^{algemeen – week 1 – week 2 – week 3 – fanmail – foto’s – filmpjes – verkenners}

We waren van 1 t/m 9 augustus op het internationale kamp Chamboree.

Zaterdag 2 augustus: de eerste dag op Chamboree

Voor het eerst deze week kunnen ze uitslapen. De planning was: tot half tien. De leiding verheugde zich daar enorm op. Maar… om negen uur staan de padvindsters al aan de tent. Terwijl de leiding elke dag de padvindsters wakker heeft moeten maken, is het nu dus andersom, en dat op de dag dat uitslapen dus toegestaan was…

Het is behoorlijk slecht weer, maar toch moet het kamp worden opgebouwd. In principe willen ze eerst de vendel opzetten zodat ze in elk geval droog kunnen ontbijten. Maar de padvindsters tonen geweldig initiatief: in korte tijd zetten ze gewoon alle tenten op zodat het kampterrein al gauw helemaal is ingericht! De leiding is ook nu weer heel trots op het praktische inzicht dat de meiden tonen. Want ook de PL’s doen het prima en laten iedereen geweldig meewerken.

Ze hebben de rest van de dag al wat rond kunnen lopen. Elin, Floor W en Mikkie hebben dassen gekocht, alternatieve gekke scoutingdassen die als bandana kunt dragen. Wieke en Floor N hebben aparte insignes gekocht, met teksten als “keep calm, I’m a scout” en zo. De vraag is of je die op je uniform mag naaien, maar… vooralsnog is dat wel heel erg leuk natuurlijk.
De leiding gaat naar de wasserette om alle kleding te wassen (wasserijmevrouw bleef een uur langer open zodat ze alles af konden krijgen; vanzelfsprekend heeft ze een dasringklompje als bedankje gekregen). Iedereen heeft nu weer frisse kleren en zowaar… bijna alles is weer terug bij de juiste eigenaresse. De rest hangt aan een waslijn met gevonden voorwerpen.

’s Avonds is de opening. Ze gaan er met veel lawaai naar toe: op klompen, in koeienpak, met vlaggen, Unoxmutsen en vooral veel zingen. De Engelsen zijn helemaal weg van de klompen, er staan al behoorlijk wat foto’s op Twitter 😉 Een klein filmpje staat op de filmpjespagina (staan vooral verkennersfilmpjes op, maar omdat daarop ook vaak padvindsters te zien zijn… is het de moeite waard om er af en toe even naar te kijken).
Ook de groepsfoto komt al gauw op Twitter. Paola staat daar niet bij omdat zij samen met Stijn tB van de verkenners op het hoofdpodium de vlag moest dragen.
Ze hebben zelf enorm genoten van de opening omdat ze er een feestje van gemaakt hebben. Het programma op het podium was echter heel saai. Ze zijn eerder weggegaan, wat wel zielig was voor de band (je mag spelen voor 5.000 mensen, maar er stonden er maar 50).
Eenmaal terug op het kampterrein volgt alleen nog de afwas en dan gaat iedereen snel naar bed.

 __________

Zondag 3 augustus: de eerste echte kampdag
Vandaag beginnen de eerste activiteiten. Iedereen heeft een id-pasje gekregen met daarop een letter. Onze hele groep heeft dezelfde letter. Er is een programma waarin je kunt terugvinden wat welke letter per dagdeel gaat doen. Het is jammer dat ze dus steeds met z’n allen hetzelfde gaan doen. Het is immers veel spannender om alleen of in tweetallen ergens heen te gaan, dan word je min of meer “gedwongen” om met anderen te praten. Maar misschien komt dat nog wel.

Vanmorgen doen ze survival. Er wordt o.a. een compleet konijn (NB: later blijkt het eekhoorn te zijn) panklaar gemaakt (de verkenners doen dit af en toe op het KWWH, de padvindsters deden het nog nooit). Ook maken ze tentharingen.
Het programma was redelijk snel afgelopen, ze zijn dan ook vrij snel terug in het kamp.
’s Middags was de “cursus superhelden”. Allemaal erg leuke activiteiten met als doel je op te leiden als superheld (het thema van het kamp). Dit vinden ze allemaal erg leuk. Er is bijvoorbeeld een erg lange “opblaasstormbaan”, een toestel waarin je hangt in een stoeltje dat vervolgens alle kanten opdraait (op de foto’s en het filmpje is het wat duidelijker), rennen aan een elastiek totdat je niet verder kunt en een zeephelling. Iedereen geniet en komt pas zo laat mogelijk terug naar het kamp.

Ondertussen heeft de leiding gekookt zodat er tijd is om de miniklompendans te oefenen die ze vanavond op de talentenjacht willen showen.

En… heel belangrijk… de molen is klaar! Ze hebben tot hun grote genoegen méér pionierhout geregeld dan de verkenners, zodat ze nu een draaiende (!) molen hebben plus een gepionierde keuken. Alleen geen zwevende vlaggenmast, de vlag hangt in de molen. Alle bezoekers komen even kijken en vinden het prachtig.

’s Avonds is het Rocknight in de main arena. Er zijn veel dj’s, deelnemers zijn vooral gekleed in veel glitter- en fluorescerende kleding. Onze padvindsters helemaal niet. Het is wel leuk, maar voor een deel ook “stom”. Ze komen tussendoor verplicht even terug om de buren te begroeten. Die waren immers zo vriendelijk geweest om vrijdagavond bij aankomst chocolademelk te maken en hen in hun tenten te laten slapen. Wel zo aardig om hen daar even officieel voor te bedanken met thee en scones. Het begint een beetje aarzelend. Het is best lastig om alles in het Engels te moeten zeggen tegen “vreemde” leiding (de jeugdleden van de buren waren er niet bij). Maar al gauw komen onze padvindsters met leuke reacties. De buren vragen naar de klompen. Of ze “comfortable” zijn? Of ze ze misschien even willen passen? Aan het eind van het bezoek loopt iedereen op klompen en oefenen ze de klompendans. Erg leuk.
Een aantal padvindsters gaat daarna terug naar het feest, maar anderen blijven gezellig kletsen.

__________

Maandag 4 augustus: Adventure Zone en hoera voor Elin
Ze moeten vandaag vroeg op, want de activiteiten beginnen al vroeg.

Maar eerst is er natuurlijk de verjaardag van Elin. Ze maken haar om half zeven al wakker met de trompet van Tjalling (“Lang zal ze leven”), wat eigenlijk niet mag (pas vanaf zeven uur mag je lawaai maken op het kamp). Alles is mooi versierd, er zijn cadeautjes, kaarten en spullen die van huis meegegeven zijn. Ze krijgt een mooie sjerp om (haha, stond per ongeluk “16 jaar” op maar dat kon worden afgeplakt met stickers) en natuuurlijk een button. De vrolijke Disney Prinsessentaart en het telefoontje van haar ouders (klokslag op de afgesproken tijd kregen ze Elin zelf meteen aan de telefoon; dat lukt als je je dat goed regelt ;-)) maken het feest compleet. Voor de anderen is er de uit Nederland meegekomen post. Dank aan alle ouders die er aan hebben meegeholpen, iedereen vindt het erg leuk!

Het feest moest gauw worden afgebroken, want ze moeten met de bus naar Adventure Zone, een klein stukje buiten het terrein. Na een kort busritje komen ze op een terrein met allerlei activiteiten, zoals kanoen, kajakken, op bmxjes rijden. Best leuk, maar… het leukste is toch wel een knappe jongen in een gele trui (his name is Henri). Volgens de padvindsters is hij bij uitstek geschikt voor Eva G. De vraag is natuurlijk hoe je hen in contact met elkaar brengt. Gelukkig hebben ze het telefoonnummer van Eva bij de hand (ze krijgen altijd een noodnummer mee bij de activiteiten). De Jongen in de Gele Trui heeft nu het nummer van Eva, maar… hij durft niet in het kamp te komen…

De activiteiten zijn leuk, maar het is een beetje jammer dat er zulke grote groepen aan meedoen zodat je heel lang in de rij moet staan. De padvindsters trekken zich daar overigens weinig van aan, op zeker moment zijn ze gezellig in de kring gaan zitten Weerwolven. Ook leuk.
’s Avonds is er karaoke in het subkamp. Daar (geldt voor alle avondactiviteiten trouwens) moet je je tevoren voor opgeven. En ze beginnen allemaal heel vroeg (kwart voor zeven) terwijl de middagactiviteiten vaak laat zijn afgelopen. Als tussendoor ook nog moet koken, eten en afwassen… gaat dat nog wel eens fout. Maar de karaoke lukte gelukkig.
Mikkie gaat helemaal los op/met haar klompen, tot grote hilariteit van de hele groep (en het pubiek). Rein en Emma hebben ook nog wat van hun talenten getoond. Omdat de voorstelling plaats vindt naast de talentenjacht van het subkamp van de verkenners, hebben ze ook de klompendans nog kunnen zien.
Daarna is het nog BandsNight op het mainstage. Allemaal kleine bandjes met (aldus de meiden zelf) slechte muziek. Maar het was wel super gezellig en dat is ook wat waard. Ze lijken zich ook heel goed te gedragen. Natuurlijk vertellen ze niet alles aan de leiding 😉 maar ze houden zich keurig aan de afspraak dat iedereen om half elf klaar moet zijn om naar bed te gaan. PL’s en APL’s komen een kwartier eerder voor de ereraad. Tot nu toe gaat dat allemaal prima!
Ze worden inmiddels wel moe. Iedereen krijgt daarom de gelegenheid om af en toe “thuis” te blijven om wat te slapen of om gewoon gezellig wat te kletsen in het kamp. En ook de leiding probeert af en toe de nodige rust te pakken (al lukt dat niet helemaal…)

__________

Dinsdag 5 augustus: De Jongen in de Gele Trui komt dichterbij
De ochtendactiviteit van vandaag is de “blast zone”. Op het kamp zelf zijn dat allerlei schiet-activiteiten, zoals boogschieten, kleiduiven schieten en lasergamen. De padvindsters vinden het echt superstoer om daar aan mee te doen. Het wordt georganiseerd door een schietvereniging die na afloop badges heeft die je op je uniform mag naaien (tenslotte zijn ze nu “echte schietdeskundigen”).

Omdat de activiteiten niet zo lang duren zijn de rijen korter, dat is een stuk prettiger. De leiding (deze keer Marleen en Evelyne) mag gewoon meedoen.
’s Middags gaan ze naar de Global Zone. Dit is traditiegetrouw een activiteit waar onze groep niet veel aan vindt. “Het was saai”. Toch zijn er natuurlijk ook wel wat leuke dingen, zo kan je een Chinese gelukskaart maken en een boekenlegger met je naam in het Russisch er op.

Positief punt: de Jongen in de Gele Trui is er ook. Emma en Eva (de leiding deze middag) hebben hem nu ook gezien en vinden hem leuk. Natuurlijk zijn de speculaties nu niet van de lucht. De padvindsters zijn daar erg goed in. Eva ook, zij zegt gewoon dat dat niemand wat aan gaat. Goed zo, Eva!
Omdat de activiteiten zelf dus eigenlijk niet zo leuk zijn, gaan ze wat eerder weg, het is ook fijn om wat vrije tijd te hebben en naar het winkeltje te gaan.
Om vijf uur zijn ze terug op het kampterrein. Daar vertelt Rein een kwartiertje over de Eerste Wereldoorlog. Omdat het begin van die oorlog nu overal wordt herdacht (daarom moest de vlag ook half stok), krijgen ze er in Engeland behoorlijk mee te maken. En hoewel Nederland neutraal is gebleven kan het helemaal geen kwaad om er wat over te horen. En omdat ze toen toch bezig zijn met “eigen activiteiten” hebben ze daarna nog een spel gedaan met “padvindersstokken” (zoals BP dat voorschreef). Het werd een leuk spel op het veld.Ze eten die avond soep. De helft van de groep heeft geholpen, de andere helft heeft -eindelijk- de keuken afgemaakt. Het is een prachtige gepionierde keuken geworden waar de hele groep aan kan zitten. Dit tot verbazing van de Engelsen die nu eenmaal nooit zelf pionieren. En met dank aan Rein natuurlijk… Heel leuk, iedereen die langs komt blijft even staan om er naar te kijken.
Het avondprogramma van het kamp is film. Iets over lego, waar ze eigenlijk niets van snappen. Maar het is wel gezellig. De leiding organiseert ondertussen een Nederland-bingo in de leidingpub. Het begon als een spontaan idee “het zou leuk zijn om zoiets een keer te doen”, Marleen heeft gevraagd of ze het mochten organiseren en zowaar… het was een enorm groot succes. Je kon een kaasschaaf winnen, klompjes, Unoxmutsen en nog veel meer. Iedereen was laaiend enthousiast. Leuk!
Natuurlijk is er altijd leiding op het eigen kamp aanwezig zodat de padvindsters daar altijd terug kunnen komen. Zij hebben ondertussen erg gezellig gekletst over het spreken van vreemde talen. De een is daar nou eenmaal beter in dan de ander, dat geldt voor de padvindsters maar ook voor de leiding. Leuk om daar goed over te kunnen praten.
De verkennersleiding komt ook nog even op bezoek. Dat lijkt gezellig maar…

__________

Woensdag 6 augustus: vlaggenroof en dinnerswop
… vandaag blijkt dat ze de vlag hebben gejat en in hun eigen vlaggenmast gehangen (ook al zo’n standaardactiviteit op een internationaal kamp). Natuurlijk hebben ze ‘m teruggehaald en als straf het verkennerskamp helemaal volgeplakt met padvindstersstickers!

Vandaag is een rustdag voor alle activiteiten. En de douches zijn inmiddels allemaal verstopt met modder. De dames hebben hun kamp daarom omgebouwd tot een kuuroord. In teiltjes (lauw) water zijn alle haren gewassen en als je wilde werd je gemasseerd. Lekker ontspannen!
Als je wil mag je aan inloopactiviteiten meedoen die als een soort postenspel door de Engelse leiding zijnn georganiseerd. Onze padvindsters kiezen echter vooral voor de rust 😉

’s Middags is de officiele borrel voor de internationale groepen. En daarna is het “dinner swop”: wij krijgen Amerikanen te eten, een van onze patrouilles gaat naar een Engelse groep waar ook al Amerikanen bij zijn.
en deel van de groep gaat bij een andere groep op bezoek, de andere helft ontvangt gasten van weer een andere groep. Het is een leuke activiteit. Onze padvindsters krijgen daar hamburgers, en de Amerikanen krijgen Hollandse stamppot met worst voorgeschoteld. Wat ze erg lekker vinden. Ze geven aan dat het net zo smaakt als bij henzelf, zij hebben het dan in de vorm van hartige taart met een krokant korstje (?? ooit zo tegen stamppot aangekeken?)
Natuurlijk duurt het ook nu weer even voordat iedereen “los” komt (het blijft lastig om Engels met elkaar te praten) maar al gauw wordt het heel gezellig en worden er natuurlijk weer klompen gepast 😉

__________

Donderdag 7 augustus: happy in Liverpool
Vandaag is Floor W jarig. En ze moeten extra vroeg op want ze moeten vandaag naar Liverpool. Omdat ze bij de verjaardag van Elin (Happy Birthday op de trompet) klachten kregen hebben (je mag vóór zeven uur geen lawaai maken), zingen ze nu bij de gitaar. Wat een stuk rustiger gaat. Leuk detail: later geven de buren aan dat ze het jammer vinden dat het niet met trompetmuziek was… en of ze alsjeblieft voor een van hun jarigen wél trompet willen spelen…

Verder is er natuurlijk weer taart. Lekker buiten ontbijten in de keuken die nu af is. Floor krijgt cadeautjes en een extra dikke brief van haar ouders. Het is erg gezellig, maar het moet allemaal wel snel gebeuren omdat ze snel weg moeten.

Ze gaan met z’n allen gezellig in de bus en hebben onderweg alleen maar zitten zingen. Vooral Anouk is erg goed 😉 Pater Moeskroen, Nick&Simon en nog veel meer “Hollands repertoire” komt voorbij. De Engelsen zien (en horen) het een beetje gelaten aan: “waar zijn zij nou toch mee bezig”. Op advies van Evelyne gaan ze daarom op Engelse liedjes over en dat helpt: al gauw zingen de Engelsen net zo hard mee!
In Liverpool zijn vijf activiteiten georganiseerd. Ze hebben er twee uitgezocht waar ze wel heen willen, maar… je mag niet kiezen. De indeling is al gemaakt en ze mogen juist niét naar de dingen waar ze wél belangstelling voor hebben. Gelukkig is deelname niet verplicht en daarom krijgen ze vijf uur vrij. Dat lijkt lang, maar de tijd is heel erg snel om. Liverpool heeft veel leuke winkels, dus er is eindeloos geshopt: kleren, cadeautjes, souvenirs voor thuis… Ze willen nog wel veel langer blijven.
Een van de activiteiten waar ze aan mee hadden willen doen was “musical”. Gelukkig is er toch een kleine uitzondering voor hen gemaakt. Ze mogen een kwartier voor het officiele einde toch nog binnenkomen en hebben in die vijftien minuten het liedje ‘Happy’ ingestudeerd, zodat ze toch nog mee kunnen doen met de eindpresentatie! (dat krijg je met onze getalenteerde zangwonders, die hebben aan een kwartiertje oefenen genoeg…)

De eindpresentatie is aan een soort kade, waar het publiek op muurtjes kan zitten kijken en luisteren. Er zijn ondertussen ook mensen die leuke kunstjes opvoeren: een soort clowns, met dingen als jongleren, klimmen op een ladder die nergens naar toe gaat, “domme” foutjes, enz. Iedereen vindt het erg leuk. Weliswaar is het slecht te verstaan, maar het kijken op zich is ook al leuk.
Het lied ‘Happy’ wordt uiteindelijk opgevoerd met begeleiding van een Caribische steelband, waardoor het allemaal supervrolijk klinkt.

Terug in de bus wordt er natuurlijk weer heel hard gezongen. Zo hard dat de Engelsen toch maar om stilte vragen (willen slapen). Dat lukt natuurlijk niet helemaal… maar uiteindelijk hebben de padvindsters zelf ook nog even geslapen. Het is best een vermoeiende dag geweest!

Vanwege de verjaardag is het avondeten extra feestelijk: zeer ruim belegde wraps. Iedereen heeft er erg z’n best op gedaan, en iedereen zit na afloop helemaal vol.
De avond wordt besloten met een feest met fluorescerend licht. Dat vinden ze dus echt superleuk. Gelukkig heeft iedereen in Liverpool nieuwe kleren gekocht… Het duurt heel lang voordat iedereen helemaal aangekleed en opgetut is, maar daarna gaan ze helemaal los. De leiding ook. Die denken dat de padvindsters zich wel voor hen zullen gaan schamen… maar dat valt reuze mee.
Inmiddels kennen ze al veel andere mensen, en dat maakt zo’n avond extra leuk. De Kenianen dansen gezellig mee (leuk detail: heel anders dan bij ons!) en ook de nieuwe Noorse vriendin van Paola (“Emma”) is er.

__________

 Vrijdag 8 augustus: fish&chips bij de buren
Vandaag is eindelijk weer een “normale” activiteitendag.
’s Morgens gaan ze naar creatief, waar je heel veel heel leuke handenarbeid kunt doen. Glasgraveren is favoriet, maar ook de cape van Superhero maken, speldenkussens maken en batikken (T-shirts en dassen). Ondertussen kun je ook nog naar een circusvoorstelling. Er zijn enkele mensen uit het publiek gehaald om mee te doen, maar onze padvindsters liggen op die momenten net ongeveer onder de stoelen…

Met lunchtijd begint het hard te regenen, wat Rein er toe brengt om een sociaal experiment te doen.
De ervaring is dat niet iedereen pindakaas lust. En dat iedereen wel graag insignes heeft om te swoppen.
Het experiment gaat als volgt. Er liggen 14 gesmeerde boterhammen met pindakaas en ook 14 insignes op tafel. Je mag niet van tafel en ook niets anders eten zolang die boterhammen nog niet zijn opgegeten. Hoe los je dat op? Rein rekent op eindeloze discussies.
Voor de padvindsters is het een eitje: Aretti geeft al snel aan dat ze wel twee boterhammen wil eten en daarna begrijpt iedereen de clou en krijgen ze dus allemaal het insigne. Stomverbaasd dat het zo makkelijk blijkt te zijn!
Na dit snelle experiment regent het nog steeds en gaan ze naar het echte programma van vanmiddag: ook “experiments”. Daar zijn studenten van Cambridge die allemaal leuke natuur- en scheikunde-experimenten doen. Bijvoorbeeld slijm maken, maar ook de uitleg waarom een tennisbal die je laat stuiteren op een grote bal veel hoger de lucht in gaat dan een tennisbal die je op de harde grond laat stuiteren. Je kunt er ook van alles knutselen. Het zijn leuke activiteiten.

Ze moeten wel iets eerder terugkomen omdat de gastouders op kennismakingsbezoek kunnen komen. Daarvoor waren twee tijdsperiodes afgesproken. Iedereen vindt het best spannend natuurlijk. De eerste periode komen alleen de gastouders van Paola en Floor N (leuk detail: ze kennen de “gastdochter” al, Sophie was namelijk ook op het kamp).

Daarna zijn ze uitgenodigd bij de buren om Fish&Chips te komen eten. Foto’s daarvan verschijnen al gauw op twitter (en staan inmiddels al in het fotoalbum). Dat is echt super gezellig. Aanvankelijk vinden ze dat ze maar kleine porties krijgen. “Is dat nou alles?” Maar al gauw komt er een ENORM toetje (soort custard) en heel veel cakejes. Iedereen zit aan het eind van de maaltijd echt helemaal propvol…
Omdat daarna de andere gastgezinnen op bezoek komen, moeten ze helaas snel weg. Ze hebben nog wel het relatiegeschenkje gegeven (staat ook in het fotoalbum) en iedereen krijgt van de Engelse groep een zeer bijzonder insigne, dat ze alleen aan mensen geven die minimaal één speciale activiteit met de groep samen hebben gedaan.

Voor de sluiting willen ze eerst geen vlaggen meenemen, omdat dat eigenlijk wel een gedoe is. Maar gelukkig doen ze het wel, want ze eindigen de tocht naar het centrale terrein midden voor de camera (die beelden maakt die op de ledschermen geprojecteerd worden). Ze zijn dus non-stop in beeld 😉
De sluiting zelf is een beetje “typisch Engels”. Natuurlijk is er de ontknoping van het thema met diverse acts, er wordt wat gezongen en er is een toespraakje van de kampleider, die hoopt dat iedere groep in 2018 terugkomt 😉
Dat hangt van een boel andere dingen af, maar qua organisatie heeft dit kamp het echt heel goed gedaan!

Deze laatste avond mogen ze allemaal wat later naar bed; niet iedereen wil dat, maar de laatsten liggen er netjes om elf uur in.

__________

Zaterdag 9 augustus: afscheid nemen is moeilijk…
De vertrekdag is traditiegetrouw nogal katterig. De kampen zijn afgebroken, de terreinen (vooral de plekken op het gras) zijn kaal, iedereen gaat weg en/of wordt opgehaald doro het gastgezin. Tijdens het telefoongesprek zijn alleen Lou-Elle, Anouk en Elin er nog omdat die pas om zeven uur vanavond bij hun gastouders terecht kunnen. Zij worden door de leiding “thuisbezorgd”. Alle gastouders zagen er trouwens erg sympathiek uit.

Er is uitgebreid afscheid genomen van iedereen… een teken dat het dus een heel goed kamp is geweest.

Nog een paar leuke details:

Emma en Marleen hebben hun klompen geswopt voor een “onesie”, zo’n pak-uit-éé-stuk-dat-heel-lekker-zit; ze zijn erg tevreden over hun handeltje;
gevraagd naar de cadeaus die de verkennersleiding hen gaf op het Raadhuisplein: voor week 1: loombandjes, week 2: een enorme klok die ze inmiddels prachtig gepimpd hebben, en week 3: mag pas komende week worden uitgepakt 😉
overigens kregen ze van de verkenners gisteren nog een cadeau: super heerlijke bonbons als dank voor het lenen van de busjes woensdag.

===========================================

Hieronder de informatie over de home hospitality.

De indeling is als volgt:
– Floor W, Anne-Linde en Meinke;
– Elin, Lou-Elle en Anouk;
– Natascha en Mikkie;
– Romy en Wieke (worden buren van Aretti en Eva);
– Aretti en Eva (worden buren van Romy en Wieke);
– Paola en Floor N.

Ze hebben uiteindelijk vijf gastgezinnen gevonden, “geworven” op het kamp zelf. Gevolg: supergemotiveerde gastouders, maar allemaal van andere scoutinggroepen. Er is dus geen gezamenlijk programma (behalve misschien Romy/Wieke/Aretti/Eva). Tot nu toe hebben ze al diverse leuke plannen gehoord.

Alle adressen zijn min of meer in de omgeving van het kamp. De leiding overnacht ondertussen in een clubhuis in Chester, ook in de buurt (en iedereen heeft het telefoonnummer van de leiding).
Emma zal proberen me nog namen/adressen te sturen, maar ze kan niet helemaal beloven dat dat gaat lukken. Wellicht dat de padvindsters zelf ook contact met jullie gaan opnemen? (en zo niet… wees niet ongerust, de leiding houdt steeds contact met iedereen).
De hoofdluis is inmiddels heel goed onder controle. Alle gastouders zijn op de hoogte en helpen natuurlijk mee met kammen.
Dinsdagavond komt iedereen weer bij elkaar, ze slapen dan allemaal in het clubhuis waar de leiding overnacht.
Woensdag rijden ze dan door naar Dover.

Het vervolg van het verslag staat bij week 3.