Opkomsten Havelihorde (2018-2019)
7 t/m 12 juli: zomerkamp
Van 7 t/m 12 juli gaan we op kamp naar “Onbekend”. Dat wordt heel spannend! Je kunt er tegen die tijd alles over lezen in het aparte kampverslag.
29 juni: dagje uit
We sloten ons jaarprogramma af met het Dagje Uit, deze keer naar De Blije Dries, een leuke speeltuin in Wijchen. Het was prachtig weer, dus ook al was het water niet zo diep… het was heerlijk voor de verkoeling. We hebben een erg gezellige dag gehad! Nu alleen nog het zomerkamp als echte “uitsmijter”. [onderstaande foto is van de website van de speeltuin]
22 juni: geldactie
Op 22 juni was onze geldactie op het Raadhuisplein. Helaas zijn we vergeten foto’s te maken… maar het ging uiteindelijk om de opbrengst. En daar zijn we heel tevreden mee, dank aan iedereen die een bijdrage heeft geleverd!
15 juni: regiospel Neder Veluwe
Vandaag stond voor ons het regiospel voor bevers en welpen op het programma. Dat betekende dat we deze keer ’s middags opkomst hadden en in Lunteren verzamelden. Samen met de andere groepen van de regio Neder Veluwe hadden we daar een groot spel. Natuurlijk werden we niet zomaar losgelaten op de spelletjes, er was een probleem dat we op moesten lossen. Stanley Stekker (themafiguur bevers) en Shanti vertelden ons dat de robot van Stanley op hol was geslagen. Hij was zomaar het bos in gerend. Om de ramp helemaal compleet te maken was ook de handleiding van de robot kwijt geraakt omdat Chil de Wauw alle bladzijdes over het bos had verspreid. Aan ons de taak om tijdens het spelen van alle spelletjes ook op zoek te gaan naar de delen van de handleiding. Terwijl we allerlei leuke spelletjes en activiteiten deden, soms met onze eigen groep en soms met groepjes van een andere scoutinggroep, vonden we inderdaad alle delen van de handleiding. Verreweg het meest populair waren wel de kabelbaan, het schminken en natuurlijk de limonade met de enorm lange spekjes. Ook de andere spelletjes waren super leuk. Het was een drukke maar gezellige middag.
25 mei: kijkopkomst
Met nog vier opkomsten te gaan, komt het einde van het seizoen (en dus ook het zomerkamp) gauw dichter bij. Op 25 mei was het dan ook weer tijd voor de kijkopkomst waarbij de oudste meiden een kijkje nemen bij de padvindsters en de oudste bevers een kijkje komen nemen bij de Havelihorde. Om even kennis te maken begonnen we met een potje krantenmeppertje, maar al gauw was het tijd om het bos in te gaan. Daar werden twee groepjes gemaakt die de opdracht kregen een mooie grote kraal te maken. Er werd goed samengewerkt met het verslepen van kleine takken, groten takken en zo nu en dan zelfs halve bomen. Binnen een half uurtje waren er dan ook twee prachtige kralen gemaakt. Tijd voor een korte limopauze. Na de pauze werden de kralen in gebruik genomen. Ieder team kreeg een vlag en wat tijd om deze te verstoppen. Daarna werden de kaartjes uitgedeeld voor levend stratego. Ook hier werd weer goed samengewerkt want je kan nu eenmaal niet in je eentje iedereen verslaan. De eerste vlag werd al snel gevonden, dus werden regels een klein beetje aangepast en het gebied om de vlag te verstoppen wat groter gemaakt. Zo speelden we nog twee potjes tot iedereen uiteindelijk zo moe was dat de laatste keer de vlag niet meer werd gevonden. De opkomst eindige dus in gelijk spel, een prima eindstand.
18 mei: switch
Vandaag stond voor zowel de padvindsters als de Havelihorde “Switch” op het programma, maar wat was nu precies de bedoeling? Je kan denken aan een gezamenlijke opkomst en misschien iets met spelcomputers, maar niets was minder waar. Tijdens deze opkomst wisselde de leiding één keer van speltak. Zo organiseerde de Padvindsterleiding een leuke opkomst met padvindsterdingen voor de Havelihorde en organiseerde de Havelihorde leiding een leuke opkomst voor de padvindsters.
De Havelihorde moest kleren aan trekken die vies mochten worden en niet snel in de brand vliegen en ze moesten een zakmes meenemen. Zij gingen namelijk met vuur bezig, maar deze opkomst gingen ze iets verder dan met de Havelihorde. Zo kregen ze uitleg over hoe ze een bijl moeten gebruiken om hout te hakken en hoe je met je zakmes hele kleine aanmaakhoutjes kan maken. Er werd door de leiding friet gefrituurd, maar niet in de friteuse natuurlijk, en ze mochten er zelf een frikandel bij klaar maken, boven het kampvuur. Tussendoor werd er nog een potje Hollandse Leeuwen gespeeld.
De padvindsters moesten pas ’s avonds verzamelen, maar kregen verder nog niets te weten. Voor hen was de Beukelaar, wederom, omgebouwd om door het hele gebouw te kunnen lasergamen. De lokalen waren verduisterd en het middenlokaal helemaal donker gemaakt en er waren rookmachines, sfeermuziek, lasers en andere lichteffecten om het helemaal compleet te maken. Dat werkte aardig goed, want binnen de kortste keren was iedereen bloedfanatiek. Tussendoor even een pauze om wat te drinken en te beseffen dat het toch allemaal maar een spelletje is… en weer door.
Beide speltakken kunnen terugkijken op een hele leuke opkomst met een keer wat andere gezichten dan de eigen leiding.
11 mei: vossenjacht
Op zaterdag 11 mei was het weer een dolle boel, er liepen weer een heleboel vreemde figuren in Oosterbeek. Zo hield, onder andere, een dief zich schuil bij de bank, lag er een zieke te kuchen op een bed onder aan de Weverstraat, liep een helemaal in verband gepakte Manke Nelis rond op krukken en zorgde de bomendokter en de houthakker voor een bijzondere combinatie langs de Pietersbergseweg. Ook waren er onderweg een heleboel leuke opdrachtjes te doen. Zoals bijvoorbeeld hoger/lager bij de Hartenkoning en knopen leggen bij de bergbeklimster. Er waren gelukkig nog veel meer vossen, zo veel zelfs dat geen enkel groepje ze allemaal wist te vinden. Zonder al deze vossen is het natuurlijk niet mogelijk om een vossenjacht te houden. Dus iedereen die vos wilde zijn, nogmaals ontzettend bedankt, ook namens de Wolvenhorde en de bevers!
4 mei: niet-studio-Weltevree
Terwijl een aantal kinderen nog lekker van hun meivakantie aan het genieten waren, hadden wij toch al weer opkomst op de laatste zaterdag van deze vakantie. Hoewel er eigenlijk een opkomst samen met Studio Weltevree gepland stond, kon deze helaas niet door gaan. Toch hebben we nog wel wat geknutseld, maar wát is nog een beetje een verrassing. Het begin van de opkomst was in ieder geval een beetje gek, met gekke spelletjes en gek weer. Terwijl we aan het voetballen waren met bekertjes voor onze ogen, zodat we maar heel weinig konden zien, en hockeyden met lepels, was het het ene moment stralend mooi weer en het andere moment kwamen er grote hagelstenen uit de lucht vallen. Uiteindelijk heeft de hagel ons toch naar binnen kunnen jagen, ook al wist een aantal kinderen zich ook prima te vermaken met het vangen van de hagelstenen.
13 april: vriendinnetjesdag
Ook al was het nog wel fris, toch begint het weer langzaam beter te worden. Een prima moment om weer eens wat nieuwe gezichten uit te nodigen bij de Havelihorde. De meiden kregen allemaal een uitnodiging voor deze opkomst die ze op school of ergens anders aan een vriendinnetje konden geven. Zo hadden we een leuke, grote groep. De opkomst zelf werd een typische scouting opkomst en dus begonnen we levend stratego. De leiding had daardoor nog even snel tijd om extra hout te hakken, want ook deze week zijn we met vuur bezig geweest.Gelukkig blijft vuur leuk, want hoewel dit de vierde opkomst op een rij was waar in ieder geval een deel van de groep met vuur bezig was, waren dit ook nu weer populaire onderdelen. Dit was ook goed te merken want de vuurtje die gebouwd werden, brandden een heel stuk sneller en werden ook een stukje groter dan een paar weken terug. Verreweg de het populairst was het broodje bakken, waar een groot vuur voor was gemaakt door de leiding, maar uiteindelijk ook de zelfgemaakte vuurtjes voor gebruikt konden worden. De opkomst draaide niet allen om vuur, want het was ook mogelijk om het bos in te gaan en een hut te bouwen of een pijl en boog te maken. Voor iedereen die niet zo veel met vuur heeft of de rook gewoon even zat was. Iedereen die graag nog een keertje wil komen kijken is van harte welkom. Het handigste is om even contact op te nemen met de leiding (havelihorde@opv-schoonoord.nl
23, 30 en 31 maart: nestweken deel 2 en 3 (weekendkampje)
Op 23 maart en het weekend van 30 en 31 maart gingen we verder met de nestweken. De eerste opkomst hadden de meiden van nest groen en blauw al kennis gemaakt met een heleboel verschillende knopen. Op 23 maart was het tijd om daar wat dieper in te duiken en wat nieuwe knopen te leren. Zo werd er aandacht geschonken aan de techniek achter de knopen, wat is nu een goede knoop, en werd er knopen bingo gespeeld en een Groot-Knopen-Handelsspel.
Tijdens het weekendkampje kregen ze de kans om de knopen in de praktijk te brengen want… ze gingen klimmen! Voordat ze de klimmuur opgingen moesten ze zichzelf vastknopen (dit werd natuurlijk wel goed gecheckt) en daarna was het klimmen geblazen. Eenmaal terug op de Beukelaar knoopten ze nog survival-armbandjes van paracord. Daarna was het wachten op het avondeten, dat deze deze keer niet door de leiding werd gemaakt.
Want…
De nesten oranje en paars waren de eerste week al lekker in de keuken bezig geweest. Tijdens de tweede opkomst werd er ook gekookt, maar deze keer buiten. Voordat je daar goed en wel mee aan de slag kan, moet je natuurlijk eerst vuur maken. En dat is nog niet zo eenvoudig als het lijkt, maar uiteindelijk had iedereen een vuurtje om op te koken. Er werden appels gebakken boven het vuur, wentelteefjes gemaakt en sinaasappelcakejes gebakken. Vooral op de laatste moest lang worden gewacht, maar ze waren wel heel erg lekker.
Tijdens het weekendkampje was het tijd voor het echte werk. Ze moesten namelijk gaan zorgen voor het avondeten. Dit was geen gemakkelijke klus, want er waren drie gangen en soms wel drie of vier verschillende dingen om uit te kiezen. Een echt restaurant dus en zo hadden ze het ook aangekleed. De keuken in de Beukelaar was wel een beetje te klein voor zoveel koks en maaltijden dus kookten we in de grote keuken van huize Firet, met de hulp van twee doorgewinterde koks. Margo en Margot, bedankt voor jullie hulp! Het resultaat mocht er uiteindelijk wezen, met onder andere een tomatensoepje met zelfgemaakte soepstengels vooraf, lasagne en nasi als hoofdgerecht en appeltaart en cake als toetje.
16 maart: nestweken (1)
Onze nestweken zijn weer aangebroken! Dat betekent dat ieder nest een insigne heeft gekozen en daar drie opkomsten lang aan gaat werken. Nest oranje en paars kozen voor koken en nest blauw en groen voor knopen. Vandaag stond vooral in het teken van kennis maken en proberen. Voor het insigne knopen werd daarom vooral kennis gemaakt met veel verschillende knopen waarmee allerlei verschillende opdrachten werden gedaan zoals boskwartet en het herkennen van de goede en foute knopen. De andere twee nesten speelden ren-je-rot met vragen over eten, ze maakten kennis met de schijf-van-vijf en ze maakten een regenboogchocoladereep. Daarnaast, ook al was hij nog een beetje vroeg, kwam ook de paashaas even langs en mochten we allemaal naar chocolade-eitjes zoeken.
2 maart: winterpret
Het ene jaar sneeuwt het begin maart nog volop en het andere jaar is het 12 graden. Met een beetje fantasie kan je je gelukkig ook met het warmste of mooiste weer in een winterwonderland wanen en dat is wat de Havelihorde deed. Met een knipoog naar Frozen begonnen we met een tikspel waarbij Elsa je kon bevriezen en Anna je weer kon bevrijden door je een knuffel te geven. Uiteindelijk kwamen daar ook Hans en Sven bij als extra tikker en bevrijder. Daarna was het tijd om aan het ijskasteel van Elsa te gaan werken. Hoewel het een beetje te warm was om deze van sneeuw en ijs te maken, kwamen we met suikerklontjes een heel eind. Er werden kastelen gebouwd, dorpjes, Iglo’s en zelfs sneeuwpoppen en husky’s. Ondertussen werd er ook kennis gemaakt met Olaf de sneeuwpop; Olaf houdt van warme knuffels. We namen Olaf daarom mee naar Hartenstein om hem daar goed plat te knuffelen in een spel dat ook wel bekend staat als vette haas. Het doel… Olaf zo snel mogelijk bij je eigen team over de lijn krijgen. Na nog een potje 10-tellen-in-de-rimboe, waar ook Olaf aan mee deed, keerden we terug naar het gebouw en was de winterpret weer over.
23 februari: crea en bezoek van Pepijn
Zoals de vorige week al beloofd: vandaag zouden we iets creatiefs gaan doen én er zou er een kleine verrassing zijn. We gingen creatief bezig met touw. De verrassing was Pepijn, een wetterhoun pup van 10 weken, die de hele opkomst mee heeft gedaan. Om eerst even goed in de stemming te komen werd meteen na het openen iemand even naar binnen gestuurd. Toen die weer naar buiten mocht komen, had de rest een lange slinger gemaakt door de handen vast te houden; deze slinger zat helemaal in de knoop. Degene die naar binnen was geweest kreeg te horen moest als “Dokter Knoop” de lange slinger weer uit de knoop te halen zonder dat de rest de handen los zou laten. Na even goed zoeken werden de uiteindjes gevonden en kon het ontwarren beginnen. Na aan paar van deze levende knopen ontward te hebben, gingen we armbandjes maken. Niet voor jezelf of voor papa of mama, maar voor iemand anders binnen horde. Het was voor iedereen een verrassing met wat voor een bandje je naar huis zou gaan. Ondertussen mocht er ook gespeeld en geknuffeld worden met Pepijn. Die alle aandacht rustig over zich heen liet komen. Natuurlijk was er ook nog even tijd om van het heerlijke weer te genieten en even het bos in te gaan en ook daar met Pepijn te spelen.
Op verzoek hier de link naar de uitleg over het armbandjes maken.
16 februari: Marrakesh
Na het koude en grijze weer van de afgelopen periode, was de Havelihorde wel weer toe aan een beetje zon. Hoewel het in Nederland ook prachtig weer was, zochten we de zon op in zuiden en gingen we naar Marokko. En zo eindigden we in de woestijn waar we ons met onze kamelen aansloten bij een lange karavaan op weg naar Marrakesh. Het was alleen geen rustige tocht, want hoewel het er geen 40 waren, lagen er ook rovers op de loer. We probeerden uit alle macht de karavaan met onze kostbaarheden te beschermen, terwijl de rovers hun uiterste best deden om de spullen te stelen. Uiteindelijk kwamen we, na een moeizame tocht, uit in Marrakesh, waar we meteen de medina in trokken. In de oude binnen-stad van Marrakesh, waar we door de kleine kronkelstraatjes bij allerlei verschillende winkeltjes kwamen, lijkt het alsof de tijd heeft stil gestaan. Dat kwam goed uit want er moest nog wel het een en ander gekocht worden. Het winkelen in de medina gaat er alleen net iets anders aan toe dan in de Albert Heijn in Nederland. Iedereen kreeg een boodschappenlijstje waar dingen op stonden: van kamelen en thee, tot dadels, tulbanden en nog veel meer typisch Marokkaanse dingen. Er bestaan geen vaste prijzen in de medina van Marokkaanse steden, dus moest er onderhandeld en afgedongen worden. In sommigen gevallen gingen spullen zelfs wel voor een vijfde van de oorspronkelijk prijs over de toonbank. Toen we eenmaal al onze spullen hadden werden we op typisch Marokkaanse wijze ontvangen en konden we even op adem komen met wat heerlijke vers bereide muntthee. Uiteindelijk moesten ook wij aan de slag en werden er prachtige, op Marokko geïnspireerde, lampionnetjes gemaakt. Toen maar weer terug naar Nederland, waar het zonnetje gelukkig ook nog scheen.
9 februari: forten
Vandaagi bouwde de Havelihorde forten. De groep werd in twee teams opgedeeld en ieder team mocht een lokaal omtoveren in een goed verdedigbare vesting. Team blauw kreeg het Havelihordelokaal en team rood het lokaal van de padvindsters (die er vandaag toevallig niet waren). Ondertussen werd door de leiding in het middenlokaal nog een verrassing voorbereid. Toen beide teams tevreden waren met hun forten, was het tijd om ze te gaan gebruiken. Laserpistolen werden uitgedeeld en de eerste opdracht was eenvoudig, schakel zo veel mogelijk leden van het andere team uit. Het middenlokaal was ondertussen verbouwd en verduisterd. Met een rookmachine, lichteffecten en wat extra sfeermuziek kwam zo de lasergame echt tot leven. Team rood besloot vooral goed van hun eigen fort gebruik te maken terwijl team blauw vol in de aanval ging. De opdrachten daarna waren iets ingewikkelder en vergden wat meer samenwerking. Zo moesten er vlaggen veroverd worden en punten overgenomen worden. Welk team uit eindelijk gewonnen had was niet helemaal duidelijk en eigenlijk ook helemaal niet zo belangrijk.
2 februari: winterhike
Zoals wel vaker in februari is de sneeuw vandaag net weer gesmolten en valt er uit de lucht een mengeling van natte sneeuw en ijswater. Niet de beste omstandigheden om een hike te lopen. De Haveli’s trokken zich daar echter niks van aan, zij “hiketen” lekker binnen. In wat meer leek op een grote Havelihorde Hike Spelshow moesten zij aan de hand van de gebruikelijke routetechnieken zoals de kruispuntenroute, bolletje-pijltjeroute en de strippenkaart hun weg zien te vinden over de kaart. Natuurlijk kwamen ze onderweg ook posten tegen waarbij ze soms ook obstakels op hun pad moesten zien te overwinnen. Zo moesten ze over een hek klimmen om hun weg te kunnen vervolgen of met een touwbrug over een ravijn. Ook moesten ze door middel van aanwijzingen als “23 stappen naar het noorden, 16 stappen naar het zuidwesten” etc… de laatste aanwijzingen van hun route zien te vinden. Even naar buiten om een frisse neus te halen en toch nog even het winterweer te trotseren was dus ook niet helemaal uitgesloten tijdens deze winterhike.
26 januari: muziek!
Sinterklaas had het al gezegd: de Havelihorde is eigenlijk heel erg muzikaal. Op 26 januari hebben we daar eens goed gebruik van gemaakt tijdens onze muziekopkomst. Tijdens de eerste helft van de opkomst konden er allerlei verschillende instrumenten uitgeprobeerd worden. De leiding had gezorgd voor (bas)gitaren, keyboards en allerlei verschillende trommeltjes. Maar ook voor blaasinstrumenten zoals een saxofoon, trompet, trombone en zelfs doedelzakken. Ook de kazoo’s waren erg leuk om op te spelen. Natuurlijk gaf dat wel een heleboel kabaal dus waren we in de pauze toe aan iets rustigs. Daarom deden we een geluidenbingo waarbij steeds weer een ander instrument of geluid werd nagebootst op het keyboard. Na een kort spelletje buiten was de Havelihorde-band klaargezet en konden we gaan oefenen op het nummer “Parijs” van Kenny B. Met de hulp van Klaas op de gitaar, en een goeie verdeling van de noten klonk het eindresultaat best wel goed voor het half uurtje dat we gerepeteerd hebben. Hartstikke goed gedaan meiden, de leiding is trots op jullie!
19 januari: nestbattle
Vandaag vond in de Beukelaar de nestbattle plaats. Zoals de naam al doet denken streden de nesten tijdens deze opkomst tegen elkaar. Uiteindelijk niet om van elkaar te winnen, maar vooral om ons lokaal nog mooier te maken. Direct na het openen en een korte uitleg kon de strijd losbarsten. Kleine opdrachtjes werden uit een grabbelton gehaald en met het nest of tegen een ander nest uitgevoerd. Een punt kon verdiend worden wanneer de jury tevreden was over de opdracht of wanneer er van het andere nest gewonnen werd. Deze punten werden niet bijgehouden op een velletje papier of een groot bord zodat iedereen de stand kon zien, want dat zou een beetje saai zijn. Nee, de punten werden bijgehouden op de muur. Iedere keer dat er een punt verdiend werd, mocht het nest een van de witte stenen van de muur schilderen, in de kleur van het nest . Omdat elke geschilderde steen altijd tegen een andere steen van de zelfde kleur aan moest liggen was het resultaat: vrolijke gekleurde eilandjes op een verder witte muur. Hoewel de eilandjes uiteindelijk allemaal bijna even groot zijn geworden, was er ook een winnaar. Deze keer heeft nest oranje de nestbattle gewonnen. Wie weet wat er de volgende keer gaat gebeuren.
12 januari: donker en licht
Met “donker en licht” op het programma verwachtten waarschijnlijk een hoop welpen weer een escape room zoals voorgaande jaren. Niets was minder waar, al hebben we ons wel voor een deel van de opkomst weer opgesloten in een donker kamertje. We hielden ons namelijk bezig met fotografie. Zowel de moderne als de ouderwetse fotografie. We begonnen natuurlijk met een spelletje in thema. Dit was eigenlijk gewoon iemand-is-hem-niemand-is-hem, maar wanneer de leiding “freeze” riep moest iedereen stil staan. Vervolgens werd er een foto gemaakt en iedereen die er bewogen op stond was ook af. Daarna werd de groep in tweeën gesplitst. De ene helft begon met moderne fotografie, waarbij ze met een digitale camera of telefoon allerlei mooie en creatieve foto’s gingen maken. Vooral in park Hartenstein hebben ze geëxperimenteerd met perspectief, licht en de instellingen van de camera’s. Een paar van deze foto’s zijn hier op de site te zien, de rest in een online fotoalbum voor de ouders. De andere helft van de groep begon met de ouderwetse fotografie. Zij gingen bezig in de donkere kamer met het maken van zwart-wit fotogrammen. Door voorwerpen op fotopapier te leggen en deze te belichten kunnen de meest prachtige voorstellingen gemaakt worden. Deze fotogrammen moesten nog wel ontwikkeld worden, maar dit werd ter plekke door de leiding gedaan. Het moment dat het plaatje wat je gemaakt hebt op het papier verschijnt is toch wel magisch. Ook hier kon veel geëxperimenteerd worden met verschillende (soms doorzichtige) voorwerpen, belichtingstijden en nog veel meer. De volgende opkomst zijn de fotogrammen klaar om mee naar huis te nemen.
5 januari: stralend begin van het nieuwe jaar
Op 5 januari hadden we onze eerste opkomst van 2019. Nog niet iedereen was terug van vakantie, dus het was nog een beetje rustig. Deze eerste opkomst stond natuurlijk in het teken van het nieuwe jaar en – in het bijzonder – sterren, stralen en wensen. We hadden daarom allemaal onze meest stralende kleren aangetrokken. Na iedereen een heel gelukkig nieuwjaar gewenst te hebben begonnen we als opwarmertje voor het eerste spelletje met het afsteken van een vuurpijl. Geen echte vuurpijl natuurlijk, er gingen meer dan 20 denkbeeldige vuurpijlen de lucht in. Daarna volgde een tikspel waarin er nog veel meer denkbeeldige vuurpijlen de lucht in gingen. Binnen ging iedereen daarna een sterrenhemel maken. Deze sterrenhemel werd gevuld met sterren die allemaal een wens voor het nieuwe jaar voorstelden. Dit waren de niet wensen van jezelf voor jezelf, maar de wensen van iemand anders voor jou. Het was dus meteen een gezellige manier om er achter te komen wat iedereen graag in het nieuwe jaar wilde doen en bereiken. Toen we lang genoeg binnen gezeten hadden gingen we gauw maar weer naar buiten om “vuurwerk” te smokkelen. Het werd een lekker renspel waarbij de leiding misschien een klein beetje vals speelde, maar de kinderen waren dan ook wel erg goed. Tenslotte werden er nog sterretjes aangestoken en werd er nog een groepsfoto gemaakt. Natuurlijk voor iedereen die er deze opkomst niet was: ook de allerbeste wensen voor 2019 en een heel gelukkig nieuwjaar!
1 december: Sinterklaas!
Uit zeer betrouwbare bronnen hadden we gehoord dat Sinterklaas op 1 december een bezoekje zou brengen aan de Havelihorde. Natuurlijk hebben de Sint en de Pieten het erg druk, daarom konden ze pas aan het eind van de opkomst langs komen. Genoeg tijd dus om eerst andere leuke dingen te doen en de spanning een beetje op te bouwen. We begonnen met pepernotentikkertje. Dit was eigenlijk gewoon tikkertje met verlossers, maar je was pas weer vrij als je een pepernoot in je mond kreeg van de verlosser. Gek genoeg was iedereen heel snel af en in afwachting van een pepernoot. Tijd om wat anders te gaan doen. Ook de Albert Heijn in Oosterbeek heeft voor deze opkomst een beetje voor Sinterklaas gespeeld door ons chocoladeletters en versiersels te geven zodat we gezellig met z’n allen chocoladeletters konden versieren. Ontzettend bedankt Albert Heijn! Er werden hele mooie letters gemaakt en natuurlijk letters met heel veel extra suikergoed. Tijdens de pauze hadden we twee traktaties. Gelukkig was er eentje ook nog een beetje gezond met druifjes en tomaatjes. Dat was wel goed tijdens deze met snoep gevulde opkomst. Na de pauze was het tijd om alle energie er weer uit te rennen in het bos. We waren allemaal Pieten en probeerden van onze cadeautjes af te komen. De Pieten van andere groepjes probeerden dat ook en wel door hun cadeautjes bij de andere groepjes te leggen. Een soort omgekeerd smokkelspel dus. Al gauw moesten we terug naar het gebouw omdat Sinterklaas op het punt stond om aan te komen. Nog even liedjes zingen langs de weg en daar kwamen ze aan gereden. Snel met z’n allen naar binnen en daar vroeg de Sint een aantal kinderen om naar voren te komen. We kregen allemaal kunstjes te zien, kregen les in Engels, Duits en Spaans en kwamen er achter dat de Havelihorde eigenlijk heel muzikaal is. De Sint stelde al voor een Havelihordebandje te maken. Er werden cadeautjes uitgedeeld, voor de kinderen, de leiding en de hele Havelihorde, en zelfs twee gedichten voorgelezen. Ontzettend bedankt Sinterklaas en Pieten voor jullie bezoek en natuurlijk de cadeautjes!
[NB: hieronder ons eigen fotoalbum; in het album van de groep staan ook foto’s van de Havelihorde!]
24 november: G R O O T
Op 24 november stond er Groot op het programma. Wat was er groot? Het was groot mozaïek, of eigenlijk waren het tangrams. Hoewel een deel van de leiding eerst ook niet wist wat tangrams zijn, wisten een aantal kinderen het wel en uiteindelijk bleek iedereen ze wel een keer eerder gezien te hebben. Alleen niet zo groot. Eerst begonnen we met domino. Niet het spel waar je alle steentjes achter elkaar moet zetten en je de eerste een duwtje geeft, maar het spel waar je de steentjes met het zelfde aantal stippen naast elkaar moet leggen. Natuurlijk deden we dit ook in het groot. Met de tangrams, puzzels zo groot als een tafel, gingen we eerst allerlei verschillende figuren maken door de stukken op verschillende manieren tegen elkaar aan te leggen. We begonnen “eenvoudig” met een vierkant, maar die opdracht bleek misschien wel het moeilijkst van allemaal. Daarna volgde nog een kat en een zwaan. Het zag er heel erg vrolijk uit omdat ieder nest een tangram in zijn eigen kleur had en samen aan het puzzelen was. Daarna was het tijd om de stukken van de tangram te versieren. Iedereen nam een stuk (en sommigen later nog een), en versierde dat zo mooi mogelijk met verf. Als ze allemaal droog zijn kunnen we met al deze prachtige tangramstukken ons lokaal weer verder versieren.
17 november: EHBO
Soms gaat er wel eens iets goed mis en dan is het handig om een beetje te weten wat je dan allemaal kan doen. Daarom kwamen er op 17 november twee EHBOers van de EHBOvereniging langs om ons hier wat meer over te vertellen. Een aantal kinderen had vorig jaar al het EHBOinsigne gehaald, dus vandaag gingen we meteen aan de slag. Degenen die nog niet zo veel wisten werden geholpen door de rest. We speelden allerlei kleine en grote ongelukjes na. Zoals bijvoorbeeld een bloedneus en een grote schaafwond, maar ook een gebroken arm en wat je moet doen als iemand bewusteloos is. Natuurlijk kwam er ook het nodige verband bij kijken, want het is stiekem ook wel leuk om te doen alsof je zwaar gewond bent. Buiten werden er ondertussen allerlei spelletjes gespeeld en onder andere geleerd hoe je iemand kan vervoeren als die niet meer kan lopen. Alles bij elkaar dus een hele leerzame opkomst. Bedankt Pia en Brigitte, voor jullie hulp!
10 november: leven(d)(s)weg
Door een wisseling in het programma speelden we op 10 november het spel leven(d)sweg in plaats van ons met de EHBO bezig te houden. Net als bij het bordspel begonnen de kinderen aan het begin van hun leven en moesten ze hun levensweg vervolgen. Natuurlijk werd deze weg hier en daar een klein beetje vereenvoudigd. Bij deze levende versie was het uiteindelijk de bedoeling om zo veel mogelijk ervaringspunten te verzamelen. Iedereen begon als kind en moest door kleine opdrachtjes te doen eerst de basis- en middelbare school afmaken. Daarna kon er geld verdiend worden met baantjes zoals bijvoorbeeld vakken vullen bij de supermarkt. Na een klein beetje gespaard te hebben was het ook mogelijk andere diploma’s te halen zoals dat voor boswachter, docent of kunstenaar. Met bijpassende opdrachten kon zo nog meer geld verdiend worden. Ondertussen werden met het halen van diploma’s ook ervaringspunten verdiend, want het was uiteindelijk niet het geld maar de ervaring die telde voor het einde van het spel. Het verdiende geld kon weer ingezet worden voor het kopen van huizen, hobby’s, reizen en kinderen, om zo meer en meer ervaringen op te doen. Tijdens deze opkomst werden daarom, onder andere, Annemarietje, Bartje, Maartje, Lizzy, Lisa en Bo geboren en werd er gereisd van Duitsland tot aan Peru. Ook werden er tijdens deze opkomst meerdere huwelijken gesloten, zodat het geld en de ervaringspunten van de getrouwde stelletjes gedeeld kon worden. Hoewel er ook de mogelijkheid was om daarna weer te scheiden, hebben alle huwelijken het in ieder geval tot het einde van de opkomst vol gehouden.
3 en 4 november: griezelweekend
Halloween is net geweest en iedereen was nog in de stemming om een weekendje goed te griezelen. Tijdens het weekend van 3 en 4 november kwamen we er achter of we zelf ook een beetje eng konden zijn. Voor we daar mee konden beginnen eerst toch eigenlijk wel het belangrijkste onderdeel van het hele weekend: de installatie van Laura, Madelief, Veerle, Nore en Lotte. Gefeliciteerd! Daarna was het tijd om te leren hoe je moet sluipen, want dat is natuurlijk een van de belangrijkste dingen die een monster moet kunnen; het kwam daarom ook nog een paar keer terug. Terwijl de leiding door het bos liep moest iedereen van boom naar boom sluipen om zo aan de andere kant van het bos te komen, zonder gezien te worden. Nadat iedereen goed de smaak te pakken had was het tijd om terug te gaan naar het gebouw. Daar stond iemand op ons te wachten: Dirk, de directeur van de (reizende) griezelschool. Hij had ons gezien en dacht dat wij wel goeie griezels konden zijn, maar hij vond wel dat we zijn hulp daarbij nodig hadden. Ten eerste vond hij dat we er te lief uit zagen en daarom moesten we maar maskers gaan maken. Van spoken, tot duivels, pompoenen en andere griezels, hier kwamen de meest prachtige en angstaanjagende creaties uit. Daarna was het tijd om de griezelvaardigheden eens uit te testen… op de leiding. Terwijl de leiding op een krukje in het bos moest zitten, ging de rest er één voor één naar toe sluipen om zo de leiding de stuipen op het lijf te jagen. Dat ging heel aardig en met de ene hartverzakking na de andere was het daarna de beurt voor de kinderen om in het midden plaats te nemen. Dirk was al erg onder de indruk, dus het werd tijd voor een pauze van al het gegriezel. Tenminste… behalve voor de grote groep die het spel Weerwolven van Wakkerdam gingen spelen. Ondertussen werd het eten klaar gemaakt met een griezelig toetje om mee af te sluiten: Drillllpuddding. Nu het buiten al echt donker was geworden kon daar pas echt goed gegriezeld worden met een potje dodende straal. Tijdens deze bijna maanloze nacht hoefden we niet bang te zijn voor weerwolven, maar dat maakte het wel extra donker en ook een beetje enger. Na het avondspel gauw terug naar de Beukelaar en snel naar bed. Nog even een verhaaltje van de leiding en toen toch maar gaan slapen.
De volgende ochtend waren de eersten al weer vroeg wakker. Toch nog even wennen aan de wintertijd of misschien gewoon heel veel zin in de nieuwe dag. Na het ontbijt was het tijd voor de ochtendrituelen, waarbij natuurlijk ook het mooi maken voor de nieuwe dag hoort… of in dit geval het eng maken. Hoewel velen al prachtig geschminkt naar het kampje waren gekomen, was daarvan al veel weer afgewassen voor we naar bed gingen. Daarom werden tussen het aankleden en het tandenpoetsen door ook de gezichten weer geschminkt zodat we weer griezelig de dag door konden. Toen was er nog maar tijd voor twee spelletjes voor de ouders weer zouden komen om iedereen op te halen, waaronder het toepasselijke monsterbal. Ook Dirk was ondertussen weer terug en vertelde ons dat hij heerlijk had geslapen in het Bilderberghotel. Hij vertelde ons ook dat hij ons het afgelopen weekend goed in de gaten heeft gehouden en ons eigenlijk stuk voor stuk grote griezels vindt. Hij waarschuwde wel dat dit voor- en nadelen heeft. Het voordeel was dat hij ons niet langer op de griezelschool hoefde te houden en iedereen weer terug naar hun papa of mama mocht. Het nadeel is dat we, nu we echte griezels zijn, extra ons best moeten doen om ook lief te kunnen zijn…
27 oktober: ouder-dochteropkomst (op een onbewoond eiland)
Stel, je strandt op een onbewoond eiland, maar je bent niet alleen… Op 27 oktober mochten de welpen hun vader of moeder meenemen en dat was de situatie waar ze in terecht kwamen. Als eerste speelden we vlaggenroof om te kijken wie het beste zijn gebied kon verdedigen. De winnaars mochten als eerste een recept uitkiezen, want het is natuurlijk wel belangrijk dat je uiteindelijk wat kan eten. Daarna was het de bedoeling om ingrediënten te verzamelen. Tijdens een speurtocht door het bos moest iedereen goed om zich heen kijken en zo de ingrediënten in het bos spotten. Toen iedereen terug was werden de laatste ingrediënten en het kookgerei uitgedeeld en kon het koken beginnen. Natuurlijk moest er eerst een vuurtje gemaakt worden. De taken werden verdeeld en al gauw rook het heerlijk in de kampvuurkuil naast de Beukelaar. Er werd bannockbrood gemaakt, omelet in een zak en vruchtenflappen op het kampvuur. Niet alles bleek even makkelijk, maar iedereen hield dapper vol en uiteindelijk werd alles gedeeld zodat niemand met honger naar huis hoefde te gaan. Want samenwerken is toch wel het allerbelangrijkst als je wil overleven.
Alle welpen en ouders, bedankt voor een ontzettend gezellige opkomst!
13 oktober: (bos)dierendag
Dierendag is net geweest en dus was het ook weer tijd voor de Havelihorde om wat meer naar de dieren te kijken. Op 13 oktober ging het een keer niet om alle dieren in en om het huis, maar om de bewoners van onze Nederlandse bossen. Ook werden vandaag de nesten bekend gemaakt, natuurlijk in thema. Alle gidsen en helpers moesten hun nestleden als ei ophalen bij de leiding en terugbrengen naar hun nest. Eenmaal uitgekomen konden ook zij helpen door het nest groter te maken. Toen uiteindelijk alle nesten compleet waren, werden de gekleurde nestklompjes uitgedeeld en konden we het bos in. Daar zochten we naar sporen van onze bosbewoners en liepen we een speurtocht. Onderweg kwamen we opdrachten tegen die we met het nest uit moesten voeren en waarbij soms goed samengewerkt moest worden. Zo moesten we bijvoorbeeld door een spinnenweb klimmen (zonder de draden van het web aan te raken), een wedstrijd haasje over doen en zo snel en zo veel mogelijk beukennootjes verzamelen. Een beetje later dan gebruikelijk waren we weer op de Beukelaar waar alle ouders al stonden te wachten.
6 oktober: regiospel op het water
De dagen worden korter en de herfst begint te komen, dus was het ook weer tijd voor het najaarsspel van de regio. Toch hadden we heel mooi zomers weer en dat was maar goed ook. Deze keer werd het najaarsspel georganiseerd samen met de admiraliteit van de waterscouting, dus je raadt het al… bootjes! Op verzoek van admiraal Reyer zijn we daarom op 6 oktober afgereisd naar de Neder-Rijn bij Wageningen om de admiraal te helpen. Nu zijn bemanning allemaal scheurbuik had opgelopen moesten wij hem helpen om handel te drijven. Volgens de admiraal waren we met wel bijna 500 kinderen en als ze allemaal in een grote kring staan lijken het er zeker wel veel. Met handelsposten aan beide kanten van de Rijn konden we met bootjes naar de overkant om winst te maken op handelswaar als onder andere goud, koffie, ananas en hout. Er was helaas niet genoeg wind om echt te kunnen zeilen, dus moesten we roeien (wat ook heel leuk was) of werden we getrokken door een motorboot (wat lekker snel ging). Toen het handelsspel was afgelopen was er nog een klein beetje tijd om een spelletje te spelen met een andere scoutinggroep voordat de admiraal ons allemaal bedankte voor onze hulp.
29 september: opkomst met de Wolvenhorde
Op zaterdag 29 september was niet alleen de Havelihorde, maar ook de Wolvenhorde in het bos bij de Hemelseberg te vinden. De twee hordes hadden een gezamenlijke opkomst met in totaal wel iets van 45 jongens en meisjes. We speelden een groot spel in het bos, maar voor we daar mee konden beginnen moesten er eerst kralen gemaakt worden. Een kraal is een grote cirkel van takken die het plekje van jouw team in het bos markeert. Nadat iedereen tevreden was over hun kraal en ook de leiding nog een extra kraal had gemaakt in het midden van het speelveld, kon het spel beginnen. De bedoeling was om spullen te stelen uit de andere kralen en zo zo veel mogelijk punten te verdienen. Er waren vier verschillende taken die in het team afgewisseld konden worden; zo kon je kapitein, gooier, tikker of verzamelaar zijn. Voor iedereen was er wat te doen. Toen het spel was afgelopen was er nog even tijd voor wat te drinken en om de verjaardag van Laura te vieren. Daarna nog een heel kort spelletje, maar eigenlijk stonden de ouders al weer te wachten. Tijd om te gaan sluiten dus.
22 september: koken op het vuur
Nadat we de vorige opkomst druk bezig waren geweest met het maken van vuur, zijn we op 22 september een stapje verder gegaan. Deze zaterdag stond niet het maken van het vuur centraal, want de leiding had al voor twee grote vuren gezorgd, maar dat wat je er verder mee kan. In dit geval: eten klaarmaken. Voor we naar het vuur gingen begonnen we met een spel in het bos. We speelden heel toepasselijk het soepspel waarbij de vermicellikinderen groente uit de pan moest stelen terwijl de groentebewakers dat moesten proberen te voorkomen. Daarna werd de groep in tweeën gesplitst. Eén groep begon met het bakken van broodjes boven het kampvuur. Dat is altijd even geduld hebben, maar gelukkig was het erg gezellig rond het kampvuur. Toen de broodjes klaar waren was er hagelslag of suiker om er in te doen. De andere groep begon met het maken van groentesnacks voor bij het broodje. Paprika’s, wortels en komkommers werden in lange stengels gesneden tot een soort groentefriet en er werd ook een sausje bij gemaakt. Sommige kinderen besloten zelfs, door alles heel klein te snijden, er een soort salade van te maken. Die zag er ook erg lekker uit.
15 september: mini-open dag met vuur
Op zaterdag 15 september hadden wij onze eerste normale opkomst sinds een paar weken. Dat betekende ook dat het weer mogelijk was voor kinderen van buitenaf om mee te doen en te kijken of scouting wat voor ze is. We verwelkomden daarom veel nieuwe gezichten. Deze (mini)opendag stond voor ons in het teken van vuur en daarom leerden we van alles over het maken, veilig omgaan en weer uit doen van een vuurtje. We begonnen met een spelletje in het bos waarbij je de drie ingrediënten van vuur moest verzamelen: brandstof, zuurstof en warmte. Ook is het belangrijk om een vuurtje weer snel uit te kunnen maken en dat gaat door één van de drie weg te halen. We gingen dus ook verder met een estafette waarbij kaarsjes uitgemaakt moesten worden met een rietje met water. Dat klinkt misschien makkelijk, maar dat valt best tegen van een paar meter afstand. Toen was het moment aangebroken om een echt vuurtje te maken. In kleine groepjes en onder begeleiding van een leiding werd er eerst geoefend met hoe je het makkelijkste een vuurtje maakt; daarna moest een touwtje doorgebrand worden. Daarna werden de vuurtjes al gauw groter door alle takjes en andere houtjes die er op werden gelegd. Ondertussen waren alle ouders er al weer en was het tijd om naar huis te gaan. Maar niet zonder een toch wel bijzonder afsluiting.
[Ze vierden namelijk dat Ruurd op 12 september is gepromoveerd aan de Universiteit van EIndhoven! Alle Haveliwelpen hadden – tijdens de opkomst – prachtige zonnetjes gekleurd die allemaal aan elkaar geregen waren tot een prachtige slinger. Ruurd was er heel blij mee. (Nogmaals) gefeliciteerd Ruurd, met je bijzondere prestatie!]
25 augustus: eerste opkomst (met de Haveli’s van afgelopen jaar)
Door de vroege zomervakantie viel de eerste opkomst deze keer niet gelijk met het overvliegen. Dat betekende nog één hele opkomst met de met groep van het afgelopen seizoen. Het was wel weer even wennen zo na de zomervakantie en doordat de opkomst ’s middags was, begonnen we met een wat kleinere groep. De vooruitzichten voor het weer zagen er niet zo best uit, dus maar meteen het bos in voor een potje boompje verwisselen. Daarna werden er kralen gebouw voor vlaggenroof. Het ene team stak heel veel moeite in het maken van een mooie kraal, terwijl het andere het slim speelde door er een nepkraal bij te maken. Dat bleek uiteindelijk goed te werken, want hoewel het andere team beide kralen had gevonden konden ze er maar niet achter komen waar de vlag nu verstopt lag. Toen was het tijd voor de pauze en had het nog altijd niet geregend, mooi zo. Tijdens de pauze werd er getrakteerd, omdat niet alle welpen ook het volgende seizoen bij ons gaan blijven. Ook kon er (geholpen door de foto’s op de televisie) gestemd worden op welke opkomsten van afgelopen jaar het leukst waren. Handig voor de leiding als ze weer programma gaan maken. Na de pauze mochten de oudstejaars nog een spelletje verzinnen en uitleggen. Dat werd na een kort overleg trefbal. Hoewel de winnaar bijna bekend was werd het potje toch maar gestopt vanwege de hevige regenbui waar we al de hele opkomst op aan het wachten waren. Het was toch al bijna tijd, dus nu maar een keer binnen sluiten.
Wij zijn erg sociaal!