In 2006 vierden we van 1 t/m 5 juli feest in Winterswijk.

Zaterdag 1 juli 2006, het weerbericht belooft dat het een warme dag gaat worden. Het is de dag waarop 21 kabouters (Amber, Anouk, Carlijn, Carmen, Caroline, Claire, Dorien, Esmee, Eva, Frencis, Janne, Jetske-vanaf-maandag, Jolien, Luca, Maaike, Marleen, Onna, Renske, Romee, Saskia en Sophie) en 6 leid(st)ers (Frans, Iris, Janneke, Liesbeth, Martine en Remco) lang naar hebben uitgekeken. Vandaag vertrekken zij voor een vijfdaagse “reis-door-het-jaar” naar Winterswijk.

Frans, Iris, Janneke en Remco staan geduldig met de aanhangwagen te wachten in de hitte, als om kwart voor twaalf Luca als eerste arriveert. Even lijkt het er op dat zij de enige is die mee wil, maar al gauw is het hoekje op het Raadhuisplein vol kabouters, ouders, broertjes, zusjes en andere belangstellenden. Tegen tien over twaalf zijn alle kabouters compleet. De ouders die rijden krijgen een routebeschrijving uitgedeeld en verzamelen hun passagiers. Marlene wil nog graag een groepsfoto maken, en dan… kunnen ze om kwart over twaalf eindelijk instappen en vertrekken. Het grote avontuur tegemoet.

Buiten is het bijna dertig graden, in Winterswijk staat straks de kerstviering op het programma… 🙂  maar dat weten ze op dat moment gelukkig nog niet.
De reis gaat vlot, bijna iedereen is tegelijkertijd, om ongeveer half twee, in Winterswijk (en wat die ene auto nou met die wielerwedstrijd moest, is nooit helemaal duidelijk geworden).
Martine en Liesbeth zijn vooruit gereden. Zij hebben de sleutel al bij de beheerder opgehaald en konden alles vast wat gezellig maken. Natuurlijk hebben ze limonade en koekjes klaarstaan!

Na het drinken moeten de ouders naar huis. Helaas lukt dat niet direct, zodat sommige kabouters het wat moeilijk hebben. Gelukkig is dat soort heimwee altijd onmiddellijk over als de ouders weg zijn 🙂 dus zodra de laatste auto’s uit het zicht zijn, gaat het weer prima met de dames. Ze krijgen eerst algemene uitleg over het programma.

Er zijn dit jaar twee nieuwe dingen ingevoerd:

het snoepwinkeltje: de kabouters krijgen voor elke dag een aantal bonnen/muntjes waarmee ze tijdens de openingstijden van het winkeltje snoep kunnen “kopen” (het snoep dat ze aan het begin van het kamp zelf hebben ingeleverd);
de “ik-lust-het-niet-kaart”: iedereen krijgt één kaart, die ze gedurende het kamp kunnen inleveren als ze iets echt niet lusten; kabouters die aan het eind van het kamp hun kaart nog niet hebben ingeleverd krijgen een beloning. Sophie vraagt bij de uitleg over deze kaart meteen hoe het nou moet als je “vissetariër” bent…

Vervolgens loopt iedereen wat rond, in het gebouw (wat gelukkig heerlijk koel blijkt te zijn) en er rondomheen. Ze spelen trefbal op een veldje in de buurt, lekker in de schaduw. Dit geeft Martine en Liesbeth de tijd om zich om te kleden als “alien” en “verstrooide professor”.

Alles andersom
Er is een “alien” geland op onze planeet. Hij is terechtgekomen bij een verstrooide professor. Op de planeet waar de alien vandaan komt, is alles net andersom dan op aarde. De woorden die de alien zegt, zegt hij dus ook achterstevoren. Hierdoor begrijpt de verstrooide professor absoluut niet wat de alien bedoelt…
De kabouters moeten natuurlijk proberen te ontdekken wat voor vreemde dingen de alien zegt (“een” in plaats van “nee” en zo). De leiding verwachtte dat dat wel enige tijd zou duren, maar Carlijn heeft al binnen twee minuten in de gaten waar het om ging! Zij legt het meteen uit aan de anderen. Iedereen gaat onmiddellijk “andersom” communiceren met de alien (moeilijk voor de kabouters, maar ook moeilijk voor de alien zelf…). Het gaat “kei-leuk”, aldus Janneke.

Zodra de kabouters er achter zijn wat hij nou eigenlijk zegt, blijkt dat er op zijn planeet in plaats van “feestdagen” juist “nare dagen” zijn, dagen waarop je allemaal dingen doet die niet leuk zijn (kerstdagen zijn bijvoorbeeld strekdagen, dagen waarop je de aldoor gestrekt moet staan). Hij wil daarom graag van de kabouters leren hoe zij de feestdagen vieren, zodat ze dat op de andere planeet ook gaan doen.
De eerste feestdag die zo aan de orde komt, is kerstmis.

Kerstmis
Eerst gaan ze zelf kerstboompjes maken, lekker in de schaduw. Met gekleurd papier, glitterlijm en sterretjes maken ze allemaal prachtige boompjes op een prikkertje. Het gaat zo leuk, dat de geplande speurtocht niet doorgaat.
Aan het eind van de middag is er even rust; zeker in deze warmte is dat wel even nodig, iedereen is moe.

Ondertussen gaan Liesbeth en Janneke koken: naar keuze tomaten- of groentensoep, daarna andijviestamppot met spekjes en kaas en vanillevla toe. Iedereen eet er smakelijk van, de “ik-lust-het-niet-kaarten” worden door niemand gebruikt!
Na het eten corvee, en dan is het alweer kwart voor acht.
Remco heeft ondertussen in het bos vijf briefjes verstopt die de kabouters moeten zoeken. De vinders mogen straks met oud&nieuw de champagne openen! De gelukkigen zijn Amber, Carmen, Dorine, Saskia en Sophie.
Maar voor het zover is, volgt nog een echte kerstviering. De professor en de alien zijn er natuurlijk weer bij. Het wordt een heuse viering, compleet met veel kerstliedjes (de kabouters zingen allemaal enthousiast mee) en bijbellezingen (door Remco, Frencis, Onna en Sophie). Dit tot stomme verbazing van de vele fiets-vierdaagse-rijders die voorbij rijden. Het moet voor hen bij een temperatuur van dertig graden ook wel een rare vertoning zijn: levensgrote kerstman en schallende kerstliedjes…

Na afloop is er warme chocomel (maar de kabouters blijken geen liefhebber) en daarna komt de wekker erbij.
Natuurlijk staat die op “bijna 12 uur”. Aftellen tot het zover is, en dan… Gelukkig Nieuwjaar! De champagneflessen gaan open en elke kabouter krijgt 2 sterretjes om af te steken. En dan natuurlijk elkaar allemaal een gelukkig nieuwjaar wensen.

En zoals het hoort na afloop van het vuurwerk… daarna gaan ze naar bed. Het is erg warm in de slaapzaal; bovendien staat er een andere groep in een tentenkamp vlakbij, zij maken behoorlijk wat herrie. Toch proberen ze zich daar maar niet teveel van aan te trekken. Liesbeth leest een mooi verhaal voor (over een berenfee) en de rest van de leiding trekt zich terug. Ze moeten nog wat voorbereiden voor morgen, maar er is ook nog tijd voor een spelletje Scrabble.

Kortom: ze hebben het warm maar lijden daar totaal niet onder. Het gaat tot nu toe erg goed!

Zondag zijn ze allemaal redelijk op tijd weer wakker. Het was een typische “eerste nacht op kamp”, dus ze zijn nog wel een beetje slaperig. Gelukkig doet de ochtendgymnastiek wonderen. De buren zijn er niet zo blij mee, maar ja…

Vandaag is het Carnaval. Na het ontbijt en het corvee gaan ze meteen aan de slag. In drie groepjes gaan ze maskers maken, carnavalskleren beschilderen en schmincken.
Het blijkt een prima programma voor een warme morgen: alle kabouters zijn enthousiast aan het werk. Binnen maken ze prachtige maskers. Het is er heerlijk koel.
Buiten (waar het in de schaduw ook lekker is), beschilderen ze hun meegebrachte lakens. Ze worden erg mooi. Bovendien schmincken ze hun armen, handen, benen of zelfs: voeten (rara, van wie zijn die prachtige voeten op de foto?). Frans denkt dat hij er niet zo goed in is, maar hij maakt voor Onna een prachtige vleermuis. Maar ze maken ook een konijn op een been, een mooie blauwe hand en fantastische bloemen. Ondertussen draaien ze carnavalsmuziek, maar het favoriete liedje lijkt toch “klein lief konijntje”… (Verkenners, let op: Frans gaat jullie dit leren komend Engelandkamp!).

Halverwege de ochtend gaat het snoepwinkeltje nog even open. Er staat meteen een rij wachtenden voor de kassa…

[Ondertussen arriveer ik zelf bij het kampterrein, met alle begrip voor de ouder die gisteren in de wielerwedstrijd terecht kwam en met dank aan de Winterswijkers die mij de juiste weg hebben gewezen. Het hele dorp zit vol fietsvierdaagsetoeristen en de helft van de wegen is afgesloten. Ik zal proberen later deze week een routebeschrijving op de site te zetten… 🙂 De kabouters waarderen mijn meegebrachte ijsjes die wonder boven wonder nog niet zijn gesmolten]

Aan het eind van de ochtend gaat de leiding vast brood smeren. En water opzetten voor de bouillon. We eten daarna lekker buiten in de schaduw. Eerst allemaal een kopje bouillon (voor het zout!), daarna minimaal twee boterhammen. Ze vinden de soep niet allemaal even lekker, maar ze drinken toch netjes hun mok leeg. Na de nodige moppen over ambtenaren (!), begint het koor-van-de-oudste-kabouters de hit “ik ken een irritant liedje” te zingen. Hard, nog harder en nog veel harder. De leiding gaat er nog even tegenin met wat andere meezingers, maar helaas… de dames winnen. Vermoedelijk hebben ze woensdag geen stem meer… maar het was wel heel gezellig.

Natuurlijk is er na het eten even corvee en tijd om rustig in de slaapzaal te blijven. En dan… eindelijk tijd voor het middagprogramma. De kabouters hebben er de hele morgen al naar geraden: “wat gaan we doen”. Uiteindelijk gaat het gerucht dat het iets met olifanten te maken heeft. Of toch giraffen? Niets van dat alles. Ze gaan vanmiddag roeien! In twee keer rijden kunnen we iedereen er naar toe brengen.

Het roeien is superleuk. Nadat Janne eerst tot grote hilariteit van de hele groep in het water liep (in plaats van op het afstapje; geen ernstiger gevolgen dan dat ze nat geworden is), gaan ze de boten in. In elke boot zitten 4 kabouters en een leid(st)er. De hele tocht is in de schaduw en heel kronkelig. Het vraagt de nodige stuurmanskunst. Natuurlijk slaat er geen enkele boot om (hoewel dat ook weer geen ramp geweest zou zijn, het water is absoluut niet diep). De tocht had nog best veel langer mogen duren!

In drie keer rijden gaan ze terug naar het clubhuis waar ze een enorm watergevecht houden. Elke partij een pan water, en gooien maar! Iedereen is na afloop kletsnat maar zeer tevreden.

Janneke en Remco koken vervolgens macaroni. Anouk levert als eerste haar “dat lust ik niet kaart” in; in ruil daarvoor krijgt zij heerlijke sponge-bob-tosti’s met komkommer.
De hele dag door wordt veel gedronken. Regelmatig is er een verplicht “glaasje water drinken” en tussendoor staat altijd een grote pan met water en/of limonade klaar.

Na het eten hebben ze even vrije tijd. Iedereen is al heel druk bezig met oefenen voor de bonte avond van dinsdag. Het groepje van Carmen, Saskia en Marleen mist Jetske (zij komt maandag pas). Tot die tijd oefenen ze met een beker, die ze Jetske noemen!

Daarna is er carnavalsdisco. Frans speelt clown en de carnavalsmuziek is overal te horen (ook bij de buren 🙁 ).
Na afloop van de disco is iedereen moe. Het is dan ook niet moeilijk om de kabouters in bed te krijgen. Om kwart voor tien slapen ze bijna allemaal al. De leiding gaat nog even gezellig bij elkaar zitten en een spelletje doen. Tot hun verbazing blijkt Remco niet goed tegen zijn verlies te kunnen (?!) [laat je niet kennen Remco!]. Een warme maar zeer geslaagde dag zit er op!
Zoals te verwachten was, slaapt iedereen vannacht uitstekend. Sommige kabouters zijn om half acht wakker, maar houden zich keurig aan het verzoek om nog even lekker te blijven lezen zonder te praten. Daardoor kunnen de anderen lekker tot half negen doorslapen. En omdat ze zo rustig zijn geweest is er als beloning géén ochtendgymnastiek!

Vandaag is het Pasen. Voorlopig blijkt dit alleen uit de eieren bij het ontbijt, de geplande paasspeurtocht wordt ingeruild voor een extra lang bezoek aan het zwembad. Met dit weer niet onverstandig!
Na het ontbijt en het corvee gaan de oudste kabouters (Maaike, Onna, Renske, Sophie, Janne) en Frans samen met Iris naar het dorp voor de ontgroening. Zij moeten daar in de supermarkt vier mensen elk zes vragen stellen. De vragen mogen ze zelf bedenken. Hierdoor zijn ze een tijdje weg van het gebouw.

Ondertussen kan de rest de ontgroening voorbereiden. Ze bedenken tien vragen en maken een aantal (min of meer “vieze”) onderdelen klaar:

een bak met verf waar ze straks met hun voeten in moeten gaan staan; daarna moeten ze over een laken heen lopen; als het goed is, levert dat een prachtig kunstwerk op!
touwtrekken: de ontgroeners (met afwasmiddel aan hun handen) tegen de rest van de groep (zonder afwasmiddel natuurlijk);
ontbijtkoek gekneed met water opeten (wat dus lijkt op… jawel, drollen);
snoephappen (in een bak waar ook nog wat rauwe andijvie indrijft);
buikschuiven over een vies gemaakte tafel.

Ter geruststelling aan de ouders: de kabouters die de ontgroening moeten doen, hebben al járen meegeholpen om andere ontgroeningen voor te bereiden; zij verheugen zich er op dat ze nu zelf mee mogen doen!

De opdracht in het dorp lukt. Die opdracht hebben ze dus in elk geval gehaald. En dan is het tijd voor de “vieze opdrachten”. Degene die als eerste een vraag goed weet te beantwoorden, hoeft het “vieze onderdeel” dat er bij hoort niet te doen. De anderen wel… Maaike heeft geluk: zij krijg geen restjes vla over zich heen, Renske hoeft niet te buikschuiven over de vieze tafel en Janne hoeft geen andijvie te happen. Heel merkwaardig: Frans moet álles doen… 🙂 !
Ondertussen is Jetske aangekomen. Zij hebben ook nogal gedwaald door de stad, daarom komt straks bij “routebeschrijving” een nieuw adres en wat aanwijzingen voor ouders die woensdag gaan rijden!
Na afloop van de ontgroening is iedereen supervies, maar ook supertevreden. Het was erg leuk! De ontgroenden mogen zich met lauw water wassen, en dat is niet overbodig. De lunch smaakt vervolgens weer prima.

’s Middags gaan ze zwemmen in de recreatieplas. Het is heerlijk. Iedereen moet verplicht (met leiding erbij) vóór de lijn blijven. De oudsten mogen met Iris en Janneke een keer naar het eiland zwemmen. Iedereen geniet de hele middag en is daardoor in een goed humeur. Het feit dat Iris per ongeluk haar autolampen heeft aangelaten, zodat ze de auto ingewikkeld met startkabels op gang moeten krijgen, is daardoor totaal geen probleem!

Weer terug in het clubhuis gaan ze snel eten koken (nasi). Alle kabouters krijgen ook nu weer de duidelijke keus: óf je eet gewoon je bord leeg, óf je levert je “ik lust het niet kaart” in. Iedereen kiest voor de nasi, en iedereen vindt het lekker! Ook de “varketariers”, die er van overtuigd zijn dat er géén varkensvlees in de nasi zit. De langzame eters worden door Liesbeth uitgedaagd tot een wedstrijdje: zij denkt dat zij haar tweede bord eerder op heeft dan de kabouters hun eerste. Dat helpt 🙂
Het toetje heeft niks met Pasen te maken maar alles met het warme weer: heerlijke watermeloen.

Na het corvee is er een uurtje rust. Helaas raakt daarbij een van de slaapzakken geblesseerd [zo rustig zal het dus niet geweest zijn? MM] maar de veertjes zijn weer opgeveegd en de slaapzak kan morgen weer worden gerepareerd.
Daarna gaan ze nog het dierengeluidenspel doen in het bos. Het is veel te warm om te gaan slapen. In Pasen-stijl worden het kippengeluiden: een boze kip, een verdrietige kip, een kip die alles andersom zegt… Alle kippen worden snel gevonden, behalve de verlegen-kip. Dat was natuurlijk te verwachten, als je te verlegen bent om hard te kakelen!

Natuurlijk lagen ze toen pas laat in bed, maar gezien de hitte was dat wel zo prettig. Morgen hoeven ze niet vroeg op…

Dinsdag 4 juli alweer, en nog steeds is het warm. De kabouters slapen eerst tot half tien uit. Ze zijn gisteren gelukkig niet erg verbrand. Caroline had een beetje last van haar rug, en gaf daarom aan “dat ze haar hersens moest vertellen dat ze niet op haar rug moest gaan liggen”. Dat is ongetwijfeld gelukt, want ze heeft uitstekend geslapen!

Na het ontbijt (en bijbehorend corvee, dat de kabouters trouwens redelijk enthousiast doen elke keer) gaan ze met Martine een spelletje spelen op het veldje in de buurt. De lawaaierige campinggasten zijn vertrokken, dus nu kan je het mooi als speelveld gebruiken.
De rest van de leiding zet ondertussen alles klaar voor… Koninginnedag! Het wordt een heuse Koninginnedag, compleet met Wilhelmus zingen, “lang zal ze leven” en uitleg. Alle kabouters weten dat het de verjaardag was van Koningin Juliana!

In hun groepjes gaan ze vervolgens in knaloranje kleren de oud-Hollandse spelletjes doen die nu eenmaal bij zo’n dag horen. Zaklopen, hindernisbaan, ei-op-lepeltje-parcours, koek happen, blik gooien, bowlen, ringwerpen… Elk spelletje kunnen ze aftekenen op een soort stempelkaart. De meeste spelletjes zijn heerlijk in de schaduw, dus als je je een beetje rustig gedraagt, dan heb je absoluut geen last van de warmte. En natuurlijk mogen (en moeten!) ze nog steeds heel veel drinken.

Er was nog wel een “probleem” met de alien en de professor. Zij zijn gisteren langs geweest toen de groep naar de recreatieplas was om te zwemmen. Ze hebben een briefje achtergelaten (achterstevoren geschreven natuurlijk) dat ze vandaag, dinsdag, terug zullen komen. Maar helaas, het briefje was aan het eind van de morgen nog niet door de kabouters gevonden… 🙂 Het lag gewoon binnen bij de kerstboom die inmiddels ook al paasboom is geweest. Maar omdat ze de hele dag buiten leven, komt daar niemand langs… Gelukkig is het tijdens de lunch -met een smoesje- gelukt om de kabouters richting het briefje te sturen! Daarna was het dus bekend dat de gasten vandaag terug zouden komen.

Na de lunch gaan ze naar het dorp. Vanzelfsprekend is het leuk om van je zakgeld iets te kopen voor jezelf of voor je ouders. Verder krijgt iedereen die de spelletjeskaart vol heeft (álle kabouters dus) 1,50 euro om een verjaardagscadeautje van te kopen. Morgen vieren ze namelijk alle verjaardagen en dan is het leuk dat je een cadeautje krijgt.
Het is een kwartiertje lopen naar het dorp. Daar gaan de oudste kabouters in drie groepjes zelf op pad. De jongsten lopen in groepjes met Martine en Liesbeth mee. Ze houden zich allemaal keurig aan de opdracht om géén snoep te kopen; iedereen komt met prachtige cadeautjes terug.
Om half vijf lopen ze weer terug. Iedereen gaat meteen weer touwtje springen. Dat is het “spel van het kamp”: met z’n tienen tegelijk springen over het grote touw. En ondertussen oefenen ze natuurlijk fanatiek hun stukjes voor de bonte avond.

Rond etenstijd arriveer Koning Berry, voorzien van een kroon vol wuppies en misschien nog wel belangrijker: met de traditionele frites. Er zit groene frietsaus bij, waar niet iedereen even enthousiast over is. Als toetje is er feestelijke chocolade- en vanillepudding.
Daarna moeten de lange broeken aan en vertrekken ze naar het kampvuur in de kampvuurkuil. Gelukkig mogen ze een bijl lenen van de verhuurder, want die is helaas in Oosterbeek blijven liggen. Hoewel het erg warm en droog is, is er geen stookverbod in Winterswijk, dus ze mogen een echt vuurtje stoken, in een ton. De kabouters hebben leuke stukjes ingestudeerd. Het liedje van Maaike, Renske, Janne en Claire over Scouting is echt “super tof”! Remco leert hen een aantal leuke liedjes met een dansje.

Het verhaal met de alien en de professor loopt natuurlijk goed af. De alien heeft gedurende de hele week geleerd dat je feestdagen ook op een leuke manier kunt vieren. Hij neemt die kennis mee naar zijn planeet en we zijn er van overtuigd dat het daar dus helemaal goed gaat komen. Eerst gaat hij nog even samen met de professor op vakantie. Ze vonden elkaar eerst een beetje vreemd, maar ze zijn inmiddels goede vrienden geworden!

Aan het eind van de avond lopen de oudste kabouters, Iris, Frans en Janneke nog de traditionele “dropping”. Om twaalf uur ’s nachts geven ze elkaar hun verjaardagscadeautje!
Daarna mogen ze buiten slapen. Met dit weer misschien niet eens zo’n gekke plaats voor een overnachting! Maar liefst 13 kabouters nemen hun kans waar om eens in de openlucht te slapen!

Ze beginnen inmiddels wel moe te worden, maar iedereen heeft het nog uitstekend naar de zin. Er zijn geen kabouters met “echte heimwee”. Sommigen willen wel graag wat extra aandacht, maar dat is natuurlijk geen enkel probleem. De leiding houdt dat goed in de gaten.

Tot slot nog wat opmerkingen in de categorie “wist je dat”:

de leiding gisteravond geen tijd meer had om een spelletje te spelen, dus dat ze niet meer konden controleren of Remco inderdáád niet tegen zijn verlies kan…
Janneke slaapt met haar duim in de mond…
Frans vannacht in zijn slaap heeft geschreeuwd (maar niemand heeft verstaan wat hij zei; heimwee?)…
Iris het verschil niet weet tussen een uil en een duif…
Liesbeth nogal vaak verkeerd rijdt?

Over Martine tot nu toe geen roddels gehoord 🙂

De laatste dag alweer. Om half acht trompettert Martine iedereen wakker. Niet iedereen stelt het op prijs 🙂
Meteen na het opstaan beginnen de kabouters al met het inpakken van hun eigen bagage. Dat is altijd een beetje lastig: spullen die op de heenweg precies in je tas passen, krijg je er op de terugweg ineens niet meer in!

Na het ontbijt moet er natuurlijk corvee gedaan worden, maar daarna is het feest: iedereen is vandaag jarig.
De liedjes van Remco zijn een succes: iedereen is nog druk bezig om ze te oefenen. Ze zullen straks voor de ouders worden opgevoerd!

Het eerste verjaardagsprogrammaonderdeel is: mutsen maken. Daarna volgt het spel met de cadeautjes, die allemaal in een grote zak zitten. Om de beurt mogen ze met een dobbelsteen gooien. Zodra iemand een zes gooit (of later een 5, een 4 of een combinatie van cijfers) gaat Janneke in de zak grabbelen tot de kabouter “stop” zegt. Het cadeautje dat Janneke dan in haar hand heeft is voor de “jarige” kabouter! Iedereen vindt het een erg leuk spel.
Dan is het tijd voor de taart. Iedereen mag met smarties cakejes versieren. Natuurlijk met een kaarsje er op! De kaarsjes worden aangestoken en na het zingen van het verjaardagslied ook weer uitgeblazen.

Om half twaalf komen de eerste ouders. Samen vieren ze alle verjaardagen nog een keer. De kabouters voeren hun ingestudeerde liedjes en dansjes op en Remco en Liesbeth krijgen een bedankje omdat ze zo fijn als “extra kabouterleiding” meegeweest zijn deze week. De laatste dingen moeten worden ingepakt en om twaalf uur vertrekken de eerste mensen weer richting Oosterbeek, wasmachine en eigen bed. Helaas lukte het niet iedereen om op tijd te zijn, dus de laatste auto is pas ver na één uur uit Winterswijk vertrokken. Frans en Liesbeth zijn al met de eerste auto’s plus aanhanger meegegaan zodat zij bij de Beukelaar vast kunnen beginnen met het uitpakken van de groepsbagage. Want voor de leiding zit het kamp er nog niet helemaal op.
Frans, Iris, Janneke, Liesbeth, Martine en Remco: sterkte met de laatste loodjes! Als iedereen thuis al zit af te koelen moeten jullie de laatste rommel nog opruimen en evalueren. Dank je wel namens iedereen dat je dit kamp voor de kabouters tot een succes hebt weten te maken!

Tot slot nog een waarschuwing voor hoofdluis:
Hoewel we tijdens het kamp geen hoofdluis hebben gevonden, is het verstandig om de kabouters de eerste weken wel even zeer nauwkeurig op hoofdluis te controleren. Vorig jaar bleek na een paar weken dat iedereen ze had opgelopen, wat natuurlijk geen wonder is als je met z’n allen in een slaapzaal op de grond ligt…

Graag gedaan!

Marlene