De ouders en verkenners verzamelen zaterdagochtend al vroeg op Trappershorst. Als iedereen er is en de twee aanhangers gepakt zijn, gaan we vol goede moed op weg. De weersvoorspellingen zijn slecht, maar we zijn van plan er een gezellig weekend van te maken.

Botsinkjes en appeltaart
In Giethoorn mogen we al meteen het water op. Elk groepje krijgt een zeilpunter, de leiding heeft een fluisterboot. We gaan nog even naar het Paviljoen voor een sanitaire stop en een kopje koffie, en dan moet het toch echt gebeuren. Iedereen krijgt de opdracht om over een uur op het eiland zijn. Die tijd heb je wel nodig om de boot goed te leren kennen. Vooral in het begin zijn er veel botsinkjes en stuurfouten!
Op het eiland eten we de meegebrachte lunch. En daarna begint het spel: de “zinnen race”. In het water liggen allemaal flessen met woorden er in. De groep die het eerst de zin compleet heeft, wint een lekkere taart. Iedereen doet ondanks de plensbuien fanatiek mee; je kan goed zien wie er inmiddels al handig is geworden met zeilen. De boot van Sjoerd en Auke heeft de zin als eerste compleet en krijgt daarom de appeltaart.
We varen terug naar het Paviljoen om de boten in te leveren. Als we compleet zijn vertrekken we naar het kampterrein, een kampeerboerderij net buiten Giethoorn, waar we een mooi groot veld tot onze beschikking hebben. We doen daar eerst een kennismakingsspel, want nog niet iedereen kent alle namen. De verkenners mogen om de beurt proberen de juiste combinatie van verkenner en “ouder” (vader, moeder of zelfs zwager) te kiezen. Als er een correct koppel is gevormd, mag de verkenner iets negatiefs over zijn ouder zeggen, de ouder iets positiefs over zijn of haar zoon.
Daarna is het ook voor de ouders echt tijd om hun eigen tent op te zetten. Na wat lichte aanwijzingen hier en daar duurt het niet lang of alle tenten staan strak op het veld.

Regen op het tentzeil
Als de tenten staan gaan we eten koken. Er staan wraps op het menu. Elke patrouille maakt andere vullingen, die vervolgens op lange tafels worden gezet zodat je elk je eigen lekkerste wrap kan samenstellen. Iedereen heeft na het varen behoorlijk honger gekregen en geniet dan ook van de maaltijd.
Bij een ouderkamp kan een echt kampvuur-in-thema natuurlijk niet ontbreken. Vanwege de hoosbuien houden we het wel onder een primitieve overkapping van zeil, zodat we redelijk droog blijven. De pauzes die we moeten houden omdat je elkaar soms niet meer kan verstaan door het kletteren van de regen op het tentzeil geven een unieke bijdrage aan dit kampvuur. Iedereen doet fanatiek mee met de improvisatie-opdrachten en de in thema geschreven liedjes. De eigen stukjes van de ouders zijn allemaal geweldig om te zien. Na afloop gaan de jongens naar bed en wordt er tot in de volgende dag nog gezellig doorgekletst met de ouders en leiding.

Zondagmorgen schijnt de zon! Dat ziet er meteen al een stuk beter uit dan zaterdag. Vermoeid staat iedereen langzaam op, om te gaan ontbijten met brood en gebakken eieren met spek.
Na het ontbijt spelen we triviant-met-posten. De spelregels zijn die van het gewone Triviant, maar de opdrachten zijn in de vorm van een postenspel. De oudste jongens zijn posthouder en geven verschillende (scouting)opdrachten aan de ouders die bij alle posten langs moeten gaan. Dit levert leuke taferelen op. Naar verluidt zijn sommige jongens negatief-partijdig bij hun eigen ouders en anderen laten zich omkopen voor iets lekkers. Maar iedereen doet enthousiast mee met het ski-lopen of touwtje springen. Anderen laten zich vrijwillig aan elkaar knopen of doen fanatiek het PimPamPetspel.

Gelukkig zijn de tenten in de loop van de ochtend allemaal redelijk droog geworden. Het grasveld is nog nat en modderig, maar iedereen helpt mee om de tenten op de betonplaat leggen waar we ze droog kunnen inpakken.
Als alles helemaal is opgeruimd en de aanhangers weer tot de nok toe gevuld zijn, is het helaas tijd om richting Oosterbeek te gaan. Na de nodige bedankjes, omdat het een geslaagd kamp en een mooie afsluiting van alweer een geweldig scoutingjaar is geweest, stappen we in de auto’s. In Oosterbeek pakken we alles snel uit. Alle ouders hebben het super naar hun zin gehad en hebben een mooie indruk gekregen hoe wij werken, misschien dromen ze nu wel weer allemaal om verkenner te zijn……

Meer foto’s van dit kamp zijn te vinden op onze fotopagina.

======================