Opkomsten Verkenners (2022-2023)

17 juni: water!
Ook al was het al in januari gepland, de timing kon niet beter: wateropkomst. Vandaag gingen we heel nat worden. De opkomst bestond uit twee delen. Eerst moesten de verkenners in groepjes verschillende spellen spelen. Zoals zeeslag: iedereen gaat op hun veldje op de grond liggen, en met natte sponzen moest het ene groepje het andere proberen te raken. Zonder dat ze hen konden zien, het was dus gokwerk. Daarna kwam iets makkelijks. Trefbal met vier teams met zeiknatte sponzen. En als laatste een kwartiertje waterbouwkunde. Elk groepje moest twee meter overbruggen, waarbij de winnaar het groepje met het meeste water in de wasbak was.
Maar waarom al die moeite? Bij elke spel en opdracht verdiende het groepje punten. Die punten konden ze nu inzetten om spullen te kopen voor het grote eindgevecht. Iedereen had waterpistolen meegenomen, maar het kostte punten om die te mogen gebruiken. Daarnaast konden de grootverdieners nog extra spullen kopen, zoals sponzen om te gooien, en emmers om over anderen uit te storten. En zo begon de grote chaos aan het einde van de opkomst. De emmers water vlogen al meteen in het rond, en iedereen moest afzien. Na afloop waren velen compleet doorweekt, terwijl anderen al weer lekker aan het in de zon aan het opdrogen waren.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

9-11 juni: ouderkamp Ardennen
Het is alweer vier jaar geleden, door één of andere mysterieuze natuurkracht kon het twee jaar terug niet doorgaan: het ouderkamp! En om de traditie weer goed te herstarten, gaan we naar een plek waar we precies tien jaar geleden zijn geweest. La Roche in de Belgische Ardennen.

Het kamp begint al op vrijdagavond, waar iedereen om half zes verzamelt bij Trappershorst. De laatste dingen gaan in de aanhanger, en vertrekken maar. Drie uur later komen de eerste auto’s op de camping binnendruppelen, waar de drie leiding die vooruit zijn gereden ondertussen al de grote tent hebben neergezet. En dan begint de avond goed, met een spelletje om elkaar wat beter te leren kennen. Iedereen krijgt een kaartje met een woord of naam, en moet anderen zoeken die daarbij passen. Bijvoorbeeld Italië, Portugal en Frankrijk. Of Peter, Lex en Mark. Etc. Als ze elkaar gevonden hebben, moeten ze drie overeenkomsten ontdekken tussen iedereen in dat groepje, om dat na afloop aan de rest van de groep te vertellen. En dan, zoals bij elk ouderkamp, is het tijd om te slapen. Eerst de verkenners, want de ouders blijven nog even hangen om lekker te borrelen.

De volgende dag is het rustig op staan, en eet iedereen lekker zijn meegenomen ontbijtpakketje op. Vervolgens vertrekken we met zijn allen naar het vertrekpunt van de tocht bij Nadrin. In kleine groepjes, elk met één leiding, lopen we vervolgens de acht kilometer lange tocht langs de Ourthe, slingerend tussen de heuvels. Het is een deel van de GR57, waarbij wij eindigen vlak na Maboge. Halverwege de tocht is er een steile klim, waarna we even van wat uitzichten kunnen genieten, en vervolgens weer een afdaling naar de Ourthe. Het is al goed warm, maar gelukkig lopen we grotendeels in de schaduw van de bossen. Rond de lunch komen we aan op een open plek iets voorbij Maboge, waar de kayaks al klaar staan. Eerst even wachten tot iedereen er is, en dan lekker lunchen bij het kabbelende water.

Daarna begint de tocht te water. Iedereen verdeelt zich over de tweepersoonskayaks, soms ouder-kind, andere keren liever zonder hun ouder. De tocht naar La Roche duurt zo’n twee uur, en varieert van rustige stukjes waar het water lekker stroomt, tot stukken waar je met moeite over de rotsen heen schuift. Hier en daar valt er een boot om, op andere plekken duwen verkenners elkaar vooruit. Daar waar sommigen moe worden, wisselen we van boot, en zo komen we vermoeid maar voldaan aan in La Roche. Hier begint een operatie om de auto’s weer vanaf het vertrekpunt in Nadrin naar La Roche te krijgen. Ondertussen zoekt de rest het centrum van het dorpje op, en koelt daar nog eens af bij de waterfontein. Als de auto’s er zijn, rijden we weer terug naar het kampterrein, en is het tijd om even te rusten.

Dan is het tijd om te koken, het is de beurt aande ouders en verkenners. In vier groepjes moeten ze vier soorten pasta koken, met het materiaal dat de verkenners normaal ook gebruiken. Dit is snel gedaan, en zo beginnen we snel aan de maaltijd. Gezamenlijk gebeurt de afwas, waarna zich vervolgens de nieuwe hobby van de groep openbaart. Als echte Nederlandse wateringenieurs komt er een project op gang om de beek achter het kampterreintje, een aftakking van de Ourthe, om te leiden. Een gigantische dam wordt opgezet, en alsof er een stel bevers bezig zijn stijgt het waterpeil beekopwaarts een heel stuk.
’s Avonds is er een kort muziekprogramma, waarbij in ze in vier groepjes een typisch scoutinglied wat aan moeten passen. Het resultaat varieert van mooi naar hilarisch, en elk groepje heeft zijn eigen variatie kunnen bedenken. En als kers op de taart krijgen de verkenners nog een voorproefje van het fotoboek te zien dat gemaakt is van de foto’s en het verslag van het afgelopen Engelandkamp.

De laatste ochtend is er een self-service eierbakkerij. De gasstelletjes en pannen staan klaar, en ieder mag zijn eigen ei bakken. Sommige ouders laten zich bedienen door hun zoon, anderen werken juist samen. Hierna begint meteen de afbouw, waarbij het kampterrein in rap tempo weer een kaal grasveldje wordt. Hiermee is het kamp nog niet afgelopen, als laatste is er nog een klein spel in La Roche. De leiding heeft zich verdeeld over herkenningspunten in het dorp, waarbij ze gevonden moeten worden aan de hand van wat cryptische hints. Dit gebeurt weer in kleine groepjes, die in een wedstrijd binnen een half uur zoveel mogelijk leiding proberen te vinden. Zo eindigt het kamp met nog wat competitie, met als beloning voor iedereen nog een lekker ijsje. En dan is het tijd om terug te rijden naar Oosterbeek. Drie uur later komt iedereen daar aan, en wordt alles in een razend tempo opgeruimd. De verkenners krijgen nu echt hun Engelandboek, en iedereen gaat een avontuur verder naar huis.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

3 juni: beestjes…
Van boer Bongers mochten we vanochtend het veld in, om daar te gaan speuren naar de beestjes in de sloot. Om het ook nog leerzaam te maken, was vader en waterbioloog Michiel aanwezig om ons precies uit te leggen wat we eigenlijk vonden. In patrouilles moest je zoveel mogelijk verschillende soorten beestjes vangen. De sloot zal vol insecten, visjes en andere waterkruipers om te vinden. Om de sleur van het jaar er wat uit te halen, waren de PL’s en APL’s van patrouille veranderd, wat weer frisse energie in de groep gooide.
Na anderhalf uur intens in het water turen, door modder graven en visjes vangen waren we klaar met het vangen van de kruipsels. Even wat drinken, de zon maakt dorstig, en toen was het tijd voor honkbal. Aan het einde van de opkomst, na een applaus voor Michiel, moest één patrouille nog even achterblijven. Die kreeg de welverdiende prijs van een taart voor het behalen van de 24ste plek op de LSW.
Oh, en de welpen deden hetzelfde nog even in de middag. En waren er misschien nog wel beter in ook.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

17-21 mei: zomerkamp
Zie de zomerkamppagina.

29 april: touwtje andersom
Het is midden in de vakantie, dus het zal een rustige dag worden met minder verkenners. Daarnaast was was het vandaag aan de RSA om de opkomst voor te bereiden. Die hadden verzonnen om een touwtje door te branden, met als bijzonderheid dat het vuurtje boven het touwtje werd gestookt. En deel twee was om dat vuurtje te gebruiken om een lekkere maaltijd te koken in een blikje. Beetje gehakt, beetje aardappelen en paprika’s als groente. Het was een experiment, maar een zeer geslaagd experiment!

22 april: kabels en katrollen
Het was de open dag, en die wilden we een keer spectaculair aanpakken. De leiding en RSA kwamen al om negen uur ’s ochtends bij elkaar en kregen eerst een snelcursus touwen en kabels spannen. Onder begeleiding werd een apenbrug en tokkelbaan opgetuigd tussen de bomen. ’s Middags kwamen, samen met regen, de verkenners, die eerst de baan nog wat verder gingen uitbreiden met een paar kleinere onderdelen zoals een wipwap, evenwichtsbalk en klimnet. En daarna kwam natuurlijk het leukste deel: de hele baan net zo vaak afleggen als mogelijk. Dat we af en toe moesten schuilen voor de regen mocht de pret niet drukken. Na afloop werd de baan in een noodtempo weer afgetuigd waarna iedereen doorweekt, maar met een glimlach, naar huis ging.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

24 maart: pubquiz
Pubquiz! Bekende kost, vorig jaar ging het natuurlijk over Engeland, maar dit keer bleven we dichter bij huis. De vragen gingen over Nijmegen, Arnhem, en onze zomerkamplocatie, Rotterdam! Tien vragen per stad, om zo uit te zoeken wie de het meeste weet van ons eigen landje. Om dat zitten een beetje op te breken, tussendoor nog twee superactieve spelletjes. Als eerste ging iedereen op zoek naar de verstopte gouden blokjes, er waren er tien verspreid door Horst. Het tweede spel was een klassieker, ballontrappertje. De vijf laatsten die overbleven kregen een punt voor hun team. Aan het einde kon er maar één de winnaar zijn. En néé, er zat niet eens een vierdejaars in!

er zijn geen afbeeldingen gevonden

18 en 19 maart: scoutingwedstrijdenweekend
Het thema van de SW dit jaar is gebaseerd op het TV-programma Battlebots. Elke patrouille is een team dat meedoet aan een wedstrijd waarbij robots met elkaar in gevecht gaan. Nadat ze vorige week de hike gelopen hebben, is het nu tijd voor het belangrijkste deel: het koken en de themapresentatie.
Het kamp begint op zaterdagmiddag, en met heerlijk weer bereiden de scouts hun kampje voor. Tent, keuken, kribvuur, alvast wat aankleding voor het thema. Meteen daarop begint het koken, en elke groep bereidt al iets voor in hun thema; de jury komt al langs om de voorbereiding te beoordelen. De ene groep maakt wraps, wat wel zo logisch is voor Mexicanen. De andere hamburgers, het kan niet anders of dat moeten de Amerikanen zijn. Als het eten klaar is komt de jury langs, die overal even proeft om zo te bepalen welke patrouille het beste kan koken. Zoals gewoonlijk gaat het koken weer door tot het donker is, en volgt erop nog even een leuk avondspel.
’s Ochtends, na het ontbijt, is het weer vol gas. Ze hebben anderhalf uur om de presentatie voor te bereiden, om het verhaal af te ronden, om het decor op te bouwen en om de robot klaar te zetten. Ondertussen loopt de jury al wat rond om te kijken naar de samenwerking en organisatie. Elke groepje doet weer iets anders. De Teletubbies maken een plek voor de zon. De Mexicanen en Amerikanen een muur tussen hun kampjes. De Mafia laat het lijken alsof je bij hen aan tafel zit. Bikini Bottom hangt gezocht-posters op, ze zoeken een robot die verdacht veel op Spongebob lijkt. En bij Sesamstraat worden de padvindsters gesmincked tot Sesamstraatkarakters. En dan is het tijd voor het jureren. Alle patrouilles moeten mee, en kijken samen met de jury één voor één bij elke presentatie. Gevechten breken uit en vredes worden gesloten, het hele spectrum komt voorbij. Nadat de jury klaar is komen natuurlijk de ouders langs, om hun eigen oordeel te vellen over de presentaties. En vooral niet om alle punten aan hun eigen kinderen te geven…
En dan is het voorbij, de winnaars zijn bijna bekend. Eerst even alles opruimen, en dan is het tijd voor de uitslag. De winnaar is Sesamstraat van de padvindsters, en als tweede volgen de Mexicanen van de verkenners. Beiden gaan ze door naar de RSW, om daar de competitie aan te gaan met scouts van andere groepen in de regio.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

10 en 11 februari: winterkampje regio
“Winterkamp” klinkt altijd als “koud”, maar het viel gelukkig mee. Tegen de voorspellingen in bleef de temperatuur op het terrein bij de Pieter Maritz in Ede boven nul. Na de aankomst en kampopbouw op vrijdagavond, was het zaterdag tijd voor de workshops en andere activiteiten. Elke verkenner had tevoren al aangegeven welke dingen hij wilde gaan doen. De kamporganisatie had iedereen vervolgens zo goed mogelijk volgens die keuze ingedeeld. Je kon zes verschillende dingen doen, zoals vetbolletjes maken voor vogels of zelf kaarsen smalten. Maar ook koken (duif villen of broodjes/tosties maken bij het vuur) en actievere dingen als booschieten en kratstapelen. En natuurlijk het altijd weer leuke luchtbuksschieten.
We lunchten met een broodje knakworst zodat we snel weg konden. De tenten werden snel opgeruimd. Dus toen de laatste workshop achter de rug was, was het kamp meteen ook voorbij. Tijd om de laatste restjes op te ruimen en alles de aanhanger in de doen. Snel naar huis, naar de warmte…

er zijn geen afbeeldingen gevonden

4 februari: hiketechnieken en murderball
De (R)SW komt eraan, dus moeten we even oefenen met hiken. Net als bij de echte hike, oefenen we hier op leeftijd en patrouille. Per patrouille lopen de oudstejaars samen, en zo ook de jongerejaars. Ze krijgen een willekeurige techniek en route, en die moeten ze lopen. Lukt dit, dan krijgen ze punten, waarbij de langere en moeilijkere hikes meer punten opleveren. Als bonus kunnen ze tegelijk ook een route omzetten naar een andere techniek, en kunnen ze daar ook punten voor verdienen.
Aan het einde zaten de scores bijzonder dicht bij elkaar, maar was er uiteindelijk maar één groepje jongerejaars en één groepje ouderejaars de beste.
Na afloop gingen we een succesnummer van enkele weken terug doen, en dat was murderball, om de opkomst even lekker af te ronden.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

21 januari: Winterfestijn.
Geen sneeuw, maar wel snijdende kou op deze opkomst met de hele groep. De verkenners trekken vandaag op met de padvindsters.
Eerst een spel om op te warmen. Tikkertje, waarbij iedereen die moet wegrennen veilig is als ze met een groepje van drie bij elkaar zitten. Komt er iemand bij, dan moet de eerste weer weg.
Daarna komt het echte programma. De scouts moeten in groepjes anderen uitdagen voor een potje flessenvoetbal, koekhappen of touwtrekken. De winnaar krijgt een stukje van een coördinaat, waarmee als die compleet is ze een prijs kunnen vinden.
Na afloop is het nog even tijd voor een potje murderball, wat onheilspellender klinkt dan dat het is. Het is een soort van rugby, maar dan net anders. Eerst in twee gemixte groepen, en als laatste nog één keer de jongens versus de meiden. Dat laatste blijkt een spannend potje te zijn, maar vlak voor het einde scoren de verkenners als eerste.
Het winterfestijn was dus met de hele groep, en die zien we na afloop. Het bestuur heeft voor warme vuurtjes, lekkers en warme chocomel gezorgd, en ook alle ouders uitgenodigd om langs te komen. En daar zijn er veel van aanwezig, dus na een kort woordje van Hugo staan ieder gezellig om het vuur.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

6-8 januari: kaderwinterweekend Ede
Vorig jaar kon het niet, maar nu gaan we weer met de PL’s en APL’s op pad. Het kaderwinterweekend, dit keer op de rand van de Ginkelse Heide. Eén van de ouders is boswachter, en we krijgen de kans om te kamperen op een mooi weitje midden in het bos bij Ede. We verzamelen vrijdagmiddag op Horst, en rijden meteen naar het terrein. Daar krijgen we even snel de regels van kamperen op de Veluwe te horen, en wordt het kamp opgebouwd. Natuurlijk hoort daar een vuurtje bij, dus er wordt al snel hout gehakt en aangestoken. Zodra het kamp staat, inclusief een bankje rondom het vuur, lopen we naar het naastliggende meertje voor een mooie zonsondergang. Dan wordt het donker, en gaan we aan de macaroni. Nabuikend even rustig rond het vuur, want de oudsten moeten voor de rest van de groep, die morgen komt, een spel bedenken. Hierna is het tijd voor het avondspel, waarvoor iedereen drie kleine cadeautjes voor heeft meegenomen. Via een soort mix van 30-seconds, Triviant en Pictionary worden de pakjes door elkaar gemixt, en heeft iedereen aan het eind iets geinigs te pakken. De volgende ochtend rustig opstaan en ontbijt naar binnen werken, want de anderen komen op bezoek. Enkele oudstejaars leggen het spel uit, en zo begint drie kwartier gesmokkel met tennisballen, pasjes en blokjes. Rond twaalf uur gaan de jongerejaars weer naar huis, en is het tijd voor lunch en het middagprogramma. Dat vrij bijzonder is: we mogen met de boswachter mee op pad naar de wildkansel. Onderweg krijgen we allerlei dingen uitgelegd over hoe we wild en sporen kunnen herkennen, en in het wildkansel zelf over het leven en gewei van een hert. Net als de uitleg ten einde loopt, treft het geluk, en komt er in de verte opeens een roedel herten uit het bos lopen. Iedereen zit gefascineerd te kijken, terwijl we nog wat meer te horen krijgen over de wolf en andere dieren die hier rondlopen. Nadat we terug zijn van de wandeling is het alweer tijd om te koken, en vanavond eten we luxe. Verse ganzenborst met rode kool en aardappelpuree. ’s Avonds worden de verkenners als dropping in het donker afgezet, en moeten ze hun weg vinden naar een dorp in de buurt. Als ze daar aankomen krijgen ze allemaal een snack, en gaan we weer terug naar het kamp. De volgende ochtend doen we nog één ding, en dat is over de streep. Hierbij krijgen ze stellingen, en mogen ze zelf kiezen of ze het er eens of oneens mee zijn door aan de goede kant van de streep te gaan staan. Sommige vragen zijn simpel en gaan over het verkenner-zijn, en andere zijn wat lastiger en hebben meer met de maatschappij te maken. Het blijkt een leerzame sessie te zijn voor allen, waarbij iedereen met respect voor elkaar om gaat. Na afloop is het helaas tijd om op te ruimen, maar dit gaat lekker snel, en zo zitten we al weer snel in de auto terug richting Horst.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

17/18 december: boerenkool
Het mag weer! De boerenkoolfuif! En het was weer gezellig. Met alle speltakken in Horst gepropt lekker aan de boerenkool, met de door de lokale AH gesponsorde rookworst. Na afloop was er een avondprogramma, met een disco, wat knutselen, getrommel, een verhaal en lasergamen. Hierna splitsten we van de rest, en liepen of fietsten we naar de Beukelaar. Hier gingen we in patrouilles zitten om een half uurtje na te denken over wat voor een opkomsten we het komende half jaar willen doen. De volgende dag begon natuurlijk met een gezamenlijk ontbijt, waarna we zoals normaal lekker gingen zwemmen.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

10 december: patrouilleweek
Week twee van de patrouilleweken. Eén patrouille nam korte filmpjes op, de andere drie gingen koken. Eén patrouille kookte op houtvuur, twee patrouilles gingen voor een high tea, en twee patrouilles kookten voor hun ouders. De ouders vonden het heel leuk, en de verkenners natuurlijk ook.
Alleen die afwas, die was gigantisch…

er zijn geen afbeeldingen gevonden

12/13 november: installatie en weekendkamp
“Kuuroord Trappershotel de Bilderberg, waar iedereen genezen wordt voor hij het hotel verlaat.”
Het blijkt dus dat Trappershorst vroeger een hotel was, en nog steeds is als je de manager weet te vinden. Dit is waar de verkenners voor dit weekend verzamelen, voor een lekker weekendje waarbij de eerstejaars geïnstalleerd zullen worden. De verkenners komen binnen bij de receptie, waar ze moeten inchecken met hun reservering, en ze hun kamersleutel krijgen. Meteen hierna worden de patrouilles voor dit jaar bekend gemaakt, en gaan we installeren, één patrouille tegelijk. Zodra dat gedaan is, moet elke patrouille nog een naam krijgen. Dit door middel van een hotelestafette, waarbij elke patrouille moet laten zien hoe snel ze koffers, dienbladen en andere hotelmateriaal kunnen verplaatsen. De winnaar mag als eerste hun naam kiezen.

er zijn geen afbeeldingen gevonden


En dan blijkt er een probleem te zijn. Een nieuwe leiding blijkt zich bezeerd te hebben. Normaal geen probleem, de bron van het hotel lost alles op, maar die werkt niet meer. En dus kan die leiding niet meer weg uit het hotel! Aan de verkenners de taak om bronwater te verzamelen uit de andere vijvers in Oosterbeek, die samengevoegd gebruikt kan worden om de bron te herstellen. Er is een oud boek gevonden met lastig beschreven locaties van die bronnen.
De verkenners puzzelen het uit, en fietsen er in patrouilles naartoe. Bij elke bron moeten ze een opdrachtje doen voordat ze het water mee mogen nemen. Het doel is om een brandend waxinelichtje naar de overkant te laten varen met enkel papier, touw en wasknijpers. Als dat gelukt is, krijgen ze een nieuwe hint, gevonden door de leiding. Ze komen erachter dat het om Mariëndaal gaat, en daar zien de patrouilles elkaar weer. Hier moeten ze het laatste water ophalen en de patrouille die dat mag is degene die hun bootje het eerste de waterval af laat varen.
Terug wordt het water in een ketel buiten gezet, het moet één nacht onder het maanlicht staan. De verkenners gaan het eten bereiden, kip cola en een andere stoofpot in de Dutch ovens.
Na het eten blijkt opeens het water weg te zijn! En dat is een probleem. Personeelsleden van het hotel denken dat het door de mensen van B&B Kasteel Doorwerth komt, die zijn jaloers. Dus in de nacht moeten de verkenners richting het kasteel, en daar een donkere route volgen. Onderweg komen ze twee mysterieuze figuren tegen, die hen verder helpen. Aan het einde van de tocht, boven in een uitkijktoren, vinden ze het water weer, en nemen de verkenners het mee terug naar het Trappershotel. Het water wordt weer in het maanlicht gezet, en iedereen gaat slapen.
De volgende dacht volgt een echt continental breakfast, waarbij je zelf je eigen warme croissantje en ei mag pakken. Na het ontbijt volgt de slotopdracht. De vossenvijver moet schoongemaakt worden, anders zal deze niet herstellen. Daarna moet het water hiervan richting het Trappershotel gebracht worden, zodat de gewonde leiding hier zich in kan wassen. En zo eindigt het weekendje op Kuuroord Trappershotel. Wat een ontspannend weekendje had moeten worden, werd zo een spannend weekend om de leiding te redden.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

27 augustus: Amerikaans met de vierdejaars
De laatste echte opkomst van onze vierdejaars. Dus was het aan hen de beurt om deze keer te verzinnen wat we gaan doen, en het uit te voeren. Het werd thema Amerikaans.
Om te beginnen een potje murderball. Een soort van rugby, maar dan ver-scout. Nadat iedereen goed was opgewarmd, werd de groep opgesplitst, en gingen ze een uur lang drie posten langs. Elke post was geleid door een vierdejaars, de leiding stond er vooral bij voor de sier. Bij de eerste post moesten ze een nieuwe Amerikaanse vlag ontwerpen, bij de tweede post werd het een potje trefbal, en bij de laatste post konden ze voor zichzelf een heerlijke hamburger maken.
Na afloop kregen we nog een heerlijke taart van Lex en Michelle, om hun eerste trouwdag te vieren. Ook namen we afscheid van Niels, die naar Zwolle is vertrokken en we dus niet bij de RSA terugzien. Ook namen we afscheid van Ingeborg, die na 12 jaar elke week leiding geven, het rustiger aan gaat doen. Maar ze heeft gezegd dat we haar zeker nog wel terug zien.
Na afloop lieten de 4ejaars zichzelf nog even goed natmaken, als laatste afscheid naar de groep.

er zijn geen afbeeldingen gevonden