Opkomsten Havelihorde (2017-2018)
30 juni: dagje uit
Het einde van het scoutingseizoen is alweer daar en ook het zomerkamp komt snel dichterbij, maar niet voordat we de laatste opkomst hebben gehad. Op 30 juni ging ons gebruikelijke “dagje uit” helemaal naar Lelystad, naar het Belevenissenbos. Het was wel ver rijden, maar gelukkig hadden we ook daarbij weer de hulp van een aantal ouders. Bedankt! Gelukkig bleek het allemaal niet voor niets want je kon er klimmen en klauteren en vooral ook heel erg nat en vies worden. Het was super mooi weer en de meeste meiden hadden er aan gedacht om een badpak of bikini mee te nemen. Je kan je wel voorstellen dat de tijd zo voorbij was en de ouders die ons op kwamen halen er ook al snel weer waren. Toen kon iedereen, toch wel een beetje moe, weer de auto in en terug naar huis. Kortom, het was ver, mooi en de moeite waard. Volgende week is alweer het zomerkamp, de leiding heeft er in ieder geval zin in!
16 juni: geldactie
Aan het einde van het scoutingseizoen zijn er altijd weer een paar vaste opkomsten. Zo was er op 16 juni weer de jaarlijkse geldactie van de Wolvenhorde en de Havelihorde. Net als voorgaande jaren waren we de hele dag bezig met het helpen van het winkelend publiek, het wegbrengen van de winkelwagentje en het inleveren van flessen, en met het verkopen van koeken. Dit jaar hadden we naast de gebruikelijke onderdelen ook een extraatje waarbij het goede weer erg goed van pas kwam. We mochten van Zalencentrum Lebret twee bakfietsen lenen waardoor we dit jaar ook ijsjes konden verkopen. Dat was met het warme weer natuurlijk mooi mee genomen. Alles bij elkaar was het een leuke, geslaagde en leerzame geldactie. Alle welpen en leiding, maar ook Fons en Rianne, bedankt voor jullie hulp! De opbrengst kunnen beide hordes goed gebruiken voor de zomerkampen.
9 juni: kijkopkomst
Vandaag kwamen de oudste Bevers alvast een keertje kijken om te zien hoe het er aan toe gaat bij de Havelihorde. Ook waren onze oudste eigen meiden voor een keertje op bezoek bij de Padvindsters. De hulp van de Bevers konden we vandaag goed gebruiken, want er was een groot probleem in de jungle. Shere Khan, de tijger, was weer gezien in de jungle en hij hield zich niet aan de wetten van de jungle. De junglebewoners maakten zich zorgen, omdat hij zo het evenwicht zou verstoren. De oplossing was om Shere Khan weer weg te jagen. Shere Khan is alleen maar bang voor één ding en dat is vuur. De rode bloem, zoals de junglebewoners hem noemen, is alleen maar te krijgen bij de mensendorpen en die geven die niet zomaar. We moesten dus schelpjes verdienen om zo genoeg rode bloemen te kunnen kopen van de mensen in het mensendorp. Gelukkig zijn er genoeg manier om schelpen te verdienen in de jungle. Zo konden er opdrachten gedaan worden bij de junglebewoners zoals Baloe, de Wolven van de Wolvenrots en Koning Louis. Er moesten boodschapjes over gebracht worden, dingen uit het bos verzameld en de jonge wolfjes moesten naar verschillende plekken gebracht worden in de jungle. Ook kon er geruild worden tussen de mensendorpen, waardoor met slim handelen ook schelpjes verdiend konden worden. Natuurlijk moesten we altijd alert zijn, want ook Shere Khan liep door de jungle. Als die je pakte dan was je alles kwijt en moest je helemaal opnieuw beginnen. Nou ja, niet helemaal opnieuw. Koning Louis wilde wel schelpjes in bewaring nemen, zodat je niet alles kwijt zou raken. Uiteindelijk konden we een heleboel rode bloemen kopen en met de bescherming van de rode bloemen hebben we Shere Khan net zo vaak aan zijn staart getrokken tot hij het op een lopen zette. Nu maar hopen dat hij niet snel terug komt.
2 juni: waterdag
Het weer wordt weer steeds beter en dus werd het de hoogste tijd voor een wateropkomst, een opkomst waar je lekker nat kan worden. Hoewel het 2 juni niet super mooi weer was hield dat ons niet tegen… We begonnen met sponsvolleybal waarbij je natte sponzen over een zeil moest gooien en – natuurlijk – die van de tegenstander moest proberen te vangen. Dat is nog niet zo makkelijk als je alleen een groot blauw zeil ziet en de punten liepen dus al gauw op. Uiteindelijk werd er maar met een klein verschil van 72 tegen 69 gewonnen. Daarna hadden we een korte pauze met wat drinken en op verzoek… snoephappen. Nadat iedereen haar drinken op had en haar snoepje uit de bak had gevist was het tijd om naar Hartenstein te gaan. Daar kon je zo nat worden als je zelf wilde. Je kon glijden over een zeepbaan en zo heel erg vies (of eigenlijk: schoon) worden, schieten met waterraketten en flessenvoetbal spelen. Uiteindelijk waren een hoop kinderen toch wel erg nat geworden en – ondanks het weer – ook wel een beetje koud. Voor één keer daarom maar het sluiten overslaan en gauw onder de douche om warm te worden.
26 mei: (vreemde) sporten
De opkomst van 26 mei stond in het teken van de sport. Niet zomaar normale sporten als voetbal en hockey, maar sporten die je niet zo vaak doet, soms een beetje gekke sporten. Hiervoor gingen we natuurlijk naar Hartenstein zodat we een mooi groot grasveld hadden. In zes teams werden er ook zes verschillende onderdelen gedaan, en zo ontstond er een toernooitje. Hoewel het niet het belangrijkst is om te winnen, is het natuurlijk wel gewoon leuk. Tijdens de eerste helft van de opkomst werd er een gequizzed om te testen hoeveel iedereen af wist van sport. Ook daarbij werd er niet stil gezeten en heel veel heen en weer gerend. Ook werd er gehengeld naar flessen en ver gesprongen. Toen was het wel tijd voor de pauze en wat te drinken, want iedereen had erg zijn best gedaan en het was ondertussen wel warm geworden. Op dat moment stonden team 2 en 5 samen op een gedeelde eerste plaats, maar de tweede helft moest nog gespeeld worden dus daar kan nog van alles in veranderen. Tijdens de tweede ronde werd er gehandworsteld, waarbij je elkaar omver moest trekken of duwen zonder zelf je voet te verzetten. Ook werd er touwgetrokken en een krukjesrace gedaan. Uiteindelijk kwam niet team 2 of 5 als winnaar uit de bus, maar was het team 1 die er met de eer vandoor ging. Natuurlijk had iedereen ontzettend haar best gedaan en omdat het wel erg warm was geworden eindigde de opkomst in een klein watergevechtje met de leiding.
Nu is het tijd voor de meivakantie; we hebben pas 26 mei weer onze volgende opkomst.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
De laatste opkomst van de nestweken is traditiegetrouw ook altijd het voorjaarskampje. Gelukkig was er mooi weer voorspeld, dus daar konden we lekker van genieten. Toen iedereen haar spullen klaar had gelegd en lag naast wie ze wilde liggen, begonnen we met een paar spelletjes op Hartenstein. Zo speelnde we slagbal, buskruit en vier-vakken-trefbal voordat we ons weer volop op de insignes zouden storten.
7 april: insigneweken 2
Na een korte pauze rond de Pasen, zijn we op 7 april weer druk in de weer geweest met de insigneweken. De kunstenaars hadden vandaag het thema “lijf”. Je moet toch op z’n minst je eigen gezicht vast kunnen leggen, voor je met dat van anderen aan de slag kan. Ze begonnen daarom met te proberen van gips een afdruk van je eigen gezicht te maken. De EHBO’ers haalden eerst even op wat ze twee weken geleden ook al weer hadden gedaan. Daarna deden ze een krukkenestafette en kwamen er achter dat je ook met krukken best wel snel kan zijn. Toen was het tijd om zelf te ervaren hoe het is om niets te zien en natuurlijk hoe het is om iemand daarin te begeleiden. De kunstenaars waren ondertussen ook zelfportretten gaan tekenen en portretten van anderen. Na de pauze gingen de EBHO’ers kennismaken met de inhoud van de EHBO-koffer, ze moesten allerlei verschillende dingen zoeken die in de EHBO-koffer thuis horen en natuurlijk zeggen waar het voor bedoeld is. Gelukkig staat op de meeste dingen precies waar ze voor zijn. Ze eindigden met alvast een beetje oefenen met verband, of in dit geval wc-papier. We hadden niet zo heel veel tijd meer en de mummies waren daarom maar half af, dus dat programmaonderdeel komt vast nog wel een keer terug. De kunstenaars hadden voor het laatste onderdeel het papier ingeruild voor elkaars gezicht. Met schmink maakten ze van elkaar en de leiding de prachtigste kunstwerken.
24 maart: insigneweken 1
Zoals ieder jaar gaan we ook nu weer drie opkomsten lang in de nesten aan een insigne werken. Op 24 maart begonnen deze nestweken. Nest paars en groen hebben voor EHBO gekozen, terwijl blauw en oranje voor het insigne kunstenaar gekozen hebben. De kunstenaars begonnen in het bos, waar ze de materialen gingen zoeken voor het kunstwerk dat ze vandaag gingen maken. Het belangrijkste wat ze nodig hadden was een grote tak, ze gingen namelijk een paastak maken. De EHBO’ers begonnen met een spelletje, natuurlijk… EHBO-tikkertje. Daarna gingen ze kijken hoe een mens een beetje in elkaar zit. Aretti had een mannetje (of vrouwtje) op de grond getekend en de rest moest bedenken wat en waar alles hoort te zitten. We gingen van het hart en de longen, helemaal naar de blinde darm. Voor de pauze hebben we het nog even gehad over wat iedereen heeft mee gemaakt, wie er allemaal wel eens wat gebroken heeft en wie er misschien zelfs wel een keer met de ambulance mee is geweest. Tijdens de pauze hadden we niet één, maar wel twee jarigen. Carlijn was al 8 geworden en Ester wordt binnenkort 8. Na het zingen, wat drinken en lekkere koekjes gingen we weer snel verder. De kunstenaars maakten hun paastak af, zodat die aan het eind van de opkomst ook mee naar huis kon. De EHBO’ers gingen naar Hartenstein om te kijken waar je een reddingsdeken allemaal voor kan gebruiken. Het blijkt dat zo’n deken sterker is dan je denkt!
17 maart: coup door de vierdejaars
Ook zaterdag 17 maart was het weer een bijzondere opkomst, in ieder geval voor de vierdejaars. Deze keer waren de rollen namelijk omgedraaid. Niet omdat we weer een opkomst hadden waar alles andersom, ondersteboven en binnenstebuiten moest, maar omdat onze vierdejaars – Wietske, Jildau, Faya en Nirlen – voor een keer de leiding waren. Met een beetje begeleiding van Dorien hadden ze een hele opkomst voorbereid, de boodschappen gedaan en natuurlijk tijdens de opkomst de leiding genomen.
Na een beetje rumoerige opening, veroorzaakt door het enthousiasme van onze kersverse leiding, keerde de rust al gauw terug toen we in het bos op zoek gingen naar de ingrediënten voor het volgende onderdeel. We vonden bakpoeder, lijm en lenzenvloeistof, waardoor het voor de meesten al gauw duidelijk was wat we gingen doen: slijm maken. Nadat onze nieuwe leiding netjes had uitgelegd wat we moesten doen, kon het kliederen en kneden beginnen. Een klein beetje bakpoeder bij een heleboel lijm en dan lenzenvloeistof erbij en kneden tot het slijm perfect aanvoelt. Na een iets luxere pauze dan we gewend zijn, werd het laatste onderdeel uitgelegd en vertrokken de vierdejaars om zich te verstoppen op Hartenstein. Kort daarna volgden ook wij met de rest van de groep voor een potje stiftverstoppertje. Ondanks de snijdend koude wind wisten de meesten toch iedereen te vinden en alle kleuren stippen of strepen te verzamelen. Daarna was het alweer tijd en waren we toch wel blij om terug te gaan naar de beschutting van het plein voor de Beukelaar. Ondertussen hadden enkele ouders tijdens de opkomst ons lokaal helemaal spic en span schoongemaakt zodat het klaar is voor het nieuwe verhuurseizoen. Sandra, Kirsten, Candy, Ingrid en Debora, ontzettend bedankt hiervoor! De vierdejaars kregen hun welverdiende insigne leiding-voor-een-keertje. Heel erg goed gedaan!
10 maart: zonnebloemopkomst (NLdoet)
Op zaterdag 10 maart was het NLdoet, de landelijke actie waarbij je iets doet voor een ander. Ook met de Havelihorde gingen we iets voor iemand anders doen en daarvoor werd de horde in twee groepen gesplitst. De ene helft bleef in Oosterbeek terwijl de andere helft in Wolfheze verzamelde.
De groep in Oosterbeek begon met het maken van heerlijke wraps. Toen deze af waren gingen we in kleinere groepjes op bezoek bij een aantal alleenwonende ouderen om samen met hen te praten, spelletjes te spelen en natuurlijk de wraps op te eten. Het was zo gezellig dat een van de kinderen ook nog wel een keertje terug wilde komen. Met heel veel dank aan Petra Domburg die dit stukje van de opkomst voor ons mogelijk heeft gemaakt.
De groep in Wolfheze verzamelde bij Het Schild, het woon-zorgcentrum voor blinden en slechtzienden. Voordat we naar binnen gingen speelden we eerst wat spelletjes buiten om een de energie een beetje kwijt te kunnen en om te ervaren hoe het is om niet (zo goed) te kunnen zien. Toen we terug waren bij de ingang vertelde een van de begeleiders ons wat we binnen een beetje konden verwachten, waarna ook wij ons opdeelden in kleinere groepjes en bij de ouderen op bezoek gingen. We stelden ons eerst even voor en gingen daarna samen met, of voor de ouderen eierkoeken versieren. Vanzelf kwamen de verhalen los en zo werd er onder andere verteld over de tijd die een mevrouw zelf eerst bij de Schoonoord groep en later bij de OPV had gehad. Wij vertelden over wat we tegenwoordig bij de Scouting doen en deden het openen en sluiten voor. Al gauw was het tijd om afscheid te nemen en echt te gaan sluiten. Met hier heel veel dank aan Eric Jansen en alle andere begeleiding van Het Schild die dit gedeelte mogelijk hebben gemaakt.
3 maart: de meiden tegen de jongens (samen met de Wolvenhorde)
Vandaag hadden we een belangrijke opkomst: we probeerden er achter te komen wie er beter zijn, de meisjes of de jongens. Met ongeveer 25 meiden en een zelfde aantal jongens gingen we strijden. Er waren drie onderdelen waarin punten verdiend konden worden en die uiteindelijk moesten bepalen wie de opkomst zouden winnen.
Eerst speelden we met z’n allen in het bos levend stratego. Toen beide teams hun vlag hadden verstopt en de kaartjes waren uit gedeeld kon het zoeken beginnen. Hoewel de meiden als eerste de vlag van de jongens hadden gevonden, werd degene met de vlag op de terugweg verslagen en werd de vlag opnieuw verstopt. De jongens konden de vlag van de meiden niet vinden, maar ook de meiden konden de vlag van de jongens niet meer opnieuw vinden. Het levend stratego eindigde dus in een gelijk spel.
Daarna werden de jongens en de meiden in vier kleinere groepjes verdeeld. Twee groepjes jongens en twee groepjes meiden gingen op het plein met bamboestokken en elastieken proberen de hoogste toren te bouwen, terwijl bij de andere helft binnen de creativiteit op de proef werd gesteld met pictionary en hints. Het bouwen van de torens vergde wel wat samenwerken om samen een plan te maken en dat uit te voeren. Tijdens deze tweede ronde speelden één groep jongens en meiden gelijk spel door even hoge torens te bouwen, bij de andere torens was die van de meiden toch een stukje hoger. Binnen, bij het pictionary en hints, won één groep jongens en één groep meiden, dus tijdens de pauze stonden de meiden voor met drie tegen twee. Tijdens de derde ronde werd er hetzelfde gedaan als tijdens de tweede ronde, maar gingen de groepjes die binnen waren geweest naar buiten en andersom. Tijdens deze ronde wonnen de jongens en de meiden bij beide onderdelen één punt en eindigde de competitie met 5 tegen 4 voor de meiden! Als afsluiter speelden we in gemengde teams nog met de hele groep vier-vakken-trefbal, waar uiteindelijk niemand won omdat de ouders al stonden te wachten om iedereen op te halen.
24 februari: survival
Op 24 februari was het precies het goede weer voor onze opkomst. Het was wel erg koud, maar gelukkig ook droog, en bij ons stond survivallen op het programma! Iedereen had zich warm aangekleed dus dat kwam helemaal goed. We begonnen met hutten te bouwen in het bos, zodat we ook warm en droog zouden blijven als het zou gaan regenen (of sneeuwen). Er werden hele verhalen bij de hutten bedacht. Zo waren er hutten met kampvuurtjes (die we helaas niet aan konden steken), maar er waren ook hutten met een tuin, huisdieren en een auto. Na binnen weer even warm te zijn geworden bij een kop thee was het tijd om verder te survivallen. Het is namelijk ook belangrijk om te weten wat je wel en niet kan eten. Daarom speelden we een spel waarbij we wel- en niet-eetbare dingen moesten stelen uit de hut van een ander. Eetbare dingen leverden pluspunten op en de niet eetbare dingen minpunten. Goed opletten dus wat je mee nam bij de buren!
10 februari: paarden (en ruiters)
Op zaterdag 11 februari stond de opkomst in het teken van paarden (en natuurlijk de ruiters). Er waren zelfs wat meiden die hun paardrijspullen mee hadden genomen. We begonnen met een spelletje over paarden en ruiters om een beetje warm te worden, want het was nog behoorlijk koud. Daarna deden we een quiz om te kijken hoeveel iedereen precies van paarden weet en daar hebben we, zelfs de leiding, toch nog wel een dingetje of twee geleerd. Aan het einde van de pauze kwam, wat waarschijnlijk wel het hoogtepunt van de opkomst was, het plein op gelopen: Marlou, een prachtige bruine Haflinger. Omdat we natuurlijk niet met z’n dertigen tegelijk naar het paard konden werden er kleine groepjes gemaakt. We gingen uiteraard kennis maken met Marlou en mochten haar aaien, borstelen en een stukje met haar lopen. Ook zijn er een heleboel foto’s gemaakt samen met Marlou, deze zijn hier in een apart album te vinden. Verder hebben we nog een hindernisbaan gelopen net als bij het paardspringen en hebben we het vlechten geoefend, wat sommige meiden later ook nog bij de manen van Marlou hebben geprobeerd.
3 februari: papier (of beestenbende?)
Wie is de meester van het papier? Dat was de vraag die we ons op zaterdag 3 februari stelden. Na een potje levend-steen-papier-schaar gingen we aan de slag. In kleine groepjes probeerden we zoveel mogelijk verschillende origami-beesten te vouwen. Er waren hele makkelijke, zoals de rog en de vos, maar we kwamen er snel achter dat er ook hele moeilijke bij zaten, zoals de phoenix en de draak. Toch was er al snel een hele dierentuin aan grote en kleine beesten in het lokaal. Er waren ook een aantal kikkers gevouwen en die moesten tegen elkaar racen. Al springend snelden ze over de tafels naar de eindstreep. Soms moesten ze wel even geholpen worden als ze van de tafel waren gesprongen. Als laatste werden de voor iedereen wel bekende vliegtuigjes gevouwen, maar hier zijn natuurlijk ook heel veel verschillende ontwerpen mogelijk. Per groepje werden er drie vliegtuigjes uitgekozen om met zo min mogelijk tussenstops het plein rond te vliegen.
27 januari: PMCDCV** (met een aanvulling van 3 februari)
Nu de cadeautjes ondertussen (als het goed is) bij pappa en mamma zijn beland, weten de meesten ook wat we op 27 januari hebben gedaan. Met het heerlijke geklieder maakten we van brooddeeg hangertjes en andere dingen. Het was voor sommige groepjes even proberen wat de goede hoeveelheden waren, maar uiteindelijk had iedereen een flinke bol deeg om mee aan de slag te gaan. Met allerlei verschillende vormpjes en stempels werden hele creatieve en mooie dingen gemaakt. Daarna gingen we verder met het tweede onderdeel. Door speciale verf op water te laten drijven en er vervolgens theekopjes in te dopen, kun je de theekopjes op een prachtige manier schilderen. Ook dat was een beetje oefenen geblazen, maar uiteindelijk kon iedereen zo haar theeglas beschilderen. Ondertussen stonden alle ouders al wel buiten te wachten, nu maar hopen dat ze toen nog niet al te veel gezien hadden. Met een beetje puzzelen komen jullie er nu misschien ook achter waar de letters voor staan… [**de oplossing: Pappa Mamma Cadeautjes Dag Creatieve Verrassing]
Let op: Om de creatieve verrassingen helemaal af te maken moeten de brooddeegwerkjes nog even afgebakken worden in de oven, 2 uur op 120 graden. Als ze helemaal hard zijn kunnen ze de volgende opkomst weer mee om ze te spuiten, maar ze thuis verven mag natuurlijk ook. De glazen hoeven niet meer de oven in en kunnen in ieder geval gewoon met de hand afgewassen worden.
Op 27 januari vertelden we al: De opkomst van 27 januari was een hele creatieve opkomst. Wat we precies gedaan hebben moeten we nog even een beetje geheimzinnig over doen, maar in de foto’s zijn misschien wel wat hints te vinden. Het was in ieder geval een heleboel geklieder.
20 januari: Vogeltjes
Hoewel het weer niet echt mee wil werken en het soms meer herfst lijkt, is het toch echt hartje winter. We hadden daarom medelijden met de vogeltjes buiten en besloten ze een beetje te helpen. Na een kort spelletje over welke vogels (en andere dieren) kunnen vliegen en welke niet, gingen we naar binnen om de vogels te helpen. Eerst maakten we pindaslingers. Zonder goede naalden is dat nog een behoorlijk gepriegel, maar er werden toch flinke slingers gemaakt waar de vogels in ieder geval wel blij mee zullen zijn. Natuurlijk verdwenen er ook heel wat pinda’s in de buiken van onze eigen vogeltjes…
Daarna maakten we vetbollen. Niet met echt vet, maar met gelatine en vooral een heleboel meel en zaden. Eigenlijk dus een beetje “vetbol-light”. Na even snel te hebben opgeruimd en wat te hebben gedronken gingen we nog naar buiten voor een spel. Ieder groepje had een nest met eieren en moest die bij de andere groepjes stelen. Maar natuurlijk niet allemaal tegelijk weg bij het nest, want dan houd je niks meer over.
13 januari: Chaos
De opkomst van 13 januari stond in het teken van chaos. Tijdens het chaosspel gingen we in kleine groepjes allerlei verschillende, en soms hele vreemde, opdrachten uitvoeren. Er waren simpele reken- en zoekopdrachtjes, zoals “hoeveel seconden zitten er in een uur” of “hoe heet de weg waar het gebouw aan staat”. Er waren ook wat creatievere opdrachten, bijvoorbeeld “verkleed iedereen in je groepje in jungleboek thema” of “maak een reclame over pindakaas”. Sommige opdrachten waren gewoon heel raar (en soms ook heel moeilijk), “zoals staar 2 minuten naar een stokje zonder te lachen” of “leg 5 knopen in een touw met mes en vork”. Alle opdrachten werden beoordeeld door een onpartijdige jury en uiteindelijk had het groepje van Marit B, Mare en Lauranne met wel 83 punten de meeste punten verzameld. Al met al deed het spel zijn naam dus wel eer aan, want het was een drukke, maar gezellige chaos.
6 januari: Nieuwjaarsduik
Om 2018 met een frisse start te beginnen stond voor de eerste opkomst van het jaar de nieuwjaarsduik op het programma. Iedereen had daarom de zwemkleding mee genomen en natuurlijk een handdoek. Omdat we het hier in Nederland wel een beetje erg koud vonden en niet zoveel zin hadden om met z’n allen in de eendjesvijver te springen, besloten we naar een warme bestemming te gaan. Iedereen verdiende tijdens het eerste spelletje een ticket met je eigen reisplan. Er waren drie warme bestemmingen waar we naar toe gingen namelijk de zee, het strand en de jungle. Bij de zee gingen we natuurlijk nieuwjaarsduiken en spelletjes spelen in het heerlijke warme water van wel 30 graden. Je kan je wel voorstellen dat het niet makkelijk was daar weer uit te komen. Op het strand bouwden we zandkastelen (van karton) en werden de meest prachtige bouwsels gemaakt. In de jungle was het natuurlijk erg heet en vochtig, niet geschikt dus voor drukke spelletjes. Daar was het dan ook de bedoeling om vooral de hersens te laten werken. Hier werden allerlei verschillende raadsels en puzzels opgelost en werd afgesloten met een paar potjes moordenaartje om de jungle weer wat veiliger te maken. Daarna was het alweer tijd om snel af te drogen en om te kleden, zodat we weer op tijd terug konden zijn in het toch wel een beetje frisse Nederland.
9 december: donkerder
De winter is op komst en de kortste dag is bijna daar. Daarom wordt het ’s avonds ook steeds eerder donker. Een goed moment voor een avondopkomst… in het donker. Net als vorig seizoen stond de donker(der)-opkomst in het teken van een spel in het donker en een escape-room, ook in het donker. Met koekjes werden we de escape-room in gelokt en eenmaal binnen ging de deur dicht en waren we opgesloten. Al gauw vonden we een brief die van een eerdere “ongelukkige” bleek te zijn. Ook hij had de koekjes gevolgd en ook hij was er achter gekomen hoe verdacht gratis koekjes zijn. Wel schreef hij dat de bewakers (die nu toevallig even pauze hadden) niet zo slim zijn, waardoor hij hints en een stapeltje knacklights voor ons achter heeft kunnen laten. Zo hadden we toch een beetje licht. Met behulp van twee sleutels die hij had verstopt, wisten we uit onze cel te ontsnappen waarna de uitdaging pas echt begon. Aan de hand van drie aanwijzingen moesten we de cijfers van een cijferslot weten te vinden die ons uiteindelijk onze vrijheid terug zou geven. “Soms moet je op je vrijheid drinken”, “een van de wachters speel vals, deze kaart is belangrijk” en “soms geeft minder licht, meer duidelijkheid” was waar we het mee moesten doen. Uiteindelijk is iedereen gelukkig, al was het op het nippertje, weer buiten gekomen. Ondertussen werd er buiten een spel gespeeld in het bos. Hierbij moesten twee bendes smokkelaars lichtgevende ballonnen smokkelen door een streng bewaakt douanegebied. Helemaal niet zo makkelijk om iets lichtgevends te smokkelen in het donker, dus dat was rennen geblazen. Gelukkig was het helemaal niet zo donker in het bos door alle sneeuw die was gevallen.
2 december: Sinterklaas
Nog drie nachtjes slapen tot 5 december. Dat betekende dat we ook bij de Havelihorde hopen dat Sinterklaas ons even komt bezoeken en ons blij komt maken met pepernoten en misschien wel cadeautjes. Iedereen was natuurlijk erg gespannen en daarom begonnen we even met een spelletje in het bos. Daarna gingen we een dansje instuderen, zodat Sinterklaas en de Pieten zich extra welkom zouden voelen. Aretti leerde ons alle stapjes en uiteindelijk kon iedereen het dansje goed mee dansen. Toen was het tijd om het lokaal verder te versieren. De kinderen die daar geen zin in hadden gingen met een paar leiding naar buiten om daar nog een spelletje te spelen. Ondertussen moesten de Sint en zijn Pieten toch al wel in de buurt zijn. Daarom gingen we met z’n allen op een plek staat waar we hem goed aan konden zien komen. Hier hadden we ook genoeg ruimte om ons dansje te laten zien, dus dat kwam goed uit. Omdat we nog niet direct iemand aan zagen komen hadden we nog even tijd om ons dansje nog één keer helemaal te doen, maar toen was het moment toch echt daar. Vanuit de mist kwamen de Sint en zijn Pieten aan, op een fiets waar wel negen personen op konden. Sinterklaas vond ons dansje erg leuk en daarna zijn we maar gauw naar binnen gegaan, want het was toch wel best koud. Eenmaal binnen vroeg de Sint een aantal kinderen naar voren om daar even mee te praten over muziek, huisdieren en nog veel meer dingen. Natuurlijk kregen we van de Pieten ook pepernoten en… cadeautjes! Iedereen kreeg magische stiften die van kleur kunnen veranderen en we kregen ook nog pylonnetjes die voor een heleboel spelletjes handig kunnen zijn. Bedankt Sinterklaas en Pieten!
er zijn geen afbeeldingen gevonden
25 november: RICK de Robot
Op 25 november hadden wij de opkomst “digitaal” en daarom hadden we een robot op bezoek. Douwe moet misschien wel weer meer in het weekend gaan werken en daarom wilden we een robot die limonade kan maken, af kan wassen en schoon kan maken. Helaas kon hij nog niet zo veel en had Ruurd de handleiding samen met de doos bij het oud papier gedaan. We gingen met z’n allen proberen RICK (want zo heette de robot) nieuwe dingen te leren. Eerst maar een kort spelletje waarin we van kleine, eenvoudige commando’s grote, ingewikkelde commando’s maakten en ze ook nog probeerden te onthouden. Omdat je soms ook wil dat een robot iets niet doet, hebben robots ook regels waar ze zich aan moeten houden. Daarom speelden we een kaartspel met en-, of- en als-regels. Daarna was het tijd voor de pauze en om RICK wat te leren: limonade inschenken. Een voor een werden commando’s geroepen zodat de robot zijn armen bewoog om de kan te pakken, deze op te tillen, boven de beker te houden en te kantelen. Het is dan wel belangrijk om op tijd te zeggen dat hij moet stoppen, dus het werd wel een beetje een bende. Ook was er tijd om RICK nog wat andere dingen aan te leren, zoals lopen, een dansje, liggen, zitten en weer opstaan. We sloten af met een spelletje op de Swinxs, waarbij wij de robots waren en moesten doen wat de Swinxs ons opdroeg. De leiding heeft uiteindelijk besloten dat zo’n robot toch niet echt handig is, dus RICK hebben we weer teruggestuurd naar de fabriek.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
18 november: Walt Disney
Het was wel weer een keer tijd voor een “normale” opkomst. Gewoon van 10:00 tot 12:15 op de Beukelaar. Daarom hadden we 18 november de Disney-opkomst. Disney is al weer bijna 95 jaar oud en dat willen ze vieren. Voor ons was er daarom de grote Disneytest, want ook bij de scouting zitten grote Disneyliefhebbers (en niet alleen bij de kinderen). We begonnen met een kort spelletje over heksen en prinsen. De heksen moesten iedereen laten slapen door te gooien met betoverde appels en de prinsen moesten iedereen natuurlijk weer wakker “kussen”. Daarna gingen we prachtige Disneyhoeden maken. Er werden heel wat Frozen hoeden en kronen gemaakt, maar ook Jungleboekfiguren, piratenmutsen en meer. Na de pauze was het tijd voor de grote test. Er konden letters verdiend worden door steeds te kiezen tussen dingen die wel of niet in Disneyfilms voor komen. Met de letters kon natuurlijk een woord gemaakt worden. Eigenljk twee, namelijk: Walt Disney.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
11 november: ouder-dochteropkomst
Omdat het ook voor de ouders leuk is om een keer mee te maken wat we bij de Havelihorde nu allemaal doen tijdens onze opkomsten hebben we op 11 oktober de ouders uitgenodigd om mee te komen doen. Iedere welp mocht haar vader of moeder mee nemen, met als resultaat dat het gezellig druk was. Omdat we normale opkomst een beetje te kort vonden, hadden we van 10.00 tot 14.00 opkomst en was de lunch er bij inbegrepen. Degene die voor het eten zou zorgen was natuurlijk Baloe, want hoe je profiteren kan, daar weten beren nu eenmaal veel meer van. Helaas was Baloe er niet en moest iedereen zelf maar voor zijn eten zorgen. Gelukkig had Baloe de vorige dag een grote pan soep gemaakt, zodat er in ieder geval iets te eten was. De ingrediënten moesten verdiend worden en de junglefiguren hielpen daarbij. Bagheera hielp bij het jagen (levend boskwartet), Chil bij het bouwen van hele hoge torens en Akela speelde een quiz met iedereen. Raksha zorgde er voor dat iedereen even bij kon komen met wat limonade, een kop thee of koffie en een koekje. Tijdens alle spellen hadden de groepjes ingrediënten verdiend. Iedereen kreeg een recept en nu kon er op houtvuur gekookt worden. Er werd meteen begonnen met het aanleggen van vuurtjes, wat bij de een iets sneller ging dan bij de ander. We maakten wentelteefjes (waar al gauw een lange rij stond), maar ook gepofte appels, bananen met chocolade en sinaasappelcakejes. Er werden zelfs een soort mini-pizza’s gebakken. Alles bij elkaar, samen met de soep van Baloe, was het een prima lunch. Daarna kon iedereen tevreden, en een beetje stinkend naar rook, weer naar huis.
Kijk hier voor de recepten!
4 november: grensverleggende avonturenopkomst
Voor de opkomst van 4 november moesten we voor een keertje naar Trappershorst en de middag verschuiven. Aan het begin van het jaar hadden veel kinderen aangegeven graag te willen klimmen en dat heeft zo z’n voorbereiding nodig. We hebben heel wat verschillende dingen gedaan, van een stormbaan met touwbruggen en slingertouwen tot het maken van een katapult. Het meest spannende onderdeel was misschien wel de tokkelbaan die je vanaf de poort razendsnel weer naar beneden bracht. Ook kon er in een boom worden geklommen. Wel aan een lang touw zodat je heel hoog kon klimmen zonder bang te zijn om naar beneden te vallen. Scouting gaat ook een beetje over grenzen verleggen en wij denken dat er wel een paar grenzen wat zijn opgeschoven. Bij deze opkomst geldt misschien nog wel meer dan anders dat de foto’s meer zeggen dan 1000 woorden, dus kijk vooral naar alle foto’s. Wij willen in ieder geval Rein, Niels, Lex en Michelle heel erg bedanken voor hun hulp om er een geslaagde en veilige opkomst van te maken!
28 en 29 oktober: spannend weekendkamp
Het herfstkampje is altijd weer spannend. Voor velen het eerste kampje bij de Havelihorde en voor sommigen is het misschien zelfs wel de eerste keer zonder pappa en mamma. Dit weekendkampje werd al heel gauw nog een beetje spannender, want toen we terugkwamen van een potje stand-in-de-mand op Hartenstein vonden we een ei.
Dit was geen gewoon ei, zoals van een kip, maar een keihard ei met gekke kleuren. Hij leek wel een beetje van steen. We vroegen ons af van wat voor een dier dit ei kon zijn en gingen zoeken of we er meer konden vinden. Helaas vonden we geen andere eieren, maar we vonden wel een spoor. Een hele grote pootafdruk, waarschijnlijk van onze mysterieuze eierenlegger.
Nu kwamen de ideeën al snel op gang, van hele grote vogels (misschien wel van Maletien, je weet wel waar Palmerijn vandaan kwam) tot dino’s uit een heel ver verleden. We besloten om het spoor te volgen en toen het zich splitste, splitsten we ook de groep. Uiteindelijk volgden we met vier groepjes de verschillende sporen en kwamen we bij elk spoor weer een ei tegen. Dat namen we maar mee, want zo alleen in het koude bos leek ons ook maar niks.
Maar nu, wat moesten we met deze vijf eieren. Een van de leiding leek het wel een goed idee om er omeletje van te maken, maar dat vond de rest toch wel zielig. Wel moesten we de eieren warm houden want misschien zaten er nog wel jonkies in. Daarom gingen we in kleine groepjes vuur maken, zodat de eieren in het midden van al deze vuurtjes lekker warm konden blijven. Misschien zou onze mysterieuze eierlegger ze wel weer op komen halen. Maar helaas, aan het eind van de middag lagen de eieren er nog. De vuurtjes waren ondertussen uit gegaan en er was nog geen enkel teken van onze mysterieuze eierenlegger.
We besloten maar nestjes te knutselen zodat de eieren ook tijdens de nacht warm in het gebouw konden liggen. Na het knutselen was het alweer tijd voor het avondeten. Spaghetti met shoarma en broccoli voor de meesten, waarvan sommige kinderen wel drie keer opschepten.
Na het eten was het al goed donker geworden buiten en konden we mooi een avondspel spelen. Sommige kinderen kozen ervoor om alvast hun slaapzak op te zoeken, maar de meesten deden mee ook al vonden veel het wel een beetje spannend. Het was ondertussen een beetje gaan regenen wat het allemaal nog een beetje spannender maakte. Na een kruising van dodende-straal en een smokkelspel gepeeld te hebben was had voor iedereen tijd om naar bed te gaan. Het duurde even voordat iedereen in slaap was, maar uiteindelijk was iedereen naar dromenland vertrokken.
Vanwege de wintertijd werd iedereen nog net even wat vroeger wakker dan normaal, maar gelukkig was het tot half acht nog redelijk rustig op de slaapzaal. Na het ontbijt toch maar weer even controleren hoe het met de eieren stond, maar tot onze verbazing waren deze allemaal weg. Na even door het lokaal gekeken te hebben zagen we al gauw wat er aan de hand was. De eieren waren uitgekomen en op de gekste plekken zaten mini-draakjes verstopt. Iedereen mocht een draakje adopteren en na een spelletje op Hartenstein was het al weer tijd voor de installatie en daarmee bijna het einde van het kampje.
Negen kinderen werden geïnstalleerd ieder bij hun eigen nestleiding. Carlijn, Elin, Emma en Emma, Esther, Marit en Marit, Mirre en Tessel kregen de insignes voor op hun blouse en zijn nu officieel geïnstalleerd. Na de installatie was er nog een klein beetje tijd over voordat ook de rest van de ouders zouden komen. Toen zijn we nog even met iedereen (inclusief pappa’s, mamma’s, broertjes en zusjes) het bos in gegaan voor een potje boompje verwisselen. Alvast een voorproefje voor de ouder-dochter opkomst van 11 november. Daarna was het dan toch echt tijd voor de sluiting en om naar huis te gaan. Bedankt voor het leuke kampje allemaal!
14 oktober: dierenopkomst
Vandaag hadden we weer bijzonder bezoek. Deze keer niet van een klein koninkrijkje in de Noordzee, maar vanuit het dierenrijk. Op bezoek waren namelijk: Babs en Rosie (twee dwerggeitjes), Ayke (een Friese waterhond) en zijn kleine zusje Tyske, Coco het konijn, Sven de fret en Geert de haan. Het was dus een echte beestenboel. Voordat we gingen kennismaken met al onze nieuwe vrienden speelden we eerst een spel in het bos genaamd: Help-er-zijn-roofdieren-en-waar-is-mijn-wintervoorraad. De groep werd in twee teams verdeeld en in ieder team waren er drie rollen te verdelen. De eekhoorntjes, vogels en wolven hadden ieder hun taak in het zoeken van de wintervoorraad (en deze weer opnieuw verstoppen) en het beschermen van hun teamleden. Toen het spel voorbij was en bijna de hele wintervoorraad teruggevonden was, gingen we in kleine groepjes naar de verschillende dieren. We hadden het er onder andere over wat ze eten en wat je wel of juist niet moet doen. Natuurlijk was er ook tijd om met ze te knuffelen en te spelen. Alle dieren hebben een superleuke ochtend gehad, maar waren uiteindelijk wel erg moe.
7 oktober: mosrednA opkomst
De opkomst van 7 oktober begon een beetje anders dan normaal, namelijk door te sluiten. Het klinkt gek, maar de opkomst stond dan ook in het teken van andersom (of natuurlijk mosredna). Om in de stemming te komen begonnen we, naast het sluiten, met een spelletje waarin iedereen precies niet moest doen wat de leiding zegt. Lijkt heel makkelijk, maar al gauw was er grote verwarring bij zowel de leiding als de kinderen. Toen eenmaal al onze hersenen precies andersom werkten, was het tijd om daar gebruik van te maken. De jongste kinderen gingen gewone filmpjes maken om die vervolgens om te draaien. Ineens kan je dan de meest geweldige dingen, zoals hoog in een boom springen, water omhoog laten stromen en takken van de grond op laten stijgen. Voor de oudere meiden werd het nog een stukje moeilijker. Zij moesten alles achterstevoren doen, zodat het uiteindelijk op het filmpje er “normaal” uit zou zien. De leukste filmpjes zijn verzameld in een compilatiefilmpje. Aan het eind van de opkomst sloten we natuurlijk af door te openen.
30 september: koninklijk geschil
We kregen 30 september koninklijk bezoek. Tijdens deze opkomst was het de beurt aan Hessel en Anne om bij de Havelihorde te komen kijken of ze misschien wel leiding bij ons willen worden. Wat de meesten waarschijnlijk niet wisten, is dat koning Hessel en koningin Anne de baas zijn over een klein koninkrijkje op een eilandje in de Noordzee. Ze waren naar ons toe gestuurd door de koninklijke adviseur, omdat wij kennelijk bekend staan goed te zijn in het oplossen van koninklijke geschillen. Er moest namelijk een nieuwe vlag komen voor het koninkrijk, maar koning Hessel en koningin Anne konden het niet eens worden over de kleuren. De een wilde de vlag groen met blauw, de ander paars met oranje. Door middel van een toernooi moesten wij beslissen welke vlag het zou worden. Nu hadden we net de nesten bekend gemaakt, dus blauw en groen streden voor koning Hessel en paars en oranje voor koningin Anne. Toen ze de vlaggen wilde laten zien bleek al snel dat ze beiden vals hadden willen spelen door de vlag van de ander te verstoppen. De eerste ronde was dus al duidelijk en dat werd vlaggenroof. Maar ook al hadden beide teams de vlag van de ander wel zien liggen, het lukte niet om deze ook te stelen; de eerste ronde eindigde dan ook in een gelijk spel. Tijdens de ronde die volgde werd trefbal gespeeld (kennelijk een nationale sport waarbij ze het hele eilandje gebruiken) en hier kwam het team van koning Hessel als winnaar uit de bus. In de laatste ronde was het tijd voor de echte confrontatie. De rangen werden opgesteld en we speelden levend stratego. Na een snelle en duidelijke overwinning van koningin Anne was er een probleem. De kinderen wisten het gelijkspel op te lossen door een vlag met kleuren van beide vlaggen voor te stellen en koning Hessel en koningin Anne konden zich daar wel in vinden.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
16 september: kennismaken en wensen
De eerste (normale) opkomst van het nieuwe seizoen, uiteraard met een heleboel nieuwe gezichten. Het begin van de opkomst stond daarom vooral in het teken van kennismaken. Kennismaken met elkaar door middel van een namenspel en kennismaken met de Havelihorde. Zo hebben we wat meer aandacht besteed aan het openen en sluiten en was er een wensboom. Iedereen kreeg een aantal verschillende vragen over spellen die je leuk vindt om te spelen en andere dingen die je graag nog (weer) een keer zou willen doen tijdens een opkomst. De leiding is met alle antwoorden bezig geweest en heeft weer geprobeerd er een leuk programma van te maken. Tijdens het tweede gedeelte van de opkomst hebben we van van alles en nog wat bootjes gemaakt. Helaas hadden we geen tijd meer om deze uit te testen in de oorsprong en hebben we ze maar in de gootsteen te water gelaten.
Wij zijn erg sociaal!