Van 11 t/m 16 juli 2005 waren we in Diepenveen.

Vandaag is het de grote dag: het kabouterkamp begint!

Om kwart over twaalf verzamelen Anouschka, Amber, Brigitte, Carolien, Claire, Emma, Eva, Frencis, Goudje, Ilona, Janne, Jetske, Jolien, Maaike, Marleen, Onna, Renske, Saskia, Suzan en Sophie op het Raadhuisplein in Oosterbeek.
Samen met de leiding Daniel (alleen even op bezoek), Iris, Janneke, Liesbeth, Margreet, Martine (af en toe om te koken) en Rianne (ma/di/wo) gaan ze er een leuke week van maken!

Iedereen is natuurlijk ruim op tijd op het Raadhuisplein. Beetje spannend is het wel, zowel voor de ouders, als voor de kabouters en natuurlijk ook voor de leiding (die tot op het laatst nog hard gewerkt heeft om alles goed te organiseren).
Het lijkt een beetje een chaos op het plein. Bagage, kabouters, ouders en daartussendoor ook nog de gewone Oosterbekers die boodschappen doen. Iris en Janneke hebben alles echter prima onder controle. Ouders krijgen de laatste informatie over de internetsite en de telefoonnummers, en natuurlijk een routebeschrijving. Kabouters worden naar auto’s gestuurd, bagage wordt ingeladen.

En dan vertrekken de auto’s keurig op tijd één voor één richting Diepenveen, waar Liesbeth, Margreet en Rianne al eerder naar toegereden zijn. Iedereen heeft er zin in, het kamp is begonnen!

De reis gaat vlot. Ook dit jaar staat er een foutje aan het eind van de routebeschrijving, maar na een telefoontje komt iedereen toch op de juiste plek aan (en ik zal de tekst van de routebeschrijving op de site pas vrijgeven als ik ‘m dinsdagavond zelf heb geprobeerd 😉 ).
Ze hebben maar liefst drie gebouwen tot hun beschikking. Een gebouw is slaapruimte (kabouters en twee leiding beneden, rest van de leiding boven), een ander “knutselruimte” en het laatste “woonruimte” (al zullen ze met dit weer wel veel buiten zijn). Het terrein eromheen ligt in het bos, de kabouters kunnen er naar hartelust spelen, schommelen, klimmen en rondlopen.

Als iedereen een slaapplekje heeft gevonden, natuurlijk naast het goede vriendinnetje, komen Hans en Grietje op bezoek. Die zijn helemaal verdrietig: ze zijn hun huis kwijt. Natuurlijk willen de kabouters helpen zoeken, enthousiast gaan ze op pad. Al gauw komen ze snoepjes tegen op de weg, een teken dat ze in de buurt zijn. Hoewel Janne terecht opmerkt dat je “geen snoepjes van de weg mag eten”, weet de leiding haar er van te overtuigen dat dit een uitzonderingssituatie is. En inderdaad, de snoepjes waren een lokkertje van de heks, als ze nog even doorlopen komen ze bij het heksen-snoephuisje uit (een voor deze gelegenheid prachtig omgebouwde partytent, aan één zijde versierd met opgeschilderd en wat opgeplakt snoep).

Als ze allemaal uitgebreid knabbelen aan het huisje, komt de heks helaas te voorschijn. Ze is boos, heel boos. Alle kabouters weten gelukkig te ontsnappen maar helaas… Hans en Grietje moeten blijven. De heks sluit hen op in haar huisje. Vanzelfsprekend is iedereen nu heel ongerust, hoe zou dit aflopen?
(en voor ’t geval de ouders nu ook ongerust zijn… de kabouters weten heel goed dat het “maar een spelletje is”…)

Terug bij het clubhuis krijgen ze een half uurtje rust. Die “rust” wordt streng in de hand gehouden: rustig liggen op je slaapzak, wat lezen of zachtjes een beetje praten met elkaar.
Claire heeft er een leuke kampyell verzonnen:

Knibbel knabbel knuisje
Wie knabbelt er aan mijn huisje?
Snoepje, ijsje, frietje
Het zijn Hans en Grietje!

Aan het eind van de middag is er nog tijd voor een bosspel, ook bouwen ze een paar hutten van grote takken.
Ondertussen is Martine gekomen om te koken: macaroni! Iedereen vindt het erg lekker. Een van de kabouters verzucht onder het eten: “de dag gaat eigenlijk veel te snel voorbij”.

Na het eten spelen ze nog een paar spelletjes, waaronder het Dierengeluidenspel. Alle dieren worden gelukkig gevonden. En dan is het om negen uur tijd om de tanden te poetsen en naar bed te gaan. Janneke leest nog voor uit “Meester Jaap” en dan moet het stil zijn. Helaas, dat duurt even. Een eerste nacht op kamp is tenslotte best wel spannend! Toch is op zeker moment iedereen stil. De eerste kampdag is prima verlopen!

De volgende dag is iedereen natuurlijk toch weer vroeg wakker. Een eerste nacht op kamp… is nu eenmaal anders dan thuis. Het is al meteen feest bij het opstaan, want de kabouters zijn erg trots op Eva. Zij is zonder problemen blijven slapen!!! Sophie en Saskia hebben gezellig samen op 1 bed geslapen; de matras van Saskia was even zoek omdat ze hem in een andere auto had gelegd; gelukkig is de matras inmiddels terecht en de dames hebben uiteindelijk best lekker geslapen.

Daarna de gebruikelijke ochtendbezigheden: ochtendgymnastiek, ontbijten en corvee. Het is voor de leiding een extra rustig ontbijt: de kabouters proberen allemaal een hele maaltijd te zwijgen, bijna iedereen heeft het gehaald.

Meteen na het ontbijt vinden ze een brief van de Heks. Zij heeft Hans en Grietje nog steeds in haar huisje opgesloten, maar ze geeft wel een mogelijkheid aan om hen te bevrijden: als de kabouters elke dag met succes een opdracht uitvoeren (waarmee ze snoepjes kunnen verdienen), dan is ze misschien bereid om Hans en Grietje vrijdag vrij te laten.
Na haar vertrek spelen ze nog wat spelletjes, drinken limonade en hebben een uurtje vrije tijd. Daarna is de lunch en onmiddellijk na de lunch vertrekken ze om aan hun eerste opdracht te gaan werken: “kloot schieten”. Dit typisch Achterhoekse/Twentse spel (volgens Jetske in de kampkrant: “een soort sjeudeboel maar dan zonder een klijn balletje”) spelen ze op een echte “klootschietbaan” in de buurt.

Het klootschieten is leuk. Ze spelen in groepjes van vijf tegen elkaar. Wie de baan met het kleinste aantal worpen aflegt heeft gewonnen.
Ze moeten zes km lopen en Margreet doet boodschappen, er is dus maar één auto beschikbaar, maar Iris doet haar best en pendelt enthousiast op en neer. Dit brengt Anouschka op de terugweg tot de opmerking “dat het net een slagroomtaart is”, de verrassing dat je toch nog een stukje met de auto mee mag. Eva en Claire, de kleinsten van de hele groep, hebben uiteindelijk het meest gelopen!

Bij thuiskomst is er weer even rust. Daarna gaan Liesbeth en Janneke pannenkoeken bakken. Jawel, vrijwillig en voor de hele groep! De kabouters vermaken zich ondertussen prima op het terrein. Je kunt er schommelen, badmintonnen, je toneelstukje oefenen, maar ook bijvoorbeeld hard aan je kampopdrachten werken. Maaike, Janne en Emma maken de volgende kampyell:

Yo, yo, yo
Wij doen het zo
Zo zo goed
Wij weten hoe het moet
Als je ons vindt
Denk dan niet dat je wint
Want wij zijn van de scouting
Deze hobby is nou echt ons ding!
Weet je wat ze daar doen:
Leren te spelen
Om je nooit te vervelen
Jiha!

Wij komen dankzij een enorme file behoorlijk laat aan, maar kunnen om half zeven toch aanschuiven bij de pannenkoeken. Complimenten aan Liesbeth en Janneke, we hebben heerlijk gegeten! Je kan er stroop opdoen (Frencis vond dat het lekkerst), maar ook suiker, appel, chocoladepasta of kaas. En voor iedereen zijn er verplicht een paar plakjes komkommer.

Daniel komt onverwacht ook nog even langs. Dat is handig, want nu kunnen de kabouters ook “zijn” opdracht voor de kamptotem nog doen: een record breken. Traditiegetrouw moeten ze proberen om met gestrekte armen zo lang mogelijk een baksteen vast te houden. Dat valt niet mee!

Rond half negen gaan wij weer richting Oosterbeek. We laten de kabouters achter met allerlei spelletjes, zoals buskruit en lekker wat rennen.
Aan het eind van de avond is er nog de verplichte “tekencontrole”. Niet iedereen vindt dat leuk, maar omdat ze midden in het bos zitten, is het wel nodig. Gelukkig kan de leiding het heel snel!
Om tien uur ligt iedereen in bed. Ze zijn meteen stil en de meesten vallen direct in slaap. Maaike en Claire zijn het langst wakker, maar omdat ze niet meer praten, rusten ze toch lekker uit. Voor de leiding is het nog tijd voor een evaluatie en dan zit de dinsdag er op.

Er komt geen einde aan de positieve berichten! Iedereen is enthousiast en nog steeds heeft niemand heimwee.

De eerste kabouters zijn al om half zeven wakker, maar ze mogen pas om acht uur opstaan. Daarna de gebruikelijke activiteiten: ochtendgymnastiek, ontbijt en corvee. Er zijn vier corveegroepjes:

Hansjes
Grietjes
Heksjes
Snoepjes (de leiding 😉 )

Na het corvee moeten de kabouters goede schoenen gaan aantrekken, en dan vinden ze op een van de bedden een nieuwe brief van de heks. Daar staat in dat de opdracht van gisteren is geslaagd. Ze hebben er snoepjes mee verdiend, maar de heks houdt die even zelf om haar huisje opnieuw mee te bekleden. Vrijdag mogen ze het resultaat komen bekijken.

Voor vanmorgen staat de ontgroening op het programma, een activiteit die een van de kabouters de uitroep ontlokt: “als je dat bij de padvindsters doet, is het dan “ontbeigen”?). Janneke, Iris, Rianne en overvlieger Emma zijn het “slachtoffer”. Ze worden het dorp ingestuurd met de opdracht om 10 vrijgezelle jongens aan te spreken en hun naam en telefoonnummer te vragen. En dat lukt hen! Het is markt in Diepenveen, en ze vinden bij de visboer, de bakker en gewoon op straat, voldoende “vrijwilligers”.

Ondertussen bouwt de rest van de groep een hindernisbaan. En omdat ze het allevier vrijwillig meedoen, beschrijven ze die hindernisbaan als “erg leuk”. Ze krijgen  een soort wormen in hun nek, worden met stroop ingesmeerd, moeten geblinddoekt over stoelen lopen, krijgen water en zand over zich heen en moeten over een luchtbed dat is ingesmeerd met afwasmiddel heenglijden. Tot slot nog snoepje happen uit een bakje vruchtenvla. De chaos is compleet als ze tot slot nog moeten modderworstelen. Maar… als je eenmaal vies bent, dan maakt het allemaal niks meer uit, de douche na afloop doet wonderen. Dat denken ze … Helaas doet de douche het dan niet meer…
Ook dat is op te lossen, er is nog wel warm water, dus Emma wordt helemaal schoongespoeld en de leiding improviseert wat tot ze vanmiddag gaan zwemmen.

Margreet maakt een grapje en zegt dat het zwemmen niet door gaat. Reactie van één van de kabouters (ik zal haar naam maar niet officieel publiceren): dat geloof ik niet, je kijkt net zo uit je ogen als mijn vader als hij liegt!

Hoewel de kabouters inmiddels aardig moe worden, en gisteravond dus meteen in slaap vielen, zijn ze vanmorgen wel weer vroeg wakker. Als om kwart over acht eindelijk de rioolput wordt geleegd (met veel lawaai en stank) is iedereen ook echt wakker. Het is fijn dat die put nu weer op orde is.

Na de ochtendgym en het ontbijt, vinden ze plotseling weer een brief van de heks. Deze keer hangt ie op de wc.
De heks is tevreden over hun activiteiten, maar ze hebben nog niet genoeg gedaan. Vandaag moeten ze verplicht het Grote Hans&Grietjespel doen. Dit is een soort ganzenbord, maar dan met Hans&Grietje-opdrachten. Iedereen vindt het een leuk spel.
Daarna gaat Rianne weg. Ze wordt opgehaald en iedereen zwaait haar enthousiast uit.

De kabouters gaan vervolgens in groepjes naar het dorp. Zoveel mogelijk met de auto’s. Margreet rijdt zonder schoenen aan, waarop Claire opmerkt dat “ze met blote voeten aan het sturen is”. Iris rijdt de andere auto. Janne laat haar weten dat “ze wel een lieve Oma zal zijn” …

Het winkelcentrum van Diepenveen is erg overzichtelijk en kleinschalig. Het is dus totaal geen probleem dat de kabouters er zelf in groepjes rondlopen. Bijna allemaal kopen ze bij de Bruna wat van Diddle…

Rond vier uur gaan ze terug naar het kampterrein. Daar hebben ze eerst een half uurtje rust, en daarna nog wat vrije tijd. De schommel is inmiddels opgeborgen: zo langzamerhand vergaten ze om uit te kijken als er iemand op de schommel zat. Een botsing zit dan in een klein hoekje… Voordat het zover is, is de schommel van het programma geschrapt!
Iedereen is nog druk bezig met het toneelstukje voor de Bonte Avond van straks. Ook worden de laatste opdrachten van de kamptotem nog gedaan. Ze hebben ‘m allemaal gehaald!

Gezien de hitte is het laatste programmaonderdeel van vanmiddag een groot succes: trefbal met waterballonnen. Iedereen wordt wel een beetje nat, totdat Janneke besluit om de hele leiding niet alleen met ballonnen, maar ook met een volle emmer water aan te vallen. Het resultaat: iedereen helemaal nat…
Aan het eind van de middag komen Martine en Berry “koken”, ze brengen een heleboel patat met knakworst mee. Heerlijk!! Berry maakt een aantal foto’s die uiterlijk morgenochtend nog aan de site toegevoegd zullen worden.

En dan is het tijd voor de Bonte Avond. Alle kabouters (én de leiding!) hebben stukjes ingestudeerd, er is gevarieerd programma met toneel, liedjes en zelfs een quiz. Emma zingt een heuse solo (“Tomorrow” uit de musical Annie; heel knap). Omdat het daarna al behoorlijk laat is, wordt de Pijama-show afgelast. Maaike, Emma, Renske en Janne gaan nog wel met Iris en Janneke een dropping lopen. Best wel spannend, want het is inmiddels hartstikke donker buiten. Ze komen pas na middernacht terug, drinken nog wat en gaan vervolgens slapen onder de partytent. De andere kabouters mochten kiezen of ze binnen of buiten wilden slapen. Uiteindelijk durven Jolien, Amber, Sophie en Saskia het aan: zij gaan slapen op een groot zeil (samen met Margreet en Iris). Janneke en Liesbeth slapen binnen bij de anderen.

Hoera!
Vandaag zijn Emma en Ilona jarig!
Van harte gefeliciteerd!!!

Het was te verwachten: de buitenslapers zijn al weer vroeg wakker (buiten slapen doe je nu eenmaal niet elke nacht…), de binnenslapers zijn vanmorgen moeilijk wakker te krijgen.
Toch zullen ze hun bed uit moeten, want vanmorgen moet er nog van alles gedaan worden. De spullen moeten worden ingepakt (en dat is op de terugweg altijd een stuk moeilijker dan op de heenweg), en ook de gebouwen moeten weer worden schoongemaakt.
Ondertussen loopt het thema gelukkig goed af. De heks is erg tevreden over de opdrachten die de kabouters gedaan hebben. Ze laat Hans en Grietje dan ook weer vrij. De missie is geslaagd… 😉

Vervolgens gaan ze -echt waar- “panda’s verven”. Net als vorig jaar trouwens. Zowel de auto van Margreet als die van Iris worden met waterverf omgetoverd tot ware kunstwerken. Hopelijk wil iemand ze bij aankomst in Oosterbeek nog even fotograferen!

De eerste ouders komen al aan, maar moeten nog wel even wachten totdat alles klaar is. Ze verwachten geheel volgens planning tussen 13:00 en 13:15 uur in Oosterbeek aan te komen.En dat lukt. Als ik om 13:20 uur bel staat iedereen weer veilig op het Raadhuisplein. Moe, heel moe zelfs, maar erg tevreden. Het is een ontzettend leuk kamp geweest waar iedereen met veel plezier op kan terugkijken!

Vanmiddag, als de kabouters thuis onder de douche staan en hun verhalen vertellen, is de leiding nog bezig met opruimen, schoonmaken, regelen en evalueren. Daarna kunnen ook zij terugkijken op een geslaagde activiteit.
Iris, Janneke, Liesbeth, Margreet, Rianne en natuurlijk ook Martine, Berry en Daniël: namens alle ouders en het bestuur: dank je wel voor al het werk dat jullie deze week (en al die vorige weken…) voor dit kamp hebben gedaan!

En hiermee is het “live-verslag” gesloten. Dit was de laatste up-date. Alle andere verhalen kan iedereen bij de deelnemers zelf navragen!

Met heel veel plezier gedaan!

Marlene