WORDEN WELPEN RUSTIG VAN EEN DISCO?

Op zaterdag 11 februari 2006 hielden de welpen (jongens) en kabouters (meisjes) van Scouting OPV-Schoonoord in Oosterbeek ter gelegenheid van Valentijnsdag een “Valentijnsdisco” (zie ook de mooie uitnodiging).
Normaal komen deze 7-11-jarigen altijd op verschillende locaties bij elkaar. De meisjes op zaterdagmorgen in de Beukelaar, de jongens zaterdagmiddag in Trappershorst. Voor deze speciale gelegenheid hadden we een gezamenlijk feest georganiseerd.

Om 13:00 uur verzamelden we vol spanning op Trappershorst. We hebben 25 kabouters en 29 welpen, maar zouden ze vandaag allemaal komen? Iedereen telde hardop mee als er weer een jongen of meisje aan kwam. De welpen lagen lange tijd vóór, maar bij de opening waren we toch met 23 kabouters en 19 welpen. De kabouters hadden gewonnen!
Als je gezamenlijk opkomst houdt, kun je meteen aan de andere speltak laten zien hoe jij een aantal dingen gewend bent om te doen. Als eerste deden we de welpenopening. Zij gaan met z’n allen in een halve cirkel staan, de leiding staat er vóór, de wolvenkop staat er bij. Er komt een welp naar voren die op zijn hurken gaat zitten en de openingstekst zegt. Daarna komt een andere welp de welpenwet op zeggen (“een welp speelt samen met de anderen in de rimboe, is eerlijk, vriendelijk, houd vol en zorgt goed voor de natuur”). Natuurlijk volgde meteen daarna de opening van de kabouters. Ze gaan in een grote kring staan en zingen hun openingslied over Bambilië, het fantasieland waarin zijn elke week spelen. De leiding leest daarna het logboek voor, het verslag dat een van de kabouters (deze keer Eva) van afgelopen week heeft gemaakt.
En toen was het eindelijk tijd voor de disco. Het was natuurlijk geen gewone disco, maar een feestprogramma met allerlei spelletjes. DJ Remco had het welpenlokaal omgebouwd tot discoruimte. Eerst mocht iedereen lekker dansen en kletsen. Toen de stemming er eenmaal in zat, begonnen de spelletjes. Er werd een muzieknummer genoemd, en als je dat hoorde moest je zo snel mogelijk naar de bel lopen die midden in het lokaal hing. Wie het eerste op de bel drukte had gewonnen en kreeg een snoepje.
Van dansen krijg je het warm, daarom stond er in de hal lekkere limonade klaar waar je van mocht pakken. Ook waren er feestelijke chips, koekjes en spekkies.

Siemen, Noortje en Amber
Het volgende programma-onderdeel was “limbo-dansen”; leidsters Martine en Angelique hielden de stok vast, waar iedereen dansend onderdoor moest proberen te gaan. Tien welpen en kabouters durfden de uitdaging aan, en zelfs leider Frans deed mee. De jury was streng maar rechtvaardig en besloot dat uiteindelijk Siemen, Noortje en Amber hebben gewonnen.
Tussendoor gingen we nog even naar buiten om een beetje af te koelen en een spelletje Ren Je Rot te doen. We kregen twintig vragen, elke vraag had drie antwoordmogelijkheden. Als je wist wat het goede antwoord was, moest je zo snel mogelijk op de plek van dat antwoord gaan staan. De vragen waren niet altijd even gemakkelijk: bv: “hoeveel letters heeft Valentijn?” (A: 10; B: 9 en C: 8) of “met welke letter eindigt “verliefd” (A: d; B: t; C: dt)?”

Gillen of schuifelen?
Toen iedereen beetje afgekoeld was hebben we binnen nog de laatste verzoeknummers gedraaid. De Macarena was favoriet, maar natuurlijk ontbraken ook de Kabouterdans en de Berendans niet. Als slotnummer draaiden we “Laura” van Jan Smit. De kinderen moesten allemaal een jongen of meisje van de andere speltak kiezen om mee te schuifelen. Dat zorgde voor het nodige gegil van beide kanten. De leiding vond het allemaal wel leuk, en danste enthousiast mee.

Het was een van de eerste opkomsten die we samen deden, maar iedereen vond het een erg geslaagde middag. De welpen werden er zelfs rustiger van…
We zullen het daarom zeker nog een keertje doen.