UITDAGING OP MAAT

Op 17 en 18 februari hielden de Padvindsters van Scouting OPV-Schoonoord uit Oosterbeek hun survivalweekend. Dit jaar deed ook een deel van de leiding zelf mee.
De deelnemers werden opgesplitst in twee groepen. De padvindsters die vorig jaar al meegedaan hadden vormden de oudste groep, de anderen de jongste groep. Op deze manier konden we verder uitbouwen op wat we vorig jaar al gedaan hadden en kreeg iedereen een uitdaging op maat.
Bijna niemand kende tevoren het programma. Alleen de organiserende staf had een draaiboek waarin precies beschreven stond wanneer er wat moest gebeuren en hoe lang dat dan mocht duren. Vooral de deelnemende leiding had daar problemen mee, ze hebben zich minstens een week van tevoren opgewonden over wat er allemaal voor ze voorbereid was, met als meest gestelde vragen: “Waarom moeten we droge kleren meenemen?” en “Waar gaan we heen?” Verschillende pogingen om toch een draaiboek in handen te krijgen zijn niet gelukt en het programma bleef dus tot het laatste moment ook voor hen een grote verrassing.

Wiebelig
We startten zaterdag om half tien op de Beukelaar. We laadden snel alle materiaal in de aanhangers en vertrokken richting Utrecht. We hadden een vol programma, maar slechts weinig tijd om alles uit te voeren. Een goede reden dus om haast te maken.
Aangekomen in het gebied waar we gingen “survivallen”, gingen beide groepen lopen. De oudste groep had onderweg nog een paar kleine opdrachten uit te voeren en moest daarom een ladder meenemen, wat het lopen er niet makkelijker op maakte.
Na een tocht van anderhalf uur kwamen beide groepen ongeveer gelijk aan bij een wateroversteek. De jongste groep mocht er als eerste overheen. Zij konden gebruik maken van twee touwen die boven elkaar hingen, zodat je, zij het wat wiebelig, naar de overkant kon lopen. De oudste groep mocht het bovenste touw niet gebruiken, wat voor een aantal deelnemers toch net een té grote uitdaging bleek te zijn.
Na deze oversteek moesten we nog een eindje lopen en daarna reden we laat op de middag per auto naar een kampterrein.

Eetbare soepkom
Daar moesten beide groepen zelf een onderkomen bouwen om die nacht onder te gaan slapen. De oudsten hadden dit vorig jaar ook al had gedaan, maar de jongsten waren er als eerste mee klaar.
De oudste groep kreeg vervolgens hout, touw en tonnen om een vlot van te pionieren. Dat was wel raar, want er was helemaal geen water in de buurt. De jongste groep mocht beginnen met de maaltijd; ze stookten het houtvuur op en gingen aan de slag met het koken van gevulde pindasoep. Nadat deze lekker had staan pruttelen, gingen we eten. Iedereen kreeg een half brood, waar je de binnenkant uit moest eten. Vervolgens kon je de rest vullen met de pindasoep die je dus kon eten uit een eetbare soepkom!
’s Avonds gingen we eerst nog over een touwbaan en vervolgens werden beide groepen gedropt met een GPS waarmee ze de weg moesten zien te vinden naar het kampterrein.
Om ongeveer elf uur waren beide groepen weer terug. Volgens sommigen was het verdacht dat de staf al in hun slaapzakken lag en daarom ging iedereen ook maar snel slapen.

Op het vlot naar een eiland
Dit was niet onterecht, want om half één moest de oudste groep er al weer uit! Ze kregen een half uur om hun spullen in te pakken en klaar te staan voor het vervolg. Na een korte rit werden ze nog een keer gedropt. Ze moesten lopen naar een meer met een eiland in het midden. Daar stond het vlot dat ze eerder die avond hadden gemaakt klaar om naar het eiland te varen. Dit was voor de meesten echter net iets te veel. Slechts vier padvindsters zijn uiteindelijk ’s nachts met het vlot naar het eiland gegaan. De rest liep via een brug naar het eiland, waar we de rest van de nacht hebben geslapen.
Toen ’s ochtends ook de jongste groep per vlot naar het eiland was gekomen gingen we gezamenlijk ontbijten met verse croissantjes en gekookte eieren, die langs werden gebracht door de Leuke Dingen Commissie. We speelden met zijn allen nog een spel en gingen daarna terug naar Oosterbeek. Een uitdagend, vermoeiend, maar leuk survivalweekend zat er al weer op.