2017 Vaassen

Van 16 t/m 22 juli volgen we in Vaassen de opleiding tot tovenares.
We zullen je hieronder zo goed mogelijk op de hoogte houden van onze gebeurtenissen!

[update 31/07 21:30 uur]

Zondag 16 juli 2017: de schoolweek kan beginnen!
De eerste dag van het zomerkamp. Leuk dat alle ouders er waren bij de opening van het kamp! We zullen deze week verblijven op magiërsschool Ravenstein. Hier zullen we de fijne kneepjes van het tovenaarsvak leren. We begonnen het kamp dan ook met een sorteerceremonie. Op school Ravenstein zijn namelijk vier afdelingen. Door middel van een magische bonbon die aan de hand van je speeksel kan bepalen in welke afdeling je thuis hoort werd iedereen ingedeeld. Toen iedereen haar afdeling gevonden had, werd de cake aangesneden en het drinken uitgeserveerd. Nadat de koffie op was, was het tijd om afscheid te nemen van de ouders.

Nu kon het zomerkamp pas écht beginnen! Waar zijn we eigenlijk op kamp? Samen hebben we een rondleiding gedaan door het gebouw en een rondje gelopen over het terrein. Lisa vond hier een hele bijzondere goud gekleurde steen. Niemand snapte waar die steen vandaan kwam. We zochten verder op ons grote speelveld en warempel, we vonden nog meer gouden stenen! Hier hebben we een spel mee gespeeld waarbij je zoveel mogelijk stenen moest verzamelen en stelen voor je eigen afdeling.
Toen hadden we vrije tijd en daarbij kon je ook voetballen. De oudstejaars hebben de tent opgezet. Dat was al een avontuur opzich! Waar moeten alle stokken? En tennisballen op de haringen? Dat doen we thuis nooit!
De kookstaf arriveerde; zij hebben hele lekkere nasi voor ons gemaakt. Super de luxe nasi was het, met allemaal extra’s zoals een gekookt eitje, augurk, pinda met kokosstrooisel (met een hele moeilijke aziatische naam) en kroepoek. En Erik-Jan en Margreet hadden zelfs nog aan een lekker toetje gedacht! Wij worden lekker verwend op kamp.
Na het eten brak het eerste lesmoment aan. Iedere afdeling had een ander magievak les. In vakken zoals “Het verdwijnen van aardse zaken” (afruimen en bezemen), “Reinigende magie” (afwassen), “Magie met een luchtje” (plee-duiken) en “Het sommeren van voorwerpen” (tafeldekken).
Na het lesprogramma, midden in het bijwerken van de logboeken, hoorde we opeens een harde knal. Er was een oude man verschenen, hij bleek van een andere planeet te komen. Hij kende onze planeet niet en wij wisten niet waar hij vandaan kwam. Het bleek per ongeluk gebeurd te zijn. Hij zei dat hij een echte magiër was! Maar hij wilde het niet bewijzen door iets te laten zien. Palmerijn, want zo bleek hij te heten, vertelde ons dat hij een meester had, hij zat ook aan de school Ravenstein. In afdeling Adenel. Maar dat kan nooit op deze planeet geweest zijn, het is ons allemaal nogal onduidelijk. Palmerijn wist ook wie Fugerijn was, die kennen wij al van de mythe uit het zomerkampboekje. (Dit verhaal kun je ook lezen op deze site bij de thema verhalen). Uit het niks besloot Palmerijn weg te gaan. We hebben daarna niks meer van hem vernomen. Wie weet dat we later nog meer over hem ontdekken.
We hebben de gekke “magiër” maar even voor wat het was gelaten. Het was immers alweer tijd om de slaapzaal op te zoeken. Na een voorleesverhaal en lekker keten in de tent, is iedereen lekker gaan slapen.

=================================================================

Maandag 17 juli 2017: op zoek naar de magie
Na een nachtje welverdiende rust werden we wakker in de beetje vochtige school Ravenstein, de een net wat vroeger dan de ander. Nadat iedereen zich opgefrist had konden we aan het ontbijt waarna het eerste blok lessen alweer volgde. Kort daarna kwam een oude bekende een beetje boos aan lopen. Palmerijn was zo boos, omdat hij erachter was gekomen dat in deze wereld bijna geen magie is. Hij vertelde dat de magie door onze levensstijl erg zwak was geworden. Vervolgens probeerde hij uit te leggen hoe magie precies werkt. Hij vertelde dat magie zich verplaatst langs magiestromen, die beginnen bij een bron en daarna naar alle kanten aftakken.

We konden ons dit echter moeilijk verbeelden, dus bedacht Palmerijn een andere manier om het duidelijk te maken. Elke afdeling kreeg een boom, hun bron, aangewezen. Vervolgens was de opdracht om een lang touw te halen bij Palmerijn of de leiding en dat vast te knopen aan de bron. Het touw stelde de magiestromen voor. Door de touwtjes van boom naar boom te binden en de touwtjes aan elkaar te knopen, ontstond er een heel netwerk van touwtjes. Het zag er uit als een echt kunstwerk. Toen de magiestromen klaar waren, hadden we limopauze.
Daarna wilde Palmerijn ons testen of we het wel hadden begrepen, maar gelukkig stak Aretti daar een stokje voor. Geen tests of toetsen op Ravenstein. Samen bedachten ze een spel waarin we toch konden laten zien dat we helemaal begrepen hadden wat hij allemaal had verteld. Tijdens dat spel verdienden we stukjes van een puzzel waarmee we uiteindelijk toversymbolen konden ontcijferen.
Na de lunch en het daarbij behorende blok “lessen” werd het tijd om wat we hadden geleerd ook echt in de praktijk te brengen. Palmerijn vertelde ons over hoe tovenaars op een vreemde plek aanwijzingen achter laten om daar een bron van de magie te vinden en aangezien Fugerijn hier vroeger is geweest moeten die er misschien nog wel liggen. Wij moesten hem helpen zoeken, omdat hij hoopt bij de bron genoeg magie te vinden om zich weer naar huis te kunnen toveren. We splitsten ons op in de vier afdelingen en begonnen ieder bij een ander pad met zoeken. Niet overal waren alle aanwijzingen blijven liggen, maar uiteindelijk kwamen we weer bij elkaar uit. Palmerijn vertelde ons dat hier de stromen, die we kennelijk aan het volgen waren, bij elkaar waren gekomen en vanaf daar naar de bron stroomden. Na een koekje en wat limonade nam hij afscheid van ons en liep alleen verder het bos in, ons enigszins verbijsterd achterlatend. Zullen we Palmerijn nog weer terug zien? Zullen we toch nog een beetje echte magie zien?
Nadat we terug waren gelopen en een tijdje vrije tijd hadden gehad, waarin al hard werd geoefend voor de bonte kampvuuravond, was het alweer tijd voor het avondeten. Deze keer geen kookstaf die voor ons kwam koken, maar frietjes van de tafel en een appel als toetje. Daardoor waren er ook weinig spullen vies geworden en volgden er dus maar een kort blokje lessen. Met alles weer spic en span, was het tijd voor een avondspel. Iedere tovenares in opleiding moet natuurlijk de elementen kunnen beheersen en dus speelden we het spel “aarde-water-vuur”.
Zo hadden we toch weer een hele hoop beleefd en was het hoog tijd om slaapzaal en tent op te zoeken. Nadat er weer een verhaaltje was voorgelezen op de slaapzaal en de oudstejaars waren genezen van een giechelbui, kon iedereen gaan slapen.

============================================================

Dinsdag 18 juli 2017: stromende magie
De dinsdagmorgen begon iets later dan verwacht omdat de meeste kinderen nog heerlijk rustig lagen te slapen. Toen uiteindelijk iedereen wakker was hebben we ontbeten en direct een lunchpakketje gesmeerd omdat we ’s middags naar het zwembad zouden gaan. Na het ontbijt volgde het gebruikelijke corvee en daarna dook al snel onze vriendelijke oude magiër weer op.
Deze keer was hij echt in paniek, hij had de vorige keer bij zijn vertrek gezegd dat hij weer naar zijn eigen wereld zou gaan maar dit was duidelijk niet gelukt. Nu vraagt hij de kinderen en de leiding om hem te helpen. Hier stemde wij mee in maar niet voordat wij hem vroegen eerst wat magie te laten zien. Daarop barstte hij bijna in tranen uit en gaf toe dat de magie in onze wereld te zwak is om goed te kunnen toveren. Hij beloofde een demonstratie te doen en een vuurbal te toveren. Echter wanneer hij de spreuk deed, kwam er niet meer als een klein beetje rook van zijn vingers. Vervolgens begon hij weer een ingewikkeld verhaal over magische stromen en dat iedereen, ook de kinderen en de leiding, een beetje magie bezit en wij hem op deze manier zouden kunnen helpen. Hiervoor moesten we wel de basiskennis van magie hebben en dit legde hij uit door middel van sponzen, water en een spel waarbij de kinderen met sponzen water uit de “magische bron en stromen” moesten verzamelen. Na het spel was Palmerijn er aardig van overtuigd dat wij er wat van op hadden gestoken en hij verdween weer snel het bos in. Ondertussen was het 12.00 uur en tijd voor de lunch en het zwembad. In twee groepen werden de kinderen naar het zwembad gereden en werd er op het gebouw, dan wel bij het zwembad geluncht. Daarna was het tijd om te zwemmen!!!
Na flink geweekt te hebben in het zwembad was het weer tijd om terug te gaan naar het gebouw waar Liesbeth en Daniël al gearriveerd waren om het avondeten te verzorgen voor 23 nu hongerige kinderen en leiding. Het duurde niet lang voor het eten klaar was en we kregen allemaal heerlijke andijviestamppot(soep) met als toetje magisch vergrote meloenen. Na het corvee was het alweer tijd om de pyjama aan te trekken, maar nog niet om tanden te poetsen. Na wat opstartproblemen was het namelijk tijd voor de filmavond! Na de film was het dan toch echt tijd om naar bed te gaan.
Als de kinderen uiteindelijk allemaal slapen en de leiding eindelijk rustig bij elkaar zit kunnen zij met behulp van de toverdoos nog even een gezellig einde aan de dag maken.

===================================================

Woensdag 19 juli 2017: magische ingrediënten…
Vanochtend was de leiding weer eerder wakker dan de meeste kinderen. Dus we hebben ze nog even lekker laten liggen. Om half 9 stonden we met z’n allen op en begonnen we aan het ontbijt. Helaas was de boter op, dat vonden veel kinderen maar moeilijk te accepteren.
Na het ontbijt vonden we opgerolde kranten. Supervreemd, wij dachten dat dat van een van de meiden was maar ook die wisten van niks. We hebben ze maar eens goed bekeken en we vonden een raar symbooltje op het papier. Een driehoekje met een vlammetje erin. Douwe stak de krant aan op dat symbooltje en het papier begon weg te branden langs preciese lijnen. Al snel vormde het vuur duidelijke vormen in het papier. De meiden hadden al snel een antwoord: dit moet wel magie zijn, dat kan niet anders. Dan heeft Palmboom-mandarijn (want zo wordt Palmerijn inmiddels door de kinderen genoemd…) daar sowieso iets mee te maken! We hebben nog eens goed naar de vormen gekeken maar besloten al snel dat we daar hulp bij nodig hadden. Op zoek naar Palmerijn dan maar!
Op het moment dat we wilde vertrekken kregen we bezoek: Saskia kwam op bezoek op het kamp! En ze is tot en met de middag gezellig gebleven.
We namen Saskia maar meteen mee het bos in, op pad naar de magische bron. Hopelijk zouden we Palmerijn daar vinden en zat hij daar te mediteren om zijn magie weer terug te krijgen. Onderweg kwamen we hem tegen. Dat was een mooi plaatje zo’n tovenaar die verscheen tussen de groene bladeren. De kinderen stelden Saskia aan hem voor.
Palmerijn was kennelijk ook naar ons op zoek gegaan, hij wilde zeker weten dat zijn boodschappen bij ons aangekomen waren. Dus de aanname van de meiden klopte, de kranten met de verschroeide vormen waren dus wel degelijk van Palmerijn!
Maar dacht Palmerijn dan echt dat wij die vormen zomaar konden ontcijferen? En wilde hij nou alwéér dat wij hem zomaar zouden gaan helpen?! Palmerijn probeerde de noodzaak uit te leggen. Hij vertelde ons dat hij ons nodig had om zijn magie te vergroten omdat wij, net als sponsen die water kunnen opnemen, magie kunnen opnemen. Uit de groep kwam daarom de gevatte reactie: dus je wilt ons zomaar uitknijpen?!
Palmerijn probeerde het nogmaals, maar dit keer met een vergelijking met een trechter. Dit snapten de kinderen iets beter maar het blijft toch raar praten met iemand van een magische planeet. En de kinderen wilden zich nog steeds niet zomaar laten “uittrechteren”. Wij wilden eerst wel eens wat meer magie van Palmerijn te zien krijgen, we helpen toch zeker niet zomaar! De tovenaarsleerling vertelde dat hij de hele nacht niet had geslapen en had geoefend en nagedacht over zijn magie. Hij zou ons vandaag meer kunnen laten zien dan alleen de rook van gisteren. Toen hij namelijk gisteren in zijn vingers knipte kwam er alleen maar een beetje rook vanaf. Op zich indrukwekkend, want ons lukte dat allemaal niet, maar het stelde toch niks voor vergeleken met de vuurbal die hij had beloofd!
Palmerijn haalde twee potjes uit zijn buidel, knipte in zijn vingers en wow! Er kwam een knal en een vonk vanaf! Dat leek al veel meer op de vuurbal dan dat beetje rook!
We vroegen hem ons te helpen met het ontcijferen van de boodschap. Hij vertelde dat hij ingrediënten nodig had uit het dorp, maar dat hij zelf niet naar de winkels durfde. We kregen in losse begrippen de omschrijving van de producten. En met behulp van een beetje googlen kwamen we er snel achter wat hij bedoelde: een venkel, rozijnen, gember en 85% pure chocolade. En aangezien wij toch van plan waren om vandaag te gaan shoppen, konden de kinderen mooi die dingen halen in de winkel. Even was er nog wat paniek om de venkel, hoe ziet dat er dan uit? Maar met wat hulp van de winkelmedewerker is het gelukt.
De meiden kunnen goed shoppen, lekker een paar uur de winkels afstruinen en de leiding op een terrasje. We hadden het – op de korte regenbui na – heel goed voor elkaar.
Toen we terug kwamen stond er een heerlijk maal op ons te wachten. De ouders van Douwe en Ruurd kwamen voor ons pannenkoeken bakken! Wat een luxe en wat een feest! De kinderen hebben hun buik zo vol gegeten aan pannenkoeken en komkommer, dat er bijna geen plek meer was voor het toetje.
Na het eten en het dagelijkse lesrooster mochten ze nog even “chillen” op de slaapzaal tot het echt tijd was om te gaan slapen. Vanwege het mogelijke onweer (dat op het moment van schrijven nog niet voorbij is gekomen) is de tent nu leeg en liggen de oudstejaars in het lokaal waar je overdag kunt knutselen.

Morgen alweer de laatste hele dag kamp! De tijd vliegt hier echt voorbij!

=========================================================

Donderdag 20 juli 2017: slangenkoppen??
Het officiele verslag is nog niet binnen, maar we hebben gisteren wel kunnen griezelen bij de live-video op facebook.
We zagen hoe de kinderen in magische cirkels vuurslangen uit een ei aan het toveren zijn. Palmerijn heeft de koppen van de vuurslang nodig om terug te keren naar zijn eigen wereld. De slangen zullen helaas niet lang leven door gebrek aan magie op onze aarde, maar we kunnen daardoor makkelijk zometeen de kop afhakken…
Vermoedelijk is het goed afgelopen, evenals de ontgroening, ook al zag het moeras er wel heel erg magisch uit…

Naarmate het kamp verder vordert staan de kinderen steeds later op, iets waar de leiding helemaal geen problemen mee heeft. De leiding had daarom voor het ontbijt maar alvast brood gesmeerd. Vandaag hadden we toch wel een drukke en voor de oudstejaars vooral ook spannende en lange dag voor de boeg. Na het ontbijt en een kort blokje lessen (iedereen weet inmiddels toch wel hoe het sommeren van voorwerpen en de verdwijning van aardse zaken werken) werden we weer geëerd met een bezoekje van Palmerijn (of ondertussen Palmboom-sikkepit-mandarijn-zwijnstein).

Hij vertelde ons dat hij nog één ingrediënt nodig had om zijn toverspreuk compleet te maken en zichzelf terug te toveren naar Maletien. Wat hij nodig had was alleen niet iets waar wij hem aan konden helpen, dat waren namelijk de koppen van vuurslangen. Hier wist Palmerijn wel wat op want hij had een spreuk in zijn spreukenboekje om een vuurslang op te roepen. Hij waarschuwde ons wel, want vuurslangen zijn magische wezens en door het gebrek aan magie op de aarde zouden deze het niet lang overleven. Voor ons des te makkelijker om de koppen te verzamelen. De spreuk bleek een heel ritueel te zijn. Hiervoor waren niet alleen nog meer ingrediënten nodig, maar ook een heel kunstwerk op de grond. Volgens Palmerijn een magierscirkel. Eerst maar ontcijferen welke spullen we nodig hebben.

Met behulp van Palmerijns spreukenboek kwamen we er achter dat hij vier dingen nodig had. Poedersuiker, spiritus, bakpoeder en zand, gelukkig allemaal dingen waar we makkelijk aan konden komen. Hierna ging Palmerijn de eieren van de vuurslang voorbereiden terwijl wij in vier groepjes de magierscirkels op de grond gingen tekenen. De eieren werden in het midden van de magierscirkel gelegd en aangestoken. Wij moesten in de cirkel blijven, zodat de vuurslangen onze magie kon gebruiken om uit te komen. Dit was niet eenvoudig, vooral het wachten, maar niemand had ook gezegd dat magie makkelijk zou zijn. Uiteindelijk begonnen er zwarte kopjes uit de blauw-witte balletjes te groeien en in sommige gevallen zagen we ze zelfs bewegen of konden we oogjes in de kopjes zien. Toen ze allemaal uitgegroeid waren nam Palmerijn ze mee en verdween hij weer in het bos. Hij moest nog wat voorbereiden, maar zou zeker vanavond terug komen.

De ochtend was alweer voorbij, dus tijd voor de lunch. Ook deze maaltijd was makkelijker en lekker, want we lunchte met broodjes knakworst. Na de lunch was het grote moment aangebroken voor de oudstejaars. Als (bijna) afgestudeerde aan de Magische School Ravenstein moesten ze laten zien dat ze de magische en niet magische uitdagingen van het leven aan konden. Terwijl zij zich klaarmaakten om richting Vaassen te gaan voor het eerste deel van deze proef, verzon de rest van de groep een aantal opdrachten die ze daar moesten uitvoeren. Ook Aretti was mee om als nieuwe leiding ontgroend te worden. Ruurd ging als extra begeleiding mee en werd gewoon nog een keer ontgroend. De opdrachten waren onder andere: ga op de foto met drie tovenaars, maak een menselijke piramide met ten minste vier vreemde en maak de leiding op als tovenaar/tovenares. In de tussentijd ging de rest van de groep aan de slag met de voorbereidingen van het tweede deel van de ontgroening. Bij terugkomst werd iedereen geblinddoekt en naar het magische moeras geleid. Van hieruit moesten ze geblinddoekt op hun buik door het magische moeras, het slijmspoor van het moerasmonster volgen en uiteindelijk de grot van het moerasmonster in en met de voeten door plassen moerasmonsterslijm. Hierna volgden een welverdiende massage en een wasbeurt, helaas met koud water. Daarna mochten de blinddoeken af en kon er gedoucht worden, deze keer met warm water.

Nadat alles weer netjes was opgeruimd was er nog even tijd om de laatste puntjes op de i te zetten voor de bonte avond. De lijst met stukjes is al aardig lang geworden, dus dat beloofd een leuke, maar lange bonte avond te worden. Ondertussen was ook het avondeten klaar en aangezien we toch al in de stemming waren geen bestek te gebruiken deden we dat bij het avondeten ook niet. We aten wraps waar iedereen zelf mocht kiezen we je er op deed. Met een beetje handig rollen en vouwen heb je dan alleen een bord nodig.

Het was nu bijna tijd voor de bonte avond, maar eerst kwam Palmerijn weer terug. Hij moest nog wat voorbereiden in de kampvuurkuil, dus moesten we de bonte avond ergens anders beginnen. Dat kwam niet heel slecht uit want Yemma, Janna, Thysa en Berber hadden meer ruimte nodig dan alleen de kampvuurkuil voor hun prachtige openingsact. Ondertussen was Palmerijn klaar met wat hij ook moest doen en konden we naar de kampvuurkuil. Het vuur brandde nog niet, maar dat was met opzet. Palmerijn wilde de magie eerst testen om er zeker van te zijn dat alles goed zou gaan. Hij zou daarom met behulp van (onze) magie het kampvuur aansteken. Hij vroeg ons te concentreren op het hout in het midden van de kampvuurkuil terwijl hij een laatste ingrediënt toevoegde. Heel even gebeurde er niets, maar plots begon het hout te roken en vloog het in de brand. Het kampvuur was aan en de bonte avond kon verder. Palmerijn verdween weer voor de laatste voorbereidingen en wij konden ongestoord van alle geweldige acts genieten. Na een korte chocolademelkpauze en de laatste acts was het voor de meeste kinderen bijna tijd om naar bed te gaan, maar er moest nog één ding gebeuren. Palmerijn had de laatste dingen klaar gemaakt voor zijn laatste en grootste spreuk. Hij zou zichzelf eindelijk, met onze hulp, terug naar Maletien proberen te toveren. Wij moesten allemaal aan de ene kant van de kampvuurkuil gaan zitten zodat we onze magie goed konden richten. Hij stond aan de andere kant klaar om te gaan toveren. Hij vertelde ons nog, dat als we ons goed concentreerde, we misschien zelfs wel iets zouden voelen wanneer de magie door ons heen zou stromen. Een kriebel in je buik of een rilling over je rug, wie zal het zeggen. Zo gebeurde het. Na wat leek op een eeuwigheid concentreren volgde er een felle flits, een rookwolk en… Palmerijn was verdwenen. Een paar meiden opperde nog dat er twee mogelijkheden waren. Of hij was veranderd in een hoopje tovenaars-as of hij was daadwerkelijk terug naar Maletien. Nadat we besloten hadden dat de kust veilig was controleerden we dat nog even. We zagen al gauw dat het kleine beetje as wat er lag kon nooit genoeg kon zijn voor een hele tovenaar. Palmerijn moest dus wel terug zijn in Maletien en wij konden rustig gaan slapen. In ieder geval, de meeste dan.

De oudstejaars gingen zich klaarmaken voor de dropping. Dat betekende warme kleren, goede schoenen en een zaklamp. Toen dat allemaal gepakt was en er nog wat snoepjes mee waren genomen voor onderweg brachten Douwe en Lisa de oudstejaars, Aretti en Ruurd geblinddoekt naar de drop-plek. Eenmaal aangekomen werd er enkel nog gezegd welke kant we moesten beginnen met uit te lopen en was de dropping begonnen. De leiding mocht niet helpen, maar na één keer een rondje te hebben gelopen wisten ze al waar ze waren. De truc was toen alleen nog de weg zien te vinden door het bos, wat er in het donker toch wel heel anders uit ziet. Na bijna twee uur lopen, wisten de oudstejaars helemaal op eigen kracht de weg terug te vinden. Eenmaal terug bij het gebouw stond er drinken en wat versnaperingen te wachten en werd er nog een paar potjes weerwolven gespeeld. Ondertussen waren de meeste leiding al bijna of helemaal in slaap gevallen en werd het tijd om de tent op te zoeken. De laatste nacht op Ravenstein was al een paar uur geleden aangebroken. Morgen maar lekker uitslapen.

==============

Vrijdag 21 juli

Na de lange, maar leuke, bonte avond had iedereen zijn slaap hard nodig. Er werd daarom op de laatste dag op Ravenstein goed lang uitgeslapen. De ochtend begon rustig met tosti’s tot de kaas op was, waarna er verder gegaan werd met alleen tosti’s met vlees. In de tussentijd ging iedereen gewoon een beetje zijn gang en konden de vierdejaars heel rustig wakker worden. Voor de lunch werden de slaapzaal en het spelmateriaal nog een beetje opgeruimd, zodat Ravenstein er weer een beetje toonbaar uit zag. Na de lunch volgde een facultatief lesprogramma waarin onder andere de toverkunsten op film gezet konden worden en je je eigen toverstok kon maken. Ook was er de mogelijkheid om nog even te genieten van de prachtige omgeving en het mooie weer. Al heel snel begonnen de eerste ouders te arriveren en zodra iedereen er was werd het tijd voor het laatste officiële dingetje. Je kan immers niet een hele week op een toverschool gezeten hebben zonder daar ook een diploma voor te krijgen. Aangezien we met z’n allen Palmerijn weer terug naar zijn eigen wereld hebben geholpen en meer magie hebben gezien (en ook een beetje gedaan) dan we ooit hadden kunnen voorstellen, had iedereen het diploma voor tovenares dubbel en dwars verdiend. We hopen dat iedereen een leuk en magisch kamp heeft gehad. De leiding vond het in ieder geval fantastisch! We wensen iedereen een fijne vakantie en zien jullie graag weer in september!