enkeling koos voor het laatste antwoord, terwijl beide vrouwen zich wel zouden opofferen om de kaartjes te betalen.
Wederom tegen de vrouwelijke verwachtingen in hadden de mannen erg originele antwoorden op open vragen. Op de vraag: wat zou je Ilse/Selma als verjaardagscadeau geven, kwamen antwoorden als: een boottocht met gitaarmuziek, kaarten voor een cabaretvoorstelling of concert en een luchtbal-lonvaart met picknick. Maar wat al helemaal niet verwacht werd, was hoe de opdrachten uitgevoerd werden. De mannen moesten namelijk opdrachten doen als: laat zien hoe je je lover over de drempel zou dragen, maak een Valentijnskaart van een waxinelichtje, een aansteker, een stuk papier en zilverfolie, laat zien hoe jij je lover ten huwelijk zou vragen, of zing een liedje. De heren werden beoordeeld op originaliteit, liedkeuze en presentatie. Geen enkele man schroomde om de opdrachten uit te voeren en bij de opdracht van het over de drempel dragen, kwam zelfs een creatieve uitvoering van de houdgreep.

Aan het einde van het spel werd aan de hand van de puntentelling duidelijk dat Welpenleiding René de ideale partner voor Ilse was en Verkennerleiding Tijmen die voor Selma. Zij werden beloond met een omhelzing en een teder zoentje op de wang.