Jotihunt 2006 (stam)

OPV-Schoonoord hunt op vossen!

OOSTERBEEK/DRIEL – Misschien ken je het wel. Met een oud zendbakkie praten met mensen die je eigenlijk niet kent en die misschien wel kilometers ver wonen. Eens in het jaar gebeurt dat ook bij Scouting. Deze activiteit is genaamd Jamboree On The Air, beter bekend als JOTA. Sinds de komst van internet is er een nieuwe fenomeen bijgekomen, namelijk de JOTI. Je raadt het al, niet ‘on the air’ maar ‘on the internet’. Zaterdag 21 en zondag 22 was het weer zover. Het jaarlijkse JOTA/JOTI weekend. Voor de OPV-Schoonoordgroep uit Oosterbeek geen oude zendbakkies in een stal maar hippe pc’s en laptops in een stal.

Vossenjacht voor volwassenen!
Het spel vossenjacht is bij vele bekend en is een van de meeste gespeelde spellen bij scouting. Bijna elke groep spelt het wel eens. Maar voor de wat oudere jeugdleden en voor de leiding is er meestal niks. Daar heeft scouting Gelderland wat op gevonden. Elk jaar organiseren zij tijdens het JOTA/JOTI weekend de Jotihunt. Een groots spel door heel provincie Gelderland waaraan ongeveer 30 groepen deelnemen. Zo ook de stam en de RSA van Scouting OPV-Schoonoord uit Oosterbeek.

Hunten en zoeken
Dit jaar was het thema “the hunt for the hidden relic”. Vrij vertaald zijn we dus terug in de Middeleeuwen en zal het thema zich vormgeven met ridders, jonkvrouwen, relikwieën en vaandels.
Vrijdagavond kwam al een groepje enthousiaste scouts bijeen om alles voor te bereiden. Materiaal werd verzameld en onze vertrouwde clubhuis in Oosterbeek werd verlaten. Op naar Driel, want daar zal tijdens deze Jotihunt onze Homebase staan. Alles opbouwen in een oude koeienstal, internet en computers checken en ons klaar maken voor het evenement. Vanuit onze Homebase zullen we gaan opereren en gaan hunten op de vossen.

30 uur lang wakker
Op zaterdagmorgen om 08:00 uur is iedereen (zo goed als wakker) aanwezig in Driel. Om half negen was er een briefing. Bart, Teunis en Remco legden snel uit wat de bedoeling was en om 09:00 uur konden we dan echt beginnen. De hunt begon dan echt. Als snel spoedden zich huntteams richting de deelgebieden in Gelderland. In een huntteam zaten 3 mensen en per auto gingen ze jagen op de vossen die rondliepen in Gelderland. Via de internetpagina van de organisatie kregen we cryptische aanwijzingen om uit te vinden waar de vossen zich bevinden. Je kunt hierbij denken aan een morsecode maar ook aan een puzzel of een radiobericht. Meestal kwam er een coördinaat uit en als je die dan intekent weet de precieze plaats van de vossen. Zodra dat bekend was belde de coördinator naar het team in het deelgebied en die gingen snel naar die plaats om de vossen te hunten en punten te verzamelen. Het klinkt heel makkelijk maar dat is het echt niet.
De jotihunt duurt om precies te zijn 30 uur, dat betekent dat het ook ’s nachts door gaat. Je moet dus wakker blijven. De meeste hebben wel wat geslapen maar meer dan 5 uur slaap kwamen ze niet. Gelukkig was er veel proviand om ons wakker te houden en vloeide de (goedkope) energiedrank ook aardig.

Relikwiekie
Een ander onderdeel van het spel was om naar relikwiedelen te zoeken in heel Gelderland. De plaats van deze relikwieën stond vast maar natuurlijk wisten we dat niet. Via de website kregen we ook hiervoor weer aanwijzingen en konden we zo het relikwie vinden. Ook dat lijkt makkelijker dan dat het is.
Sommige leiding had al moeite met het uitspreken van het woord relikwie en maakte er ’relikwiekie’ van, laat staan dat je dan in één keer het relikwie vindt.

Al met al was het een geslaagd evenement. We hebben er met plezier aan meegedaan. We zijn uiteindelijk 14e geworden, dat is voor ons een mooie prestatie. De ongeveer 25 deelnemers van onze groep hebben er van genoten. In dertig uur tijd is er door tien auto’s ongeveer 4.000 kilometer gereden. Het is maar dat je het weet.