Opkomsten Havelihorde (2017-2018)

30 juni: dagje uit
Het einde van het scoutingseizoen is alweer daar en ook het zomerkamp komt snel dichterbij, maar niet voordat we de laatste opkomst hebben gehad. Op 30 juni ging ons gebruikelijke “dagje uit” helemaal naar Lelystad, naar het Belevenissenbos. Het was wel ver rijden, maar gelukkig hadden we ook daarbij weer de hulp van een aantal ouders. Bedankt! Gelukkig bleek het allemaal niet voor niets want je kon er klimmen en klauteren en vooral ook heel erg nat en vies worden. Het was super mooi weer en de meeste meiden hadden er aan gedacht om een badpak of bikini mee te nemen. Je kan je wel voorstellen dat de tijd zo voorbij was en de ouders die ons op kwamen halen er ook al snel weer waren. Toen kon iedereen, toch wel een beetje moe, weer de auto in en terug naar huis. Kortom, het was ver, mooi en de moeite waard. Volgende week is alweer het zomerkamp, de leiding heeft er in ieder geval zin in!

[Show thumbnails]

16 juni: geldactie
Aan het einde van het scoutingseizoen zijn er altijd weer een paar vaste opkomsten. Zo was er op 16 juni weer de jaarlijkse geldactie van de Wolvenhorde en de Havelihorde. Net als voorgaande jaren waren we de hele dag bezig met het helpen van het winkelend publiek, het wegbrengen van de winkelwagentje en het inleveren van flessen, en met het verkopen van koeken. Dit jaar hadden we naast de gebruikelijke onderdelen ook een extraatje waarbij het goede weer erg goed van pas kwam. We mochten van Zalencentrum Lebret twee bakfietsen lenen waardoor we dit jaar ook ijsjes konden verkopen. Dat was met het warme weer natuurlijk mooi mee genomen. Alles bij elkaar was het een leuke, geslaagde en leerzame geldactie. Alle welpen en leiding, maar ook Fons en Rianne, bedankt voor jullie hulp! De opbrengst kunnen beide hordes goed gebruiken voor de zomerkampen.

[Show thumbnails]

9 juni: kijkopkomst
Vandaag kwamen de oudste Bevers alvast een keertje kijken om te zien hoe het er aan toe gaat bij de Havelihorde. Ook waren onze oudste eigen meiden voor een keertje op bezoek bij de Padvindsters. De hulp van de Bevers konden we vandaag goed gebruiken, want er was een groot probleem in de jungle. Shere Khan, de tijger, was weer gezien in de jungle en hij hield zich niet aan de wetten van de jungle. De junglebewoners maakten zich zorgen, omdat hij zo het evenwicht zou verstoren. De oplossing was om Shere Khan weer weg te jagen. Shere Khan is alleen maar bang voor één ding en dat is vuur. De rode bloem, zoals de junglebewoners hem noemen, is alleen maar te krijgen bij de mensendorpen en die geven die niet zomaar. We moesten dus schelpjes verdienen om zo genoeg rode bloemen te kunnen kopen van de mensen in het mensendorp. Gelukkig zijn er genoeg manier om schelpen te verdienen in de jungle. Zo konden er opdrachten gedaan worden bij de junglebewoners zoals Baloe, de Wolven van de Wolvenrots en Koning Louis. Er moesten boodschapjes over gebracht worden, dingen uit het bos verzameld en de jonge wolfjes moesten naar verschillende plekken gebracht worden in de jungle. Ook kon er geruild worden tussen de mensendorpen, waardoor met slim handelen ook schelpjes verdiend konden worden. Natuurlijk moesten we altijd alert zijn, want ook Shere Khan liep door de jungle. Als die je pakte dan was je alles kwijt en moest je helemaal opnieuw beginnen. Nou ja, niet helemaal opnieuw. Koning Louis wilde wel schelpjes in bewaring nemen, zodat je niet alles kwijt zou raken. Uiteindelijk konden we een heleboel rode bloemen kopen en met de bescherming van de rode bloemen hebben we Shere Khan net zo vaak aan zijn staart getrokken tot hij het op een lopen zette. Nu maar hopen dat hij niet snel terug komt. 

[Show thumbnails]

 2 juni: waterdag
Het weer wordt weer steeds beter en dus werd het de hoogste tijd voor een wateropkomst, een opkomst waar je lekker nat kan worden. Hoewel het 2 juni niet super mooi weer was hield dat ons niet tegen… We begonnen met sponsvolleybal waarbij je natte sponzen over een zeil moest gooien en – natuurlijk – die van de tegenstander moest proberen te vangen. Dat is nog niet zo makkelijk als je alleen een groot blauw zeil ziet en de punten liepen dus al gauw op. Uiteindelijk werd er maar met een klein verschil van 72 tegen 69 gewonnen. Daarna hadden we een korte pauze met wat drinken en op verzoek… snoephappen. Nadat iedereen haar drinken op had en haar snoepje uit de bak had gevist was het tijd om naar Hartenstein te gaan. Daar kon je zo nat worden als je zelf wilde. Je kon glijden over een zeepbaan en zo heel erg vies (of eigenlijk: schoon) worden, schieten met waterraketten en flessenvoetbal spelen. Uiteindelijk waren een hoop kinderen toch wel erg nat geworden en – ondanks het weer – ook wel een beetje koud. Voor één keer daarom maar het sluiten overslaan en gauw onder de douche om warm te worden.

[Show thumbnails]

26 mei: (vreemde) sporten
De opkomst van 26 mei stond in het teken van de sport. Niet zomaar normale sporten als voetbal en hockey, maar sporten die je niet zo vaak doet, soms een beetje gekke sporten. Hiervoor gingen we natuurlijk naar Hartenstein zodat we een mooi groot grasveld hadden. In zes teams werden er ook zes verschillende onderdelen gedaan, en zo ontstond er een toernooitje. Hoewel het niet het belangrijkst is om te winnen, is het natuurlijk wel gewoon leuk. Tijdens de eerste helft van de opkomst werd er een gequizzed om te testen hoeveel iedereen af wist van sport. Ook daarbij werd er niet stil gezeten en heel veel heen en weer gerend. Ook werd er gehengeld naar flessen en ver gesprongen. Toen was het wel tijd voor de pauze en wat te drinken, want iedereen had erg zijn best gedaan en het was ondertussen wel warm geworden. Op dat moment stonden team 2 en 5 samen op een gedeelde eerste plaats, maar de tweede helft moest nog gespeeld worden dus daar kan nog van alles in veranderen. Tijdens de tweede ronde werd er gehandworsteld, waarbij je elkaar omver moest trekken of duwen zonder zelf je voet te verzetten. Ook werd er touwgetrokken en een krukjesrace gedaan. Uiteindelijk kwam niet team 2 of 5 als winnaar uit de bus, maar was het team 1 die er met de eer vandoor ging. Natuurlijk had iedereen ontzettend haar best gedaan en omdat het wel erg warm was geworden eindigde de opkomst in een klein watergevechtje met de leiding.

[Show thumbnails]

28 april: wedden dat …
Vlak voor de meivakantie was het gokken geblazen. Niet met echt geld natuurlijk: we speelden “Wedden dat…” De meiden maakten kleine groepjes waarin ze elkaar gingen uitdagen om allerlei verschillende opdrachten te doen. Het was vandaag niet het belangrijkst om iedere opdracht te winnen, het was vooral de bedoeling om te raden of het andere groepje de opdracht goed zou uitvoeren. Het ging zelfs zover dat je expres kon verliezen als je dacht dat het andere groepje op jouw winst gewed had. Ook voor goed uitgevoerde opdrachten konden punten verdiend worden, dus er werden al snel slimme tactieken bedacht. De opdrachten varieerden van spreekwoorden en gezegden bedenken tot kaartenhuizen bouwen, handtekeningen verzamelen en rondjes rond het gebouw rennen. Uiteindelijk hadden Jildau en Mare het beste gewed waardoor ze de meeste punten wisten te verzamelen.
Nu is het tijd voor de meivakantie; we hebben pas 26 mei weer onze volgende opkomst.
21 april: vossenjacht
Op zaterdag 21 april was het een drukte van jewelste in het dorp. Niet alleen hadden de padvindsters en verkenners hun boekenmarkt om nog wat extra geld te verdienen voor het Engelandkamp, ook waren er een heleboel vreemde figuren te vinden in Oosterbeek. De beide welpenhordes en de bevers moesten ze allemaal vinden in de traditionele vossenjacht. In groepjes van ongeveer zes kinderen (bevers en welpen gemengd) trokken we het dorp in. Bij de meeste vossen kregen we niet zomaar een krabbel, maar moesten we er ook nog wat voor doen. Zo waren er twee wc-juffrouwen bij wie we eerst moesten laten zien dat we geraffineerd, duurzaam en proper waren. Op andere plekken moesten we onze spierballen laten rollen. bijvoorbeeld door hout te tillen bij de houthakker. Ook werden onze hersens gekraakt met memorie, bij de monnik, en bij de piraat bij wie we eerst galgje moesten spelen en het woord moesten raden. Er waren natuurlijk nog veel meer vossen, eigenlijk te veel om op te noemen. Er was een brandweerman zonder brandweerauto, een schaapsherder bij wie de schaapjes waren weggelopen, maar ook een mystery guest waarvan zelfs de leiding niet wist hoe die er uit zou zien. Alles bij elkaar waren er wel achttien vossen en dus was echt ook niet gek dat ze niet allemaal, door iedereen gevonden werden. Alle vossen van de vossenjacht, ontzettend bedankt! Zonder jullie was deze geweldige vossenjacht niet mogelijk geweest.
[Show thumbnails]
 
14/15 april: insigneweken en weekendkampje
De laatste opkomst van de nestweken is traditiegetrouw ook altijd het voorjaarskampje. Gelukkig was er mooi weer voorspeld, dus daar konden we lekker van genieten. Toen iedereen haar spullen klaar had gelegd en lag naast wie ze wilde liggen, begonnen we met een paar spelletjes op Hartenstein. Zo speelnde we slagbal, buskruit en vier-vakken-trefbal voordat we ons weer volop op de insignes zouden storten.
De kunstenaars begonnen met kijken wat voor kunstwerken er allemaal in de buurt te vinden zijn. Ze gingen bijvoorbeeld naar de Naald, het kindermonument bij de Naald en het kunstwerk bloemenmeisje en soldaat. Bij de laatste hebben onze jonge kunstenaars zelf nagedacht over hoe ze de vrijheid zouden uitbeelden. Op de terugweg naar de Beuk zijn ze nog even langs koning hert en de andere hertjes op Hartenstein gelopen.
Voor de EHBO’ers was er bezoek van de EHBO-vereniging uit Oosterbeek. Twee echte EHBO’ers gingen ons vertellen wat we allemaal moesten weten. We hebben geleerd over brandwonden, splinters, het plakken van pleister op gekke plekken (zoals tussen je vingers of op je neus) en natuurlijk hebben we heel veel geoefend, en plezier gehad, met verband. We hebben ook geleerd over hoe je iemand kan vervoeren die niet meer kan lopen en wat je moet doen bij iemand die bewusteloos is. Het eerste kwam de volgende dag nog goed van pas toen iemand haar voet verzwikte, het laatste hebben we gelukkig niet nodig gehad.
De middag was ondertussen voorbij gevlogen en toen de kunstenaars hun kunstwerken nog even hadden afgemaakt mochten we nog even lekker wat voor ons zelf doen, rustig in de slaapzaal of lekker druk in het bos. Toen was de tijd voor het avondeten al aangebroken en lag het plastic al op tafel, dus het was wel duidelijk wat we zouden gaan eten: tafelfriet! Na een beetje drukke maar gezellige maaltijd was het alweer tijd voor het avondspel. Er moest in het bos gezocht worden naar vreemde beesten, zoals de Wit Gespikkelde Joehoeuil en de Gekke Wilde Koe. Als je goed luisterde dan kon je ze wel horen, maar waar zit die Lawaai-Papagaai nou. Helemaal aan het eind van het spel werd duidelijk waar die zich had verstopt en vlak daarna was het dan ook tijd om richting bed te gaan. Het duurde nog wel even voor het helemaal stil was op de slaapzaal, maar uiteindelijk had dan toch iedereen de weg naar dromenland gevonden. 
De volgende ochtend was iedereen natuurlijk weer veel te vroeg wakker. Terwijl de meeste leiding de boterhammen aan het smeren waren voor het ontbijt, werden de laatste twee leiding door iedereen wakker gemaakt en uit bed gehaald. Het was nu toch echt tijd om op te staan. De boterhammen waren gelukkig bijna klaar, dus nadat iedereen zich had omgekleed en al een beetje had opgeruimd konden we meteen gaan ontbijten. Na het ontbijt was er de keuze om binnen te Weerwolven of lekker buiten in het bos te spelen. Ook was Lauranne jarig en daar moest natuurlijk op gezongen worden. Ze trakteerde op taart, met eenhoorns, en die viel enorm in de smaak. Al gauw was het einde van het kampje al weer in zicht en brak er een belangrijk moment aan. Niet alleen voor twee van de meiden, maar ook voor Hessel en Lou-Elle kwam nu de installatie. Eerst werden Vera en Livia geïnstalleerd en daarna was onze kersverse leiding aan de beurt. Nadat zij hun insignes hadden gekregen was het ook tijd om de andere insignes uit te delen, want daar hebben we het natuurlijk allemaal voor gedaan. Iedereen heeft ontzettend haar best gedaan, dus alle kunstenaars en EHBO’ers hebben hun insigne dik verdiend!
[Show thumbnails]

7 april: insigneweken 2
Na een korte pauze rond de Pasen, zijn we op 7 april weer druk in de weer geweest met de insigneweken. De kunstenaars hadden vandaag het thema “lijf”. Je moet toch op z’n minst je eigen gezicht vast kunnen leggen, voor je met dat van anderen aan de slag kan. Ze begonnen daarom met te proberen van gips een afdruk van je eigen gezicht te maken. De EHBO’ers haalden eerst even op wat ze twee weken geleden ook al weer hadden gedaan. Daarna deden ze een krukkenestafette en kwamen er achter dat je ook met krukken best wel snel kan zijn. Toen was het tijd om zelf te ervaren hoe het is om niets te zien en natuurlijk hoe het is om iemand daarin te begeleiden. De kunstenaars waren ondertussen ook zelfportretten gaan tekenen en portretten van anderen. Na de pauze gingen de EBHO’ers kennismaken met de inhoud van de EHBO-koffer, ze moesten allerlei verschillende dingen zoeken die in de EHBO-koffer thuis horen en natuurlijk zeggen waar het voor bedoeld is. Gelukkig staat op de meeste dingen precies waar ze voor zijn. Ze eindigden met alvast een beetje oefenen met verband, of in dit geval wc-papier. We hadden niet zo heel veel tijd meer en de mummies waren daarom maar half af, dus dat programmaonderdeel komt vast nog wel een keer terug. De kunstenaars hadden voor het laatste onderdeel het papier ingeruild voor elkaars gezicht. Met schmink maakten ze van elkaar en de leiding de prachtigste kunstwerken.

24 maart: insigneweken 1
Zoals ieder jaar gaan we ook nu weer drie opkomsten lang in de nesten aan een insigne werken. Op 24 maart begonnen deze nestweken. Nest paars en groen hebben voor EHBO gekozen, terwijl blauw en oranje voor het insigne kunstenaar gekozen hebben. De kunstenaars begonnen in het bos, waar ze de materialen gingen zoeken voor het kunstwerk dat ze vandaag gingen maken. Het belangrijkste wat ze nodig hadden was een grote tak, ze gingen namelijk een paastak maken. De EHBO’ers begonnen met een spelletje, natuurlijk… EHBO-tikkertje. Daarna gingen ze kijken hoe een mens een beetje in elkaar zit. Aretti had een mannetje (of vrouwtje) op de grond getekend en de rest moest bedenken wat en waar alles hoort te zitten. We gingen van het hart en de longen, helemaal naar de blinde darm. Voor de pauze hebben we het nog even gehad over wat iedereen heeft mee gemaakt, wie er allemaal wel eens wat gebroken heeft en wie er misschien zelfs wel een keer met de ambulance mee is geweest. Tijdens de pauze hadden we niet één, maar wel twee jarigen. Carlijn was al 8 geworden en Ester wordt binnenkort 8. Na het zingen, wat drinken en lekkere koekjes gingen we weer snel verder. De kunstenaars maakten hun paastak af, zodat die aan het eind van de opkomst ook mee naar huis kon. De EHBO’ers gingen naar Hartenstein om te kijken waar je een reddingsdeken allemaal voor kan gebruiken. Het blijkt dat zo’n deken sterker is dan je denkt!

[Show thumbnails]

17 maart: coup door de vierdejaars
Ook zaterdag 17 maart was het weer een bijzondere opkomst, in ieder geval voor de vierdejaars. Deze keer waren de rollen namelijk omgedraaid. Niet omdat we weer een opkomst hadden waar alles andersom, ondersteboven en binnenstebuiten moest, maar omdat onze vierdejaars – Wietske, Jildau, Faya en Nirlen – voor een keer de leiding waren. Met een beetje begeleiding van Dorien hadden ze een hele opkomst voorbereid, de boodschappen gedaan en natuurlijk tijdens de opkomst de leiding genomen.
Na een beetje rumoerige opening, veroorzaakt door het enthousiasme van onze kersverse leiding, keerde de rust al gauw terug toen we in het bos op zoek gingen naar de ingrediënten voor het volgende onderdeel. We vonden bakpoeder, lijm en lenzenvloeistof, waardoor het voor de meesten al gauw duidelijk was wat we gingen doen: slijm maken. Nadat onze nieuwe leiding netjes had uitgelegd wat we moesten doen, kon het kliederen en kneden beginnen. Een klein beetje bakpoeder bij een heleboel lijm en dan lenzenvloeistof erbij en kneden tot het slijm perfect aanvoelt. Na een iets luxere pauze dan we gewend zijn, werd het laatste onderdeel uitgelegd en vertrokken de vierdejaars om zich te verstoppen op Hartenstein. Kort daarna volgden ook wij met de rest van de groep voor een potje stiftverstoppertje. Ondanks de snijdend koude wind wisten de meesten toch iedereen te vinden en alle kleuren stippen of strepen te verzamelen. Daarna was het alweer tijd en waren we toch wel blij om terug te gaan naar de beschutting van het plein voor de Beukelaar. Ondertussen hadden enkele ouders tijdens de opkomst ons lokaal helemaal spic en span schoongemaakt zodat het klaar is voor het nieuwe verhuurseizoen. Sandra, Kirsten, Candy, Ingrid en Debora, ontzettend bedankt hiervoor! De vierdejaars kregen hun welverdiende insigne leiding-voor-een-keertje. Heel erg goed gedaan!

[Show thumbnails]

10 maart: zonnebloemopkomst (NLdoet)
Op zaterdag 10 maart was het NLdoet, de landelijke actie waarbij je iets doet voor een ander. Ook met de Havelihorde gingen we iets voor iemand anders doen en daarvoor werd de horde in twee groepen gesplitst. De ene helft bleef in Oosterbeek terwijl de andere helft in Wolfheze verzamelde.
De groep in Oosterbeek begon met het maken van heerlijke wraps. Toen deze af waren gingen we in kleinere groepjes op bezoek bij een aantal alleenwonende ouderen om samen met hen te praten, spelletjes te spelen en natuurlijk de wraps op te eten. Het was zo gezellig dat een van de kinderen ook nog wel een keertje terug wilde komen. Met heel veel dank aan Petra Domburg die dit stukje van de opkomst voor ons mogelijk heeft gemaakt.
De groep in Wolfheze verzamelde bij Het Schild, het woon-zorgcentrum voor blinden en slechtzienden. Voordat we naar binnen gingen speelden we eerst wat spelletjes buiten om een de energie een beetje kwijt te kunnen en om te ervaren hoe het is om niet (zo goed) te kunnen zien. Toen we terug waren bij de ingang vertelde een van de begeleiders ons wat we binnen een beetje konden verwachten, waarna ook wij ons opdeelden in kleinere groepjes en bij de ouderen op bezoek gingen. We stelden ons eerst even voor en gingen daarna samen met, of voor de ouderen eierkoeken versieren. Vanzelf kwamen de verhalen los en zo werd er onder andere verteld over de tijd die een mevrouw zelf eerst bij de Schoonoord groep en later bij de OPV had gehad. Wij vertelden over wat we tegenwoordig bij de Scouting doen en deden het openen en sluiten voor. Al gauw was het tijd om afscheid te nemen en echt te gaan sluiten. Met hier heel veel dank aan Eric Jansen en alle andere begeleiding van Het Schild die dit gedeelte mogelijk hebben gemaakt.