2012 Nunspeet
Maandag 2 juli 2012
Vandaag begint ons zomerkamp. We verzamelen om 10.00 uur op het Raadhuisplein. Vanaf daar gaan we met auto’s naar Nunspeet. We zullen eerst het gebouw verkennen en ons zelf helemaal klaarmaken voor het kamp. We zullen op een leuke manier de dorpsbewoners leren en kennen en maken ons klaar om straks tegen de sheriff in te kunnen gaan!
En daar staan ze dan, om 10 uur ’s ochtends, strak op tijd, op het Raadhuisplein. Vierentwintig welpen die helemaal klaar zijn om Robin te gaan helpen met de grote opstand tegen de sheriff. Na een kort moment van afscheid is het tijd om te vertrekken naar het dorp. Samen met de naar Oosterbeek gekomen dorpelingen vertrekt de stoet mooi op tijd.
Op ontdekking
Aangekomen in het dorp van Robin Hood staat de eerste verkenning op het programma. Door de bossen, langs het clubgebouw en via de heuvels wordt het dorp verkend. Het dorp is mooi, het dorp is groen en alles lijkt rustig. Maar of het er ook daadwerkelijk rustig is, schijn bedriegt vaak…
Na de grote ontdekking van de omgeving moeten we de slaaplokatie in orde maken. Vierentwintig matjes en minimaal het zelfde aantal tassen moeten verwerkt worden tot een grote slaapzaal waar lekker uitgeslapen zou kunnen worden. Met wat passen en meten is het allemaal gelukt en kunnen de welpen straks lekker gaan slapen.
Maar voor die rust is het nog lang geen tijd. Het gevaar ligt altijd op de loer, de sheriff kan zo maar langs komen om nieuwe belastingen te innen of om gewoon geld af te pakken. We zijn dus alert!
Dit is ons dorp!
Na de lunch is het tijd om ons dorp verder af te gaan maken. In groepen zijn de jongens druk bezig geweest met het maken van hutten, forten, verdedigingswerken en vallen. Het dorp krijgt al vorm, het begint weer te leven. De welpen lijken niet bang voor de Sheriff, maar Robin weet het niet. Hij kijkt angstig uit zijn ogen, kijkt rond en is scherp! Vlijmscherp.
Nu het dorp vorm heeft gekregen en we onderdak hebben voor overdag is het belangrijk om de overgebleven dorpsbewoners te leren kennen. Elke dorpeling heeft zijn of haar eigen specialiteit en gaven.
Bij onze geestelijke, broeder Tuk, kunnen de kinderen heel vredig wat kaarsen maken. Broeder Tuk houdt niet van vechten, hij wil praten en alles oplossen op een vredige manier. De kinderen hebben een momentje van bezinning, maar als snel is dit momentje weg.
Bij Robin kunnen ze namelijk hun eigen pijl en boog maken. Deze zijn ontzettend mooi gevonden. Je bent pas een echte Robin Hood als je ook zo’n mooie hoed hebt.
Daarom kunnen de kinderen bij de vrouwe een mooi Robin-Hood-hoed maken.
Ze lijken al echte krijgers. Ze hebben een kaars voor geluk, een pijl en boog voor het gevecht en hun muts voor de uitstraling. Ze missen nog wat, ze missen geld. Daarom mogen ze bij de bankier een geldbuideltje maken. Dat kan later namelijk nog goed van pas komen.
Pannenkoeken
Nu we de dorpelingen kennen, is het tijd voor een goede warme maaltijd. Na uren in de keuken hebben gestaan hebben Ruurd en Ignace een berg met pannenkoeken gebakken waar iedereen lekker van kan smullen. Dit wordt dan ook zeker gedaan. De ik-lust-het-niet-kaarten zijn nog allemaal bij de kinderen, deze maaltijd was dus prima!
Na het gebruikelijke corvee is het tijd voor een momentje rust. Even niks, even niet denken maar rust. Ook wel lekker 😉
5 zilverstukken voor de wol
Het geld in het dorp raakt op. Dat is niet handig. Als de Sheriff langs komt om geld te innen hebben we een groot probleem. Er is nog een groter probleem: de voedselvoorraad raakt op.
Paniek! We hebben het gebied afgespeurd en zijn toen gelukkig een oude handelsroute tegen gekomen. Om een beetje de handelaars-skills te krijgen, moeten we het handelen gaan oefenen. Daarom spelen we een groot handelsspel waarbij we maïs, graan, drank en wol moeten verhandelen. Van de ene post naar de andere post om daarna te betalen met zilveren, gouden, rode en gele muntstukken. En als het handelen echt goed gaat kan er zelfs betaald worden met goudklompjes.
En nu, nu zijn de dorpelingen naar bed. Ze liggen stil (nou ja stil..) op het slaapzaal. De eerste verhalen over de Sheriff en Robin gaan ten ronde. De kinderen willen winnen, de mentaliteit is er, nu de daadkracht nog!
Hopelijk zijn we de eerste dag doorgekomen. Op de tweede dag van het kamp staat er weer van alles op het programma in het dorp. Hopelijk hebben we het rustig en kunnen we wat geld verdienen. Want zonder geld komen we nergens.
Het ontbijt van vanochtend is er een dat we niet snel zullen vergeten. Het is geen luxe ontbijt, helemaal niet zelfs. Het enige wat we nog hebben in het dorp is wat brood, boter en suiker. Een karig ontbijt dus. Dit samen met een slappe bak thee zorgt voor weinig goeds. Maar ja, het is niet anders. Geen geld is geen eten. De kinderen eten het ontbijt wel op, ze moeten wel, maar het gaat niet van harte.
Gelukkig komt er een welp met een goed idee. We kunnen terug naar de handelsroute en daar kijken of we een handelaar kunnen overvallen. Dan hebben we in ieder geval wat eten. Dit lijkt ons allemaal een goed plan en we maken ons klaar om te vertrekken richting de handelsplek.
Op de handelplek aangekomen lijkt het erg rustig. Robin vertelt ons dat we ons moeten verstoppen langs de weg en onze ogen en oren goed open moeten houden. Dat doen we dan ook. We wachten en wachten en wachten, maar er is geen handelaar te bekennen. Maar dan, in de verte, horen we een vrolijke stem. We kijken rond en zien een mooie dame lopen. Ook al vinden we het verdacht, we gaan haar wel overvallen want we hebben echt geld nodig.
Zo gezegd, zo gedaan. Op het teken van Robin springen alle kinderen op en grijpen ze de dame. Het blijkt een jonkvrouw te zijn. Ze draagt een buideltje met wat geld (gelukkig…) en ze heeft een brief. Robin pakt de brief af en leest hem, althans dat probeert hij. Tot zijn verbazing ziet hij niks op de brief staan. De welpen vinden het maar raar: wat doet een jonkvrouw hier met weinig geld en een brief zonder letters. Ook na een ondervraging van de welpen en Robin laat ze niks los. We besluiten haar maar mee te nemen naar het kamp. Wellicht kunnen we iets later nog wat met haar.
Het waarheidsserum
De jonkvrouw wil maar niet praten en de dorpswijze is al de hele tijd bezig met het bedenken hoe we haar wel aan het praten krijgen. Om de tijd te doden spelen we maar een potje slagbal. De welpen doen leuk mee en het wordt nog een aardige wedstrijd die uiteindelijk met 1 puntje verschil is gewonnen.
Ondertussen is de dorpswijze klaar met denken en kunnen we na de lunch, die dit keer wel goed is (dankzij het afgepakte geld van de jonkvrouw), op weg naar de ingrediënten voor het waarheidsserum. In nesten gaan we via een speurtocht ingrediënten zoeken voor het waarheidsserum van de dorpswijze. Nest Blauw en Rood zijn erg snel terug en hebben daarmee een lekker ijsje verdiend. Helaas waren nest Geel en Oranje een beetje verdwaald zodat zij later met de ingrediënten aankomen. Gelukkig is er voor hen ook nog een ijsje!
Gouden Munten
De dorpswijze heeft nog een speciale verrassing voor de kinderen. Van de zilveren munten die de jonkvrouw bij zich had, kan hij echte gouden munten maken. Het enige wat de kinderen daarvoor moeten doen is het muntje in het vuur houden. Alle welpen hebben dit gedaan en daarmee een mooi gouden muntje verdiend!
Na dit spectaculaire intermezzo is het tijd om het waarheidsserum te maken. Na wat gegoochel met drakenbloed, heksentranen, kristallen en bevroren lucht is het drankje klaar. De jonkvrouw wordt verplicht om het drankje in te nemen, wat ze met enige tegensputteren ook doet. En ja hoor, daar begint ze te praten. De ene na de andere waarheid vertelt ze en zo helpt ze ons steeds verder. Na wat ondervragingen floept ze het er uit: de brief bevat een geheime boodschap die met behulp van warmte zichtbaar wordt.
Snel houden we de brief boven een kaars gehouden en de boodschap wordt zichtbaar: ”donderdag komt er iets speciaals naar je toe”.
Dit kan niet waar zijn! De jonkvrouw hoort bij de sheriff! Maar wat gaat er donderdag komen? Wat is er zo belangrijk? Dat moeten we dan maar verder gaan onderzoeken.
Kei veel geld verdienen
De jonkvrouw hebben we afgevoerd, we konden niks meer met haar. De kinderen zijn druk bezig met het speculeren over de inhoud van het ”speciale” dat donderdag langs komt. Om weer even rustig te worden hadden de ouders van Arno weer een heerlijke maaltijd voorbereid. Onder het genot van aardappels, sperziebonen en gehaktballen kunnen de welpen even niet denken aan de Sheriff en het eventuele gevaar. Het overheerlijke toetje, een magnum ijsje, neemt de stress helemaal weg. Gelukkig maar!
Maar goed, we hebben nog steeds niet genoeg geld in het dorp. Een makkelijke manier om veel geld te verdienen is om naar het casino te gaan. En dat doen we dus. Gewapend met een beetje geld en goede moed vertrekken we naar het casino. Tijdens het blackjacken, de zeedierenrace, het dobbelen en hoger/lager spelen is er veel geld verdiend. De kinderen zijn goed bezig. CasinoKoning Robert is degene met het meeste geld. Hij gaat er voor zorgen dat we morgen iets leuks gaan doen… spannend!
En dan zit de dinsdag er weer op. De kinderen genieten en vinden het spannend. We hebben nog geen last gehad van de Sheriff, maar er gebeuren wel allemaal rare dingen. We zijn alert en scherp, maar vinden ook ruimte voor hutten bouwen, records vestigen en zelf om lekker te lezen. De sfeer zit er goed in, de kinderen hoor je niet klagen.
Voor oplettende ouder: de foto’s op twitter en de website bevatten erg bevuilde kinderen. De meesten zijn van top tot teen zwart van het zand. Morgen worden ze weer wit, beloofd 🙂
Het gaat u goed in uw dorp!
Woensdag 4 juli 2012
Ook de dorpelingen houden van een relaxte dag. Vandaag gaan we dan ook lekker zwemmen en kijken we een leuke film! Laten we hopen dat de sheriff vandaag weg blijft!
In alle rust ontwaakt het dorp. We zijn de nacht wederom goed doorgekomen. Het lijkt wel of we al gewonnen hebben van de Sheriff. Hij is in geen velden of wegen te bekennen. Zou hij geschrokken zijn of bereidt hij een duister plannetje voor?
Hoe dan ook, de welpen stonden deze morgen heel relaxt op. Ook vandaag moesten ze weer om 8 uur (!!) wakker gemaakt worden! Wat zalig! Na het rustige opstaan was het tijd om te genieten van een welverdiend ontbijt. Hier konden we dan ook lekker van smullen.
Briefkaarten
Hoewel dit kamp draait op super snelle technologische snufjes (ipad, iphone, laptops, beamers en ga zo maar door) wordt de post naar huis gestuurd via de ouderwetse manier.
De welpen hebben deze ochtend allemaal een kaart naar huis gestuurd. Morgen heeft u deze in uw bus. De kinderen vermaken zich, maar missen de papa’s en mama’s wel. Dus, nog heel even geduld, wees waakzaam en lig op de loer voor de postbode, want voor u het weet heeft u de kaart in huis.
In het water
Na het schrijven van de kaartjes naar huis is het alweer tijd voor een lunch. Dit keer geen gewone boterhammen, maar een lekker broodje knakworst! Een goede basis om een lekker stukje te kunnen lopen en daarna heerlijk te kunnen zwemmen.
In het zwembad hebben we een heerlijke middag gehad. We zijn erg actief geweest met de waterpistolen en in de glijbanen maar hebben ook relaxt gedaan in het bubbelbad en het stoombad. De welpen hebben genoten en de leiding ook, niet alleen van het plezier dat de kinderen uitstraalden, maar ook van de heerlijke hotwaterpool met welnesskruiden! Wat een genot en een oase van rust. Maar ja, als je vierentwintig welpen om je heen hebt is die rust zo weer voorbij 😉
De echte Robin Hood
De hele middag in het zwembad maakt je moe en hongerig. Daarom hebben zijn we na het zwemmen eerst even gaan rusten op de slaapzaal. Terwijl de kinderen van de rust genieten gaat de leiding weer verder met het maken van het diner. Traditiegetrouw zijn dat de frietje van tafel! Dus dit jaar ook! Het was weer een heerlijke maaltijd!
En nu, nu genieten de kinderen van de film van Robin Hood. Via een groot scherm kijken we naar de tekenfilm die precies vertelt wat Robin allemaal heeft meegemaakt. Tja, het is woensdag, we zijn op de helft en dat is te zien. Langzaam vallen de oogjes van de welpen dicht. Sommigen vechten er tegen en willen de film zien. Anderen laten het gebeuren en liggen al lekker te slapen op de bank of zitzak. Ach ja, dit is genieten!
Het was een rustige dag vandaag, maar of dat een goed teken is weten we niet. Morgen komt dat belangrijke transport, maar wat het is weet niemand… althans dat denken we!
Hier in het dorp gaan we slapen! Ons klaar maken voor de strijdlustige dag van morgen!
Slaap wel!
Donderdag 5 juli 2012
Wie weet komt er vandaag wel een belangrijke vracht langs de grote handelsroute en kunnen wij die schat veroveren. Misschien is er dan wel geld voor een leuk middeleeuws uitje met hedendaagse invloeden?!
Kwart over acht, het dorp is nog in rust. Behalve het geluid van wat rondvliegende vogels is er nog niks te horen. Het dorp slaapt nog! Maar niet voor lang, want het is een belangrijke dag.
Get Ready
Na het ontbijt was het tijd om ons klaar te maken voor een grote oefening. We weten dat er vanmiddag een groot transport langs komt en die willen we overvallen. We kunnen dat pas doen als we echte vechters zijn. Omdat te kunnen worden moesten de kinderen over een zelfgemaakte trappersbaan gaan. Al samenwerkend bouwden de kinderen de mooiste dingen. Via een touwbrug, zigzag-route, tijgeren onder en net door en over touwen heen springen werden de kinderen echte vechters met een goede conditie.
Daarna was het ruimte voor vrije tijd. De grote zandvlakte bij het gebouw vinden ze geweldig. Er worden zandkastelen gebouw met grachten en tunnels. Het water is niet aan te slepen voor in de grachten. De oplettende ouder begrijpt natuurlijk dat water en zand resulteert in veel modder. En dat gebeurde dus ook. Het hele sanitair zat onder de modder: dat wordt dus nog een leuke klus voor het avondcorvee.
De overval!
De lunch van deze dag bestaat uit een lekker broodje gebakken ei, tosti’s en fruit! Heerlijk! Na deze goede maaltijd is het tijd om ons klaar te maken voor de overval. Maar dan, vanuit het niets wordt het donker en barst de hemel open. De regen komt met bakken uit de lucht, alles wordt nat. Dit komt niet goed uit, want we moeten het transport overvallen. Gelukkig houdt het ook weer op en lijkt het droger te worden. Snel pakken we de touwen, het net, de bogen en pijlen en vertrekken we naar de handelsroute. Daar aangekomen merken we iets vreemds op. Er ligt een oude kist met wat munten midden op de weg. Na wat speurwerk zien we ook een geldbuidel met daarop ”belastingen”. Het is duidelijk, de Sheriff is hier geweest maar is weer vertrokken. In alle haast heeft hij de geldkist achtergelaten. Dit klopt niet en Robin voelt nattigheid. Dit is echter niet alleen figuurlijk: opeens breekt de hemel open en valt de regen wederom met bakken uit de lucht. Doorweekt van de regen nemen we de kist mee naar het gebouw en speculeren we over dit voorval. Het kan niet anders dan dat we zijn verraden. Maar door wie? Wie in het dorp doet zoiets?
Dan maar iets leuks doen
Omdat we er goed van balen dat we zijn verraden, zitten we een beetje bij de pakken neer. Dit is zeker niet de bedoeling dus oppert de leiding om iets leuks te gaan doen. Na wat kletsen komen we er echter dat bowlen wel erg leuk is. Dus dat zijn we dan maar gaan doen.
De middag hebben we heerlijk gebowld. De kinderen zijn er erg goed in, soms beter dan de leiding. Na het genieten van een lekker glaasje frisdrank is het nog 20 minuten tijd voor discobowlen! Na de domper van deze ochtend is deze leuke middag erg welkom! Lars is onze bowling-koning geworden met 91 punten!
Na het bowlen wandelen we weer terug naar het gebouw. Daarna is het even vrije tijd waarin de leiding zorgt voor een heerlijke macaroni-maaltijd. Na de maaltijd hebben we even rust. Dit keer niet op de slaapzaal, maar in onze gemeenschappelijke ruimte waar de banken staan. Lekker relaxt samen met de leiding op de banken spelletjes spelen op de iphone en ipad en filmpjes kijken via de laptop. Tja, wat een luxe!
Nummer…….14
De donderdagavond is onze bezoekersavond. Traditiegetrouw wordt de leiding en bestuur van onze groep dan uitgenodigd om gezellig langs te komen. Dit jaar brengen Margo en Fedor (groepsbegeleiders) en Margot (praktijkbegeleider) een bezoek aan ons. Samen met de kinderen spelen zij middeleeuws Bingo gespeeld. Er zijn deze avond mooie prijzen te verdienen: van stinkbommen tot een kinderkookboek en van legodoosjes tot dinosauruspuzzel, keuze genoeg! De kinderen hebben genoten van een leuke avond! Na de bingo is het alweer tijd om (vroeg) naar bed te gaan. Snel de pyjama’s aan en nog even bij de leiding op de banken zitten.
Daar hebben ze met Remco nog een klein hoorspel gedaan over Ridder Joris. Een leuke afsluiting van de dag.
En dan gaan we echt naar het einde van het kamp. Nog maar twee nachten en dan zit het er weer op. De kinderen genieten zichtbaar, maar zijn ook vermoeid. Morgen een belangrijke dag, want misschien komen we de Sheriff tegen en kunnen we hem verslaan. We houden u op de hoogte!
Vrijdag 6 juli 2012
We gaan al weer naar het einde van ons kamp. Hopelijk heeft de sheriff zich al overgegeven want dan kunnen we naar de stad en hebben we ’s avonds een feestmaaltijd met kampvuur!
Wat een fijn welpen hebben wij toch. Het hele kamp slapen ze uit en moeten we ze wakker maken en uitgerekend op het moment dat ze konden uitslapen en lang mochten blijven liggen waren ze vroeg wakker! Ach, wat zijn het ook schatjes!
Lekker rustig aan
Het ochtendprogramma bestaat uit een lekker rustige ochtend. Met wat spelletjes, vrije tijd en de swinxs hebben we ons goed vermaakt. De kinderen zijn moe en hebben weinig energie. Ze zijn soms niet vooruit te branden. Gelukkig gaat alles goed en is de sfeer prettig!
Verraden
Na de lunch maken we ons klaar om te vertrekken richting het dorp. Daar kunnen we ons gestolen geld uitgeven aan leuke dingen! Maar dan, dan is er paniek. De portemonneetjes zijn kwijt. Sommige kinderen hebben ze in de morgen nog gezien en ook de leiding is er van overtuigd dat ze in de keuken lagen. Maar dat is dus niet zo. Al snel krijgen we door dat de dorpsjongen vertrokken is. Snel kijken we naar buiten en zien daar allemaal “gezocht-posters” hangen. Dood of levend met een beloning van 1000 muntstukken. Dit is niet goed, dit klopt niet. Snel halen we alle posters weg; ze leiden ons naar het dorp en naar de verrader: de dorpsjongen.
We binden de dorpsjongen vast en ondervragen hem. Hij geeft toe ons te hebben verraden voor geld. Hij heeft er erg veel spijt van en beseft dat hij dit niet had moeten doen. Samen met hem bedenken we een plan om de Sheriff te grazen te nemen. Komt het dan toch nog allemaal goed?
Hoger, Lager!
Tijdens het winkelen in het dorp moeten de kinderen in de winkels kaarten verzamelen. Met deze kaarten kunnen ze namelijk aan het eind de Sheriff proberen te verslaan. De middag in het dorp is een leuke middag. Er is veel gekocht, van snoep tot ijs en van cadeautjes voor mama tot iets voor de hond. Al met al een geslaagde middag, maar er staat ons nog iets te wachten.
Aan het eind van het winkelen ontmoeten we de Sheriff. Gewapend met een dek speelkaarten lopen we naar haar toe. Samen met de Sheriff hebben we het spel hoger/lager gespeeld. Elke welp mag een kaart laten zien en de Sheriff pakt daarop ook een kaart. De hoogste kaart wint uiteindelijk. Met een nipte overwinning hebben we de Sheriff verslagen. De Sheriff is er niet meer, ze is vertrokken naar een ander dorp. Ter plekke hebben we Robin uitgeroepen tot de nieuwe Sheriff van ons dorp! We zijn blij! We zijn vrij!
Om deze vrijheid te vieren zijn we lekker een ijsje gaan eten om daarna weer terug te lopen naar ons eigen dorp!
Feest!
Het feesten is nog niet voorbij, terug in ons eigen dorp gaat het nog door. Maar niet zonder slag of stoot. Sam is in een groot gevecht met een tafel, maar verliest dit gevecht helaas. Een bezoek aan de eerstehulp is noodzakelijk en daar concludeert men dat het allemaal wel mee valt. Sam gaat de komende tijd verder zonder linker groteteennagel maar met een mooi en sterk verhaal! Met een grote feestmaaltijd sluiten we de opstand af. We eten kip, shoarma en brood! Dit alles wordt omlijst door middeleeuwse muziek en gebruiken! Kortom, een topafsluiting van de opstand.
Om de opstand, en ons kamp, helemaal af te sluiten houden we nog de Bonte Kampvuuravond. Allerlei acts worden vertoond en liederen worden gezongen. Een mooie avond loopt rustig en vredig ten einde.
Dropping
En dan gaan de vierdejaars hun laatste nacht als welp in. Deze wordt traditiegetrouw gestart met een dropping. Terwijl alle andere kinderen liggen te slapen lopen de vierdejaars met de leiding vanaf de dropplek, zo’n 8 km, terug naar het gebouw. Vervolgens borrelen we nog met ze na en mogen ze apart van de leiding en kinderen slapen. Normaal gebeurt dat in een tent, dit jaar in een zelfgemaakte hut. Ze vinden het echter zo spannend en eng dat het minste of geringste hen bang maakt. Ze besluiten uiteindelijk binnen te gaan liggen. Dit mag de pret niet drukken, het is een leuke avond en een korte nacht voor ze. Ze zijn klaar met de welpen, ze zijn klaar voor de verkenners!
Nog 1 nacht voor de rest, dan mogen ze naar huis. Tot morgen!
Zaterdag 7 juli 2012
We zijn aan het eind gekomen van ons kamp. Vijf volle dagen hebben we Robin Hood geholpen. Hopelijk is alles goed gegaan. Vandaag komen om 10.00 uur de papa’s en mama’s om je op te halen. Eerst laten we zien wat we allemaal hebben gedaan, en dan zullen we naar huis toe gaan!
En dan zijn we aan het eind gekomen van het kamp. De kinderen en leiding zijn bek-af. Zo’n grote opstand tegen de sheriff gaat niet in de koude kleren zitten. Er staat echter nog een grote uitdaging te wachten: alles opruimen in een recordtijd!
Na het wekken van de welpen moet de slaapzaal leeg gemaakt worden. Kleding, zwemspullen, slaapspullen en wat nog meer ligt door de hele zaal verspreid. Het duurde dan ook nog even voordat alle welpen klaar zijn met inpakken. Daarna moet het terrein schoongemaakt worden. Dat verloopt gelukkig wat sneller.
De leiding vrijdagavond en -nacht druk bezig geweest met het inpakken van de aanhanger, de meeste zooi is daarom al weg!
Het zit er op!
Om 10 uur komen de eerste ouders ons dorp in. Na een week mogen zij hun kleine krijgers weer zien en in de armen nemen. Een mooi moment! Veel ouders krijgen een rondleiding of moeten de eerste verhalen horen.
Na het showen van de gevonden voorwerpen (en wat waren dat er weer veel…) sluit Robin het kamp af door alle kinderen te bedanken. Met een korte terugblik op het kamp, het uitdelen van de beloningen voor de ik-lust-het-niet-kaart en de laatste dankwoorden door Remco is het kamp dan ook echt afgelopen.
Vijf volle dagen hebben we genoten van dit kamp. Het was weer mooi! We hebben genoten!
Dank je wel
Het kamp zit er op, maar nog niet voordat we enkele mensen hebben bedankt:
– Fred en Willy Huibers voor het koken op de dinsdag;
– Marlene Minderhoud voor het bijhouden van het verslag;
– Tjalling voor het vervoeren van de aanhanger;
– Lisa Visser voor haar rol als Jonkvrouw;
– alle bezoekers van onze bezoekersavond voor de gezelligheid;
– alle ouders voor hun steun, complimenten en vertrouwen in ons;
– en natuurlijk alle vierentwintig welpen die dit kamp tot een kamp hebben gemaakt die wij zeker niet gaan vergeten!
En hiermee zit het verslag er op. Ik heb met heel veel plezier voor jullie het verslag gemaakt en samen met Ignace de twitterberichten verstuurd. Het blijft een verhaal op papier, de echte belevenissen kunnen de welpen beter vertellen en zijn te zien op de vele foto’s die zijn gemaakt.
Wij wensen jullie nog een geweldige zomer toe en we zien elkaar weer op zaterdag 25 augustus!
Tot dan,
namens de welpenleiding,
Remco
Wij zijn erg sociaal!